Sprawdzian Chemia Klasa 7 Atomy I Cząsteczki

Okej, wszyscy to przeżywaliśmy. Sprawdzian z chemii w siódmej klasie. Atomy i cząsteczki. Brzmi jak nazwa złowrogiego filmu science-fiction, prawda?

Pamiętam ten stres. Moje ręce pociły się bardziej niż w sauna. I co? I nic! Okazało się, że to nie takie straszne. Może poza faktem, że… no, uczciwie mówiąc, wolałbym oglądać schnąca farbę.

Unpopular Opinion: Atomy są... przereklamowane?

Słuchajcie, nie zrozumcie mnie źle. Rozumiem. Atomy to cegiełki wszechświata. Budują wszystko. Ale czy naprawdę MUSIMY wiedzieć, ile protonów ma w sobie żelazo? Serio? Ja tam wolę wiedzieć, jak zrobić dobry sos pomidorowy.

Dla mnie to trochę tak, jakby obsesyjnie analizować każdy pojedynczy piksel na zdjęciu. Okej, technicznie rzecz biorąc, to ważne. Ale czy to sprawia, że zdjęcie staje się lepsze? Wątpię. Czasami lepiej po prostu spojrzeć na całość, a nie wpatrywać się w detale, które i tak pewnie zapomnisz po pięciu minutach od sprawdzianu.

A cząsteczki? Cóż, to atomy, które postanowiły się spotykać i łączyć w pary. Romantycznie? Może. Ale kiedy musisz rysować te wszystkie wiązania, zaczyna się robić mniej romantycznie, a bardziej jak lekcja rysunku technicznego.

Nawet Marie Curie by się z tym zgodziła... chyba.

Wyobraźcie sobie. Marie Curie, legenda chemii i fizyki. Siedzi nade mną podczas sprawdzianu i szepcze: "Wiesz co? Też bym wolała robić coś bardziej pożytecznego. Na przykład piec ciasto."

Dobra, może trochę koloryzuję. Ale punkt jest taki: rozumiem, że to ważne. Ale nie przesadzajmy. Świat się nie skończy, jeśli zapomnisz, jaka jest masa atomowa węgla. Przynajmniej mam taką nadzieję.

Pamiętam, jak próbowałem zapamiętać te wszystkie tabele okresowe. Było ich milion! A każdy pierwiastek miał jakąś dziwną nazwę. Potas? Azot? Brzmi jak potrawy z jakiejś egzotycznej restauracji.

Chemia na co dzień? No nie wiem...

Serio, ile razy w życiu przydała mi się wiedza o liczbie atomowej sodu? Raz? Może dwa? Zdecydowanie częściej przydała mi się umiejętność rozpoznawania zapachu spalenizny, zanim przypalę obiad. To jest praktyczna chemia! To jest to, czego naprawdę powinni nas uczyć w szkole!

Nie twierdzę, że chemia jest bezużyteczna. Wręcz przeciwnie. Dzięki niej mamy leki, plastik i wiele innych cudów. Ale ten sprawdzian z siódmej klasy? No cóż, to było coś innego. To była próba cierpliwości, pamięci i umiejętności rysowania kropek i kresek.

A teraz, z perspektywy czasu, mogę się z tego śmiać. Ale wtedy? Wtedy chciałem tylko, żeby to się skończyło. I w sumie, trochę się cieszę, że to już za mną.

Więc wszystkim przyszłym siódmoklasistom życzę powodzenia! Pamiętajcie: atomy i cząsteczki to tylko mały epizod w waszym życiu. Skupcie się na tym, co naprawdę was kręci. A jeśli to jest chemia? To świetnie! Ale jeśli nie? To też nic strasznego. Świat potrzebuje ludzi z różnymi pasjami i talentami. Nawet tych, którzy wolą piec ciasto niż rysować wiązania chemiczne.