Stowarzyszenie Psów I Kotów Rasowych Petrus

Hej! Przyznać się, kto słyszał o Stowarzyszeniu Psów i Kotów Rasowych Petrus? No właśnie… Nie martw się, nie jesteś sam. Ja też do niedawna żyłem w błogiej nieświadomości. Ale postanowiłem to zmienić! I mam kilka przemyśleń, którymi muszę się podzielić.

Może zaczniemy od sedna? Czym właściwie zajmuje się takie stowarzyszenie? No cóż, teoretycznie dba o rasowe psiaki i kociaki. Rasowe. To słowo klucz. I tu zaczynają się schody, a może raczej… zaczyna się moja, powiedzmy, "niepopularna opinia".

Rasowy = Lepszy?

No bo serio, czy rasowy pies, tylko dlatego, że ma papierek, jest automatycznie lepszy od kundelka ze schroniska? Nie mówię, że hodowcy robią coś złego, broń Boże! Ale spójrzmy prawdzie w oczy. Każdy pies, niezależnie od rodowodu, zasługuje na miłość, ciepły kąt i pełną miskę. I tyle.

A koty? O, koty to już w ogóle temat rzeka. Widział ktoś kiedyś kota, który przejmuje się rodowodem? Chyba tylko wtedy, kiedy ten rodowód leży na podłodze i idealnie nadaje się do wylegiwania się na nim. Koty to mają w nosie te wszystkie stowarzyszenia! I ja im się nie dziwię.

Papierek to nie wszystko...

Zresztą, zastanawialiście się kiedyś, ile stresu przeżywają zwierzęta na wystawach? To całe ocenianie, porównywanie, strojenie… Czy to naprawdę jest takie fajne dla czworonoga? Mnie się wydaje, że one wolą gonić za piłką w parku, albo wylegiwać się na kolanach właściciela, niż paradować przed sędziami z Petrusa czy innego stowarzyszenia.

I nie zrozumcie mnie źle. Nie jestem przeciwnikiem rasowych zwierząt. Po prostu uważam, że powinniśmy przestać demonizować te nierasowe. Każdy zwierzak ma swój urok i charakter. A często te ze schronisk są bardziej wdzięczne za okazaną im miłość, niż te z "dobrym nazwiskiem".

Adopcja to SUPER sprawa!

Dlatego apeluję! Zanim zdecydujesz się na rasowego zwierzaka z hodowli zrzeszonej w Petrus (albo innej), rozważ adopcję! Daj szansę zwierzakowi, który czeka na swój dom w schronisku. Obiecuję, że nie pożałujesz. I być może, uratujesz mu życie.

A co do samego Stowarzyszenia Psów i Kotów Rasowych Petrus? No cóż, życzę im wszystkiego dobrego. Niech robią swoje, ale pamiętajmy, że świat nie kręci się tylko wokół rodowodów i wystaw. Liczy się przede wszystkim miłość i szacunek do każdego zwierzęcia.

I na koniec, taka mała anegdotka. Mój sąsiad ma pudla, z rodowodem dłuższym niż lista zakupów. I co? I ten pudel woli bawić się z moim kundlem, niż z innymi pudlami z "lepszego towarzystwa". Przypadek? Nie sądzę! Zwierzaki wiedzą lepiej!