Wymien 3 Cechy Antycznego Wzorca Obywatela

Dobra, słuchajcie. Trochę mnie to gryzie, więc muszę się z Wami podzielić. Mówimy o starożytnych obywatelach… tak, tych od greckich dramatów i rzymskich łaźni. I wiecie co? Myślę, że ten ich cały "wzorzec" to… no, powiedzmy, że miał pewne luki. I nie chodzi mi o to, że nie mieli smartfonów. Chodzi o coś głębszego.

Cechy idealnego obywatela? Chyba jednak nie…

Zastanawiałam się ostatnio, które cechy tego starożytnego ideału obywatela są… no, takie, że dzisiaj wywołałyby raczej grymas niż oklaski. I wymyśliłam trzy. Przygotujcie się na unpopular opinion.

1. Totalne poświęcenie dla Państwa (czyli zero życia prywatnego)

Okej, rozumiem. Patriotyzm, dbanie o wspólne dobro, poświęcenie… brzmi pięknie, prawda? Ale czy naprawdę musimy rezygnować z całego życia prywatnego, żeby być "dobrym" obywatelem? Bo mam wrażenie, że w starożytności to właśnie tego oczekiwano. Non stop w gotowości do walki, debaty, budowy… No litości! Czasem trzeba po prostu pooglądać Netflixa, prawda?

Wyobrażacie sobie, że ktoś wam mówi, że wasze hobby, wasze relacje, wasze marzenia są mniej ważne niż interes państwa? Mnie się od razu przypomina

"Sparta!",

2. Umiejętność przemawiania (i dominowania w dyskusji)

Okej, jasne, retoryka, argumentacja, perswazja… fajne skille. Bardzo przydatne. Ale czy brak talentu do gadania automatycznie dyskwalifikuje kogoś jako obywatela? Bo w starożytnej Grecji to się liczyło strasznie. Jeśli nie umiałeś pięknie przemawiać, to jak miałeś przekonać innych do swoich racji? A jak nie przekonywałeś, to byłeś… no, mniej wartościowy.

A co z introwertykami? Co z tymi, którzy wolą pisać, a nie mówić? Co z tymi, którzy mają świetne pomysły, ale stresują się przed publicznością? Mówię Wam, to niesprawiedliwe! Potrzebujemy różnych głosów, nie tylko tych najgłośniejszych. I uwierzcie mi, Sokrates też pewnie denerwował swoich rozmówców. Ciągle pytał!

3. Udział we władzy (ale tylko dla wybranych)

Demokracja, demokracja… Tak, słowo klucz. Ale kogo w starożytności dotyczyła ta demokracja? No właśnie. Niewolników? Kobiet? Obcokrajowców? No, nie bardzo. Czyli tak naprawdę była to demokracja dla wąskiej grupy "wybranych". Takich, co mieli odpowiedni status, urodzenie, majątek… I to jest problem, serio.

Bo demokracja powinna być dla wszystkich, prawda? Nie tylko dla elity, która już i tak ma wszystko. I to mi się w tym starożytnym modelu nie podoba. To takie trochę… ekskluzywne. Jak Platon i jego idealne państwo, gdzie filozofowie rządzą, a reszta robi, co im każą. Brrr!

No i co o tym myślicie? Mam rację, czy się mylę? A może ten starożytny wzorzec obywatela wcale nie był taki zły… tylko trochę niedopasowany do naszych czasów? Dajcie znać!