Zdania Złożone Podrzędnie Wykresy ćwiczenia

Okej, słuchajcie. Mam coś do wyznania. Coś, co pewnie sprawi, że część z Was się oburzy. Coś, co może mnie skazać na wieczne potępienie w internetowym piekle... No dobra, może trochę przesadzam. Ale i tak, przygotujcie się.

Lubię zdania złożone podrzędnie.

(Wdech, wydech. Jestem gotowa na krytykę.)

Tak, wiem, wiem. Dla wielu to koszmar z czasów szkoły podstawowej (albo liceum, zależy jak komu poszło). Siedzenie nad tymi *wstrętnymi* wykresami, próbowanie rozwikłać, które zdanie jest nadrzędne, a które podrzędne... Brrr, aż mnie ciarki przechodzą, jak sobie przypomnę te godziny zmarnowane na ćwiczenia.

Ale! Ale spójrzmy na to z innej strony. Czyż nie jest to trochę jak rozwiązywanie zagadki? Masz zdanie, które wygląda na potwora wielogłowego, ale tak naprawdę wystarczy go rozłożyć na czynniki pierwsze. Znaleźć ten główny rdzeń, to *sedno*, a potem odczepić te wszystkie dodatkowe informacje, te "bo", "że" i "które".

Pomyślcie o tym jak o detektywistycznej robocie! Jesteście Sherlockiem Holmesem składni. Macie przed sobą sprawę – skomplikowane zdanie – i musicie znaleźć rozwiązanie. A kiedy już to zrobicie, kiedy wykres jest gotowy, a strzałki wskazują we właściwe strony... No cóż, czuć satysfakcję. Przyznajcie się!

Może to trochę dziwne, ale lubię to uczucie, kiedy rozumiem, jak zdanie jest skonstruowane. To tak, jakbym nagle widziała mechanizm, który wcześniej był ukryty. A wiedząc, jak coś działa, czuję się... mądrzejsza! Nawet jeśli to tylko iluzja.

Moja miłość do zdań złożonych podrzędnie nie oznacza oczywiście, że uważam je za jedyny słuszny sposób komunikacji. Bo umówmy się, w życiu codziennym nikt nie mówi idealnymi zdaniami z podręcznika. Częściej plączemy się w potokach słów, dodajemy dygresje, zapominamy o przecinkach... I to jest okej! To jest naturalne. Ale kiedy piszę (albo kiedy mam ochotę na małą gimnastykę umysłową), lubię sobie popatrzeć na te złożone konstrukcje.

Zresztą, spójrzcie na to inaczej. Te ćwiczenia z wykresami to świetny sposób na rozwijanie logicznego myślenia. Uczą nas analizowania, porządkowania informacji i dostrzegania związków przyczynowo-skutkowych. Czyli umiejętności, które przydają się nie tylko na lekcjach języka polskiego, ale i w życiu!

No dobra, może przekonałam tylko garstkę z Was. Ale jeśli chociaż jedna osoba po przeczytaniu tego tekstu spojrzy na zdania złożone podrzędnie trochę łaskawszym okiem... to uznam, że misja zakończona sukcesem.

A teraz idę, bo muszę narysować wykres zdania, które właśnie mi przyszło do głowy. Nie pytajcie.