Szkoła Podstawowa Nr 1 W Stryszawie

Czy tylko ja uważam, że wspomnienia ze Szkoły Podstawowej Nr 1 w Stryszawie to trochę jak stare dżinsy? Niby wygodne, ale czasem wstyd się w nich pokazać na mieście. No dobra, może nie wstyd, ale… specyficzne.

Słynne korytarze i legendarne kanapki

Pamiętacie korytarze? To były prawdziwe torowiska Formuły 1 dla ósmoklasistów na przerwie. I te zapachy… Mieszanka potu po WF-ie, kredy i lekko zwietrzałej kanapki z szynką. To jest esencja Stryszawy numer jeden! Serio, kto nigdy nie próbował zidentyfikować właściciela podejrzanej kanapki leżącej pod kaloryferem, nie wie co stracił. To była gra lepsza niż detektywistyka Agaty Christie!

A stołówka? O rany! Rosół z pływającymi oczkami tłuszczu i kompot, który pamiętał czasy Gierka. No dobra, może przesadzam, ale powiedzmy sobie szczerze: masterchef to tam nie gotował. Ale hej! To były czasy, kiedy człowiek cieszył się z każdego ciepłego posiłku, nieważne, czy przypominał zupę z kosmosu, czy nie.

Nauczyciele - Anioły i Demony (w proporcji 50/50)

No i nauczyciele. Bądźmy szczerzy, to była mieszanka wybuchowa. Byli tacy, co patrzyli na ciebie z miłością w oczach (Pani od polskiego, pozdrawiamy!), i tacy, którzy pewnie marzyli, żeby zamienić cię w żabę (Pan od matmy, wciąż pamiętam te koszmary z logarytmami!). Ale jedno jest pewne: każdy z nich zostawił jakiś ślad. Dziś, przeglądając stare zdjęcia, uśmiecham się na wspomnienie tych "aniołów" i tych "demonów".

Pamiętacie lekcje historii? Te opowieści o Piastach, Jagiellonach i innych władcach? Wtedy to była katorga, ale teraz, kiedy widzę programy historyczne w telewizji, myślę sobie: "Ej, to ja to wszystko wiem! Dzięki Stryszawa 1!".

A wycieczki szkolne? Autokar pełen wrzeszczących dzieciaków, pani woźna rozdająca lizaki na uspokojenie i nieustanne pytanie: "Daleko jeszcze?". To był koszmar, ale teraz… oddałbym wszystko, żeby przeżyć to jeszcze raz. No dobra, może nie wszystko, ale sporą sumę pieniędzy na pewno.

W Stryszawie nr 1 nauczyłem się więcej niż tylko tabliczki mnożenia. Nauczyłem się życia. Serio.

No i te szkolne dyskoteki! Powolne tańce przy lampce oliwnej i te nerwowe spojrzenia w stronę sympatii z 5b. Kto nie przeżył, ten nie wie, co to znaczy stres! A później, po latach, człowiek patrzy na to z rozrzewnieniem i myśli: "Boże, jak ja się wtedy przejmowałem głupotami!".

Unpopular Opinion Time: Szkoła to nie tylko nauka

Może to herezja, ale uważam, że w Stryszawie 1 nauczyłem się przede wszystkim… życia. Radzenia sobie w grupie, negocjacji przy wymianie naklejek z gum Turbo, przekonywania nauczycieli, że "to nie ja zacząłem!". To były lekcje, których nie znajdziecie w żadnym podręczniku.

Podsumowując, Szkoła Podstawowa Nr 1 w Stryszawie to dla mnie nie tylko budynek i nauczyciele. To przede wszystkim wspomnienia. Czasem zabawne, czasem krępujące, ale zawsze… moje. I wiecie co? Za to jestem jej wdzięczny. A teraz idę poszukać tych starych dżinsów… może znajdę w kieszeni jakąś zapomnianą naklejkę z gumy Turbo.