Tradycje I Obyczaje W Panu Tadeuszu

Ach, ten "Pan Tadeusz"... i te jego zwyczaje!

No dobra, przyznaję się bez bicia. "Pan Tadeusz" to klasyka. Piękny język, patriotyzm... Ale czy tylko ja mam wrażenie, że połowa książki to opisy jedzenia i dziwacznych zwyczajów?

Serio, czy musieliśmy wiedzieć dokładnie, jak nalewać ten słynny "nalewki"? I po co tyle szczegółów o polowaniach? Zrozumiałbym, gdyby tam się działy jakieś dreszcze emocji, ale szczerze? Bardziej ekscytujące jest oglądanie, jak ciasto rośnie w piekarniku.

Zabawy i Tańce: Nuda czy Elegancja?

A te wszystkie tańce i zabawy? Polonez to polonez, mazur to mazur. Wiemy. Ale czy naprawdę potrzebujemy aż tylu strof, żeby opisać, jak ktoś się kłania i obraca? Ja wiem, że to ważna część kultury szlacheckiej, ale umówmy się – w dzisiejszych czasach bardziej ekscytujący jest challenge taneczny na TikToku.

No i te zaręczyny! Zaręczyny Tadeusza i Zosi! Tyle przygotowań, tyle ceregieli... A w dzisiejszych czasach? SMS wystarczy. Albo emoji pierścionka. No, może jednak emoji to za mało...

Kultura Stołu: Uczta dla Zmysłów... Czy Tortura dla Czytelnika?

Jedzenie. O matko, jedzenie! Uczta staropolska to brzmi dumnie, ale czy naprawdę musimy wiedzieć o każdej pierożce i każdym kawałku pieczonego dzika? Rozumiem, że to pokazuje bogactwo i gościnność, ale w XXI wieku mamy food trucki i dostawę pizzy. Wybaczcie, ale wybieram pizzę.

"Soplicowo grzybami sławne..."

Sławne? Naprawdę? Okej, rozumiem, grzybobranie to tradycja. Ale czy musimy o nim czytać przez kilka stron? Wolę obejrzeć na Netflixie serial kryminalny niż czytać o tym, kto znalazł większego borowika.

Gościnność ponad wszystko?

Oczywiście, "Pan Tadeusz" pokazuje, jak ważna była gościnność. I super. Ale czy to usprawiedliwia fakt, że każdy przyjeżdżający gość musiał być karmiony do granic wytrzymałości i obdarowywany toną prezentów? Ja wiem, że wtedy nie było Allegro, ale... może jakiś umiar?

Podsumowując: doceniam wartość kulturową "Pana Tadeusza" i te wszystkie tradycje i obyczaje. Naprawdę. Ale czasem mam wrażenie, że więcej tam jedzenia i tańców niż akcji. I być może to heretyckie, ale wolałbym, żeby było trochę mniej staropolskiej gościnności, a trochę więcej... no, nie wiem, smoków? Albo kosmitów. Co kto lubi!

Pamiętajcie, to tylko moje zdanie. Możecie się ze mną nie zgadzać. Ale czy naprawdę nie wolelibyście przeczytać o starciu Tadeusza z kosmitami na tle soplicowskiego krajobrazu?