Setki Dziesiątki I Jedności Klasa 3 Karty Pracy
Okej, słuchajcie. Muszę to powiedzieć. To moja opinia i pewnie wielu z Was się ze mną nie zgodzi. Ale...setki, dziesiątki i jedności? Seriously? W klasie trzeciej? Czy to naprawdę musi być aż tak...uroczyste?
Pamiętam, jak moja córka, mała terrorystka, wróciła ze szkoły z miną, jakby rozwiązała równanie na podróż w czasie. "Mamo! Dziś robiliśmy Setki Dziesiątki I Jedności Klasa 3 Karty Pracy!" Powiedziała to z takim namaszczeniem, jakbyśmy właśnie odkryli Atlantydę.
A ja? No cóż, ja pomyślałam: "Dziewczyno, to po prostu liczba. Ma trzy cyfry. Chill."
Czy to nie przesada?
Rozumiem. Trzeba dzieci nauczyć wartości miejsca. Że 1 w setkach to nie to samo co 1 w jednościach. Okej, chwytam. Ale te nazwy! Setki Dziesiątki I Jedności! Brzmi to jak zaklęcie z Harry'ego Pottera. Albo nazwa jakiejś tajnej loży matematycznej.
Czy nie moglibyśmy po prostu powiedzieć "cyfra setek", "cyfra dziesiątek", "cyfra jedności"? Może to zbyt proste? Może wtedy dzieci nie czułyby się tak...wybitnie intelektualnie?
Argument numer jeden (i jedyny): Po co komplikować?
Pamiętam te karty pracy. Wyglądały jak labirynt. Kolumny, tabelki, rysunki koralików nawleczonych na druciki. I strzałki. Dużo strzałek! Miałam wrażenie, że projektant tych kart spędził więcej czasu na rysowaniu strzałek niż na myśleniu o tym, jak to uprościć.
Moim zdaniem, można to zrobić bardziej...przyjemnie. Zamiast "Karty Pracy" może "Matematyczna Przygoda"? Zamiast kolumn i tabelek...komiksy? Rysunki piratów liczących dukaty? Cokolwiek! Byle by nie wyglądało jak raport z audytu.
Moja alternatywna propozycja (nikt nie pytał, ale powiem)
Słuchajcie, mam plan. Wywalamy te wszystkie poważne nazwy i używamy czegoś...głupiego. Na przykład:
- Setki? Nazywamy to "Mega Paczki"!
- Dziesiątki? To "Małe Paczki"!
- Jedności? To "Pojedyncze Cukierki"!
Wyobrażacie sobie to? "Mam 3 Mega Paczki, 2 Małe Paczki i 5 Pojedynczych Cukierków!" Brzmi to o wiele lepiej niż "Mam 3 setki, 2 dziesiątki i 5 jedności". I bardziej apetycznie!
Wiem, wiem. To głupie. Ale przynajmniej dzieci by się śmiały. A śmiech to dobry początek do nauki, prawda?
No dobra, żartuję. Trochę. Ale serio, czy te Setki Dziesiątki I Jedności Klasa 3 Karty Pracy nie mogłyby być trochę...lżejsze?
Wiem, że nauczyciele robią co mogą. Doceniam ich pracę. Ale czasami mam wrażenie, że system edukacji bierze wszystko zbyt poważnie. Dzieci powinny się uczyć przez zabawę, a nie przez zamęczanie "profesjonalnie" wyglądającymi kartami pracy.
Może kiedyś, ktoś posłucha tej mojej...no dobra, głupiej opinii. Ale dopóki co, będę pomagać mojej córce w rozwiązywaniu Setek Dziesiątek I Jedności Klasa 3 Karty Pracy i potajemnie marzyć o Mega Paczkach i Pojedynczych Cukierkach.
A Wy co o tym myślicie? Czy też uważacie, że te nazwy są trochę...overkill? Dajcie znać w komentarzach! Tylko proszę, bez matematycznych wyliczeń na 10 stron. Po prostu powiedzcie, czy czujecie ten vibe.
