Sprawdzian Z Ukladow Rownan Klasa 2 Gim

Pamiętacie te dni? Kiedy w powietrzu wisiało napięcie, a wasze dłonie pociły się bardziej niż podczas maratonu w saunie? Tak, mam na myśli dzień, w którym na horyzoncie majaczył sprawdzian z układów równań! Szczególnie, jeśli to była klasa 2 gim. Sama myśl o tym sprawdzianie mogła wywołać zimny dreszcz.

Wojna Nerwów

Wtedy klasa dzieliła się na dwie grupy. Pierwsi, to ci, którzy udawali, że są absolutnie wyluzowani, rzucając nonszalancko hasła typu: "Układy równań? Pestka!". Wiadomo było, że po kryjomu, nocami, rozwiązują zadania z podręcznika pod kołdrą, oświetlając je latarką. Drudzy zaś, ci, którzy otwarcie przyznawali się do paniki i wyglądali jakby mieli za chwilę zemdleć. Zdarzało się, że ktoś próbował negocjować z nauczycielem, oferując mu w zamian za lżejszy sprawdzian cały worek cukierków. Efekt? Zwykle żaden. Nauczyciele mieli mocno zakorzenione w sobie przekonanie, że układy równań to fundament matematyki.

Sposoby na przetrwanie

Każdy miał swój własny sposób na ogarnięcie tego matematycznego chaosu. Niektórzy wkuwali na pamięć wszystkie możliwe wzory, inni próbowali zrozumieć logikę, a jeszcze inni... próbowali ściągać. Oczywiście, metody ściągania były coraz bardziej wymyślne. Od mikroskopijnych ściąg na paznokciach, po ukryte notatki w długopisach. Ale najzabawniejsze były te próby telepatycznego porozumienia z kolegą z ławki. Minęły, gesty, kaszlnięcia - cała seria zakodowanych sygnałów, które miały przekazać rozwiązanie. Często kończyło się to jednak jeszcze większym zamieszaniem i śmiechem stłumionym przez dłonie.

Pamiętam, jak raz kolega z ławki, Marcin, próbował mi podpowiedzieć odpowiedź na jedno z zadań. Zaczął kaszleć w specyficzny sposób – jedno kaszlnięcie oznaczało "2", dwa kaszlnięcia "4", i tak dalej. Problem polegał na tym, że Marcin miał alergię i kaszlał cały czas! Rozszyfrowanie jego wiadomości było niemożliwe, a nauczyciel patrzył na nas podejrzliwie.

Po bitwie

Gdy sprawdziany zostały rozdane, na twarzach uczniów malowały się różne emocje. Jedni triumfowali, inni rozpaczali. Ale nawet ci, którym poszło słabo, czuli ulgę, że to już za nimi. Po wszystkim, w drodze do domu, analizowaliśmy zadania, kłóciliśmy się o poprawne odpowiedzi i śmialiśmy się z naszych wpadek.

Sprawdzian z układów równań w klasie 2 gim to coś więcej niż tylko kartka papieru z zadaniami. To wspomnienie stresu, paniki, ale też przyjaźni, solidarności i zabawnych sytuacji. To kawałek naszej szkolnej historii, do której wracamy z uśmiechem na twarzy. I choć układy równań dawno poszły w zapomnienie, to pamięć o tych dniach wciąż w nas żyje.