Sprawdzian Z Historii Nowe Wyznania W Europie
Sprawdzian z Historii: Nowe Wyznania w Europie dotyczy zmian religijnych, które miały miejsce w Europie w XVI wieku. Oznacza to pojawienie się protestantyzmu i innych odłamów chrześcijaństwa obok dominującego Kościoła Katolickiego.
Reformacja to kluczowe słowo. To ruch, który kwestionował autorytet papieża i pewne praktyki Kościoła. Przyczyn było wiele, m.in. krytyka bogactwa Kościoła i handlu odpustami (odpuszczaniem grzechów za pieniądze).
Marcin Luter, niemiecki zakonnik, zapoczątkował reformację w 1517 roku. Przybił on 95 tez do drzwi kościoła w Wittenberdze. Tezy te krytykowały odpusty i podkreślały, że zbawienie można osiągnąć tylko przez wiarę, a nie przez dobre uczynki czy sakramenty.
Luteranizm to pierwsze nowe wyznanie. Podkreślało ono znaczenie Biblii jako jedynego źródła wiary. Liturgia została uproszczona, a język narodowy (niemiecki) zaczął być używany w nabożeństwach.
Kolejne wyznanie to kalwinizm, propagowany przez Jana Kalwina. Kalwin wierzył w predestynację, czyli przekonanie, że Bóg z góry przeznaczył jednych do zbawienia, a innych do potępienia.
W Anglii powstał anglikanizm. Król Henryk VIII ogłosił się głową Kościoła Anglikańskiego, ponieważ papież nie zgodził się na jego rozwód. Anglikanizm łączy elementy katolickie i protestanckie.
Te nowe wyznania doprowadziły do wojen religijnych w Europie. Różne kraje i regiony przyjęły różne wyznania, co powodowało konflikty i prześladowania. Na przykład, we Francji toczyły się wojny religijne między katolikami a hugenotami (francuskimi kalwinistami).
Kontrreformacja to odpowiedź Kościoła Katolickiego na reformację. Miała na celu wzmocnienie Kościoła i powstrzymanie rozprzestrzeniania się protestantyzmu. Podczas soboru trydenckiego (1545-1563) Kościół wprowadził reformy i potwierdził swoje dogmaty. Powstał zakon jezuitów, który krzewił katolicyzm.
