Sprawdzian Z Historii Klasa 7 Europa Po Kongresie Wiedeńskim

Hej siódmoklasiści! Przygotujcie się na sprawdzian z historii! Dziś skupimy się na Europie po Kongresie Wiedeńskim. To bardzo ważny moment w historii, który ukształtował kontynent na wiele lat. Musimy zrozumieć, co się wtedy wydarzyło, jakie były tego konsekwencje i jak wpłynęło to na późniejsze wydarzenia.

Kongres Wiedeński, trwający od września 1814 roku do czerwca 1815 roku, był konferencją przedstawicieli państw europejskich, zwołaną w celu ustalenia nowego porządku po upadku Napoleona Bonaparte. Cel był jasny: przywrócić równowagę sił w Europie i zapobiec powtórce dominacji jednego państwa, takiej jak Francja Napoleońska. Kluczowe postacie tego wydarzenia to m.in. Klemens von Metternich (Austria), Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord (Francja), Aleksander I (Rosja), Robert Stewart, wicehrabia Castlereagh (Wielka Brytania) i Karl August von Hardenberg (Prusy). Każdy z nich miał własne cele i interesy, które starał się przeforsować.

Główne zasady, którymi kierowano się podczas Kongresu, to restauracja, legitymizm i równowaga sił. Restauracja oznaczała przywrócenie na trony dynastii obalonych przez Napoleona. Legitymizm zakładał nienaruszalność praw dynastycznych i monarchicznych. Równowaga sił miała zapobiec dominacji jednego państwa nad innymi, poprzez odpowiednie rozłożenie terytoriów i wpływów.

Co konkretnie postanowiono? Francja wróciła do granic sprzed rewolucji francuskiej, ale nie została potraktowana zbyt surowo. Uznano, że zbyt mocne osłabienie Francji mogłoby zaburzyć równowagę sił. Utworzono Królestwo Niderlandów, łącząc Holandię i Belgię, jako barierę przed ewentualną przyszłą ekspansją francuską. Prusy otrzymały Nadrenię i Westfalię, wzmacniając swoją pozycję w Europie. Austria odzyskała utracone terytoria w północnych Włoszech i umocniła swoje wpływy na Półwyspie Apenińskim. Rosja powiększyła swoje terytorium o większą część Księstwa Warszawskiego, tworząc Królestwo Polskie, połączone unią personalną z Rosją. Wielka Brytania umocniła swoje panowanie na morzach, uzyskując strategiczne punkty kontrolne.

Kongres Wiedeński wprowadził również pewne zmiany terytorialne. Zlikwidowano Związek Reński, a w jego miejsce utworzono Związek Niemiecki, luźną konfederację państw niemieckich pod przewodnictwem Austrii. Włochy pozostały podzielone na szereg państw, w tym Królestwo Sardynii, Królestwo Obojga Sycylii, Państwo Kościelne i kilka mniejszych księstw. Szwajcaria została uznana za państwo neutralne.

Nowy Ład i Święte Przymierze

Po Kongresie Wiedeńskim, aby utrwalić nowy porządek i zapobiec wybuchowi rewolucji, państwa europejskie zawiązały sojusze. Najważniejszym z nich było Święte Przymierze, inicjatywa cara Aleksandra I. Przystąpiły do niego Rosja, Prusy i Austria. Celem Świętego Przymierza było oparcie stosunków międzynarodowych na zasadach chrześcijańskich – miłości, sprawiedliwości i pokoju. W praktyce, Święte Przymierze stało się narzędziem do tłumienia ruchów rewolucyjnych i narodowych w Europie. Państwa należące do Przymierza zobowiązały się do wzajemnej pomocy w przypadku zagrożenia istniejącego porządku. Wielka Brytania nie przystąpiła do Świętego Przymierza, preferując bardziej pragmatyczne podejście do polityki międzynarodowej.

Kolejnym ważnym sojuszem był tzw. Czwórprzymierze, zawarty przez Wielką Brytanię, Austrię, Prusy i Rosję. Czwórprzymierze miało na celu kontrolowanie Francji i zapobieżenie odrodzeniu się jej potęgi. Państwa te zobowiązały się do regularnych konsultacji w sprawach europejskich i do podjęcia wspólnych działań w przypadku naruszenia postanowień Kongresu Wiedeńskiego.

Konsekwencje Kongresu Wiedeńskiego

Kongres Wiedeński miał ogromny wpływ na dalsze losy Europy. Utrwalono istniejący porządek monarchiczny, a wszelkie próby jego podważenia były tłumione. Jednakże, postanowienia Kongresu nie uwzględniały aspiracji narodowych wielu narodów, co prowadziło do narastania napięć i konfliktów. Idee rewolucji francuskiej – wolność, równość, braterstwo – nadal były żywe i inspirowały ruchy narodowe i liberalne w całej Europie.

Lata po Kongresie Wiedeńskim były okresem licznych rewolucji i powstań. W 1830 roku wybuchły rewolucje w Belgii i Francji. Belgia uzyskała niepodległość od Królestwa Niderlandów, a we Francji obalono dynastię Burbonów. W 1848 roku przez Europę przetoczyła się Wiosna Ludów, fala rewolucji i powstań, które ogarnęły Francję, Niemcy, Austrię, Włochy i inne kraje. Wiosna Ludów, choć w większości przypadków stłumiona, pokazała siłę ruchów narodowych i liberalnych oraz słabość istniejącego porządku.

Postanowienia Kongresu Wiedeńskiego wpłynęły także na Polskę. Utworzono Królestwo Polskie, zwane również Kongresówką, połączone unią personalną z Rosją. Polacy mieli nadzieję na odzyskanie niepodległości, jednakże car Aleksander I dążył do ograniczenia autonomii Królestwa i narzucenia rosyjskiej władzy. Rosnące represje ze strony rosyjskiego zaborcy doprowadziły do wybuchu powstania listopadowego w 1830 roku. Powstanie zakończyło się klęską, a Królestwo Polskie utraciło resztki autonomii i zostało włączone bezpośrednio do Rosji.

Podsumowując, Kongres Wiedeński był ważnym wydarzeniem, które ukształtowało Europę na XIX wiek. Wprowadzony przez niego porządek miał na celu zapobieżenie wojnom i rewolucjom, ale nie uwzględniał aspiracji narodowych i liberalnych, co doprowadziło do narastania napięć i konfliktów. Konsekwencje Kongresu Wiedeńskiego odczuwalne były w całej Europie, w tym w Polsce, która straciła nadzieję na odzyskanie niepodległości. Zrozumienie tego okresu jest kluczowe do zrozumienia późniejszych wydarzeń w historii Europy.

Pamiętajcie, żeby na sprawdzian dobrze powtórzyć wszystkie zagadnienia związane z Kongresem Wiedeńskim, postaciami, zasadami i konsekwencjami. Powodzenia!