Wierzę W Jednego Boga Ojca Wszechmogącego Stworzyciela Nieba I Ziemi

Dobrze, uczniowie, przyjrzyjmy się głębiej pierwszej części Składu Apostolskiego, wyznaniu wiary, które rozpoczyna się od słów: „Wierzę w jednego Boga, Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi”. Każde słowo w tej formule ma ogromne znaczenie, a zgłębienie go pozwoli nam lepiej zrozumieć fundament naszej wiary.

Wyrażenie „Wierzę” (łac. Credo) jest kluczowe. Nie jest to tylko intelektualne przyzwolenie, ale akt zawierzenia. Oznacza to, że powierzamy swoje życie Bogu, uznając Jego autorytet i miłość. Nie chodzi o to, że "myślimy", iż Bóg istnieje, ale o to, że pokładamy w Nim ufność i w Nim znajdujemy sens istnienia. To wiara, która wpływa na nasze czyny, postawy i relacje z innymi ludźmi. To osobiste i głębokie przekonanie, które kształtuje nasze życie. Wiara ta jest darem Ducha Świętego, który oświeca nasz umysł i porusza nasze serce. Jest ona zarówno osobista, jak i wspólnotowa – wyznajemy ją razem z Kościołem, który jest Ciałem Chrystusa.

Następnie mamy „w jednego Boga”. Ta formuła podkreśla monoteizm, czyli wiarę w jednego Boga. To odróżnia chrześcijaństwo od religii politeistycznych, które uznają istnienie wielu bogów. Stary Testament wielokrotnie podkreśla jedność Boga (np. Księga Powtórzonego Prawa 6,4: "Słuchaj, Izraelu, Pan jest naszym Bogiem, Pan jedynie."). Jezus Chrystus również potwierdza tę prawdę, a Nowy Testament naucza, że jest jeden Bóg w trzech Osobach: Ojciec, Syn i Duch Święty. To nie jest sprzeczność, ale tajemnica naszej wiary – Bóg jest jednością w Trójcy Świętej. Jedność Boga implikuje także jedność Jego woli i działania. Bóg nie jest podzielony sam w sobie, ale działa w doskonałej harmonii i miłości. Monoteizm wpływa na naszą etykę, ponieważ uczy nas, że jest tylko jedno źródło dobra i prawdy. Powinniśmy zatem szukać Boga we wszystkim, co robimy, i naśladować Jego doskonałość.

Kolejnym elementem jest „Ojca”. Bóg jest przedstawiony jako Ojciec, co podkreśla Jego miłość, troskę i opiekę nad nami. Nie jest to jednak obraz Ojca ziemskiego, który jest ograniczony i niedoskonały. Bóg Ojciec jest doskonałą miłością, źródłem życia i dawcą wszelkich dóbr. Jezus Chrystus nauczył nas modlić się do Boga jako "Ojca naszego", co jest dowodem Jego bliskości i intymności. Ojcostwo Boga wyraża się również w Jego stworzeniu – Bóg stworzył nas na swój obraz i podobieństwo, dając nam życie i powołując nas do świętości. Uznanie Boga za Ojca implikuje naszą godność jako Jego dzieci. Jesteśmy powołani do miłowania Boga i siebie nawzajem, tak jak Ojciec nas umiłował. Powinniśmy również naśladować Jego miłosierdzie i przebaczenie.

Określenie „Wszechmogącego” (łac. Omnipotens) odnosi się do nieskończonej mocy Boga. Bóg może uczynić wszystko, co jest zgodne z Jego naturą. Jego wszechmoc nie oznacza, że może czynić rzeczy sprzeczne z logiką czy moralnością. Bóg nie może na przykład zaprzeczyć samemu sobie ani uczynić zła dobrem. Wszechmoc Boga objawia się w Jego stworzeniu, w Jego opatrzności i w Jego zbawieniu. Bóg jest w stanie pokonać wszelkie przeszkody i doprowadzić do skutku swoje plany. Wszechmoc Boga jest pocieszająca, ponieważ wiemy, że możemy Mu zaufać w każdej sytuacji. Nawet w obliczu cierpienia i śmierci, Bóg ma moc nas ocalić. Jego wszechmoc powinna nas również skłaniać do pokory – uznajemy, że jesteśmy zależni od Boga i że potrzebujemy Jego pomocy.

I wreszcie „Stworzyciela nieba i ziemi”. Bóg jest Stworzycielem wszystkiego, co istnieje – zarówno świata materialnego, jak i duchowego. Stworzenie jest aktem Jego wolnej i nieskończonej miłości. Bóg nie potrzebował stworzenia, ale uczynił to, aby podzielić się swoją dobrocią i chwałą. Stworzenie jest dobre, ponieważ pochodzi od Boga, który jest samą Dobrocią. Księga Rodzaju opisuje stworzenie świata przez Boga w sześciu dniach. Nie należy tego rozumieć dosłownie, ale raczej jako obraz porządku i harmonii, które Bóg wprowadził w stworzenie. Bóg stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo, dając mu rozum, wolną wolę i zdolność do miłości. Jesteśmy zatem odpowiedzialni za troskę o stworzenie i za rozwijanie naszych talentów. Uznanie Boga za Stworzyciela implikuje naszą wdzięczność. Powinniśmy dziękować Bogu za dar życia, za piękno świata i za wszystkie błogosławieństwa, które otrzymujemy. Powinniśmy również szanować stworzenie i unikać działań, które je niszczą.

Dogłębna Analiza Poszczególnych Elementów

Każdy z tych terminów – "Ojciec", "Wszechmogący", "Stworzyciel" – obarczony jest bogatą historią i głębokim znaczeniem teologicznym.

• Ojciec: Rozważmy głębiej aspekt Ojcostwa Boga. W Starym Testamencie termin "Ojciec" w odniesieniu do Boga pojawia się rzadziej, ale wskazuje na szczególną relację Boga z Izraelem, na Jego troskę i opiekę. W Nowym Testamencie Jezus Chrystus objawia Boga jako Ojca w pełni. Modlitwa "Ojcze nasz" jest tego najlepszym przykładem. Ojcostwo Boga oznacza, że jesteśmy Jego dziećmi, a On nas kocha bezwarunkowo. Ta miłość jest źródłem naszego zbawienia. Ojcostwo Boga jest także modelem dla naszych relacji rodzinnych – ojcowie powinni naśladować Boże Ojcostwo, okazując swoim dzieciom miłość, troskę i mądrość.

• Wszechmogący: Termin "Wszechmogący" wymaga dalszej refleksji. Czy wszechmoc Boga oznacza, że może On czynić wszystko, nawet rzeczy sprzeczne z logiką? Teologia odpowiada, że nie. Wszechmoc Boga jest ograniczona Jego własną naturą. Bóg nie może zaprzeczyć samemu sobie ani uczynić zła dobrem. Wszechmoc Boga objawia się w Jego zdolności do stworzenia świata z niczego, do pokonania śmierci i do zbawienia ludzkości. Wszechmoc Boga jest także źródłem nadziei – możemy wierzyć, że Bóg jest w stanie rozwiązać nasze problemy i pomóc nam w trudnych sytuacjach.

• Stworzyciel: Zastanówmy się nad implikacjami uznania Boga za Stworzyciela. Oznacza to, że świat nie powstał przypadkowo, ale jest owocem Bożej miłości i mądrości. Stworzenie jest dobre, ponieważ pochodzi od Boga, który jest samym Dobrem. Uznanie Boga za Stworzyciela implikuje naszą odpowiedzialność za troskę o środowisko naturalne. Jesteśmy powołani do bycia dobrymi zarządcami stworzenia, a nie jego niszczycielami. Powinniśmy również szanować życie ludzkie, od poczęcia aż do naturalnej śmierci, ponieważ jest ono darem Boga.

Konsekwencje Wyznania Wiary w Jednego Boga

Wyznanie wiary w jednego Boga, Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, ma fundamentalne konsekwencje dla naszego życia. Przede wszystkim, kształtuje ono naszą tożsamość. Uznajemy, że jesteśmy stworzeni przez Boga i powołani do życia w relacji z Nim. To poczucie pochodzenia i celu nadaje sens naszemu istnieniu. Wiara ta także wpływa na nasze relacje z innymi ludźmi. Skoro wszyscy jesteśmy dziećmi jednego Boga, jesteśmy braćmi i siostrami. Powinniśmy zatem traktować się z szacunkiem, miłością i sprawiedliwością. Wiara w jednego Boga mobilizuje nas również do działania na rzecz dobra wspólnego. Jesteśmy powołani do budowania świata bardziej sprawiedliwego, pokojowego i zrównoważonego. Wierzymy, że Bóg jest z nami w tym wysiłku i daje nam siłę do pokonywania trudności. Wyznanie wiary w jednego Boga jest wyzwaniem, ale także źródłem nadziei i radości. To zaproszenie do życia pełnią życia, w zjednoczeniu z Bogiem i w służbie bliźnim.

Czy macie jakieś pytania dotyczące tych zagadnień? Chętnie odpowiem na wasze wątpliwości i pogłębię naszą dyskusję.