Rozszumiały Się Wierzby Płaczące Tekst
Słyszeliście kiedyś o „Rozszumiały Się Wierzby Płaczące”? No, serio, jeśli nie, to przygotujcie się na sztos. To nie jest tylko piosenka, to jest taki… no wiecie… element kultury, który wszyscy znamy, nawet jeśli myślimy, że nie.
Dlaczego ta piosenka rządzi?
Wyobraźcie sobie. Jesteście na ognisku. Pachnie kiełbaską, dym szczypie w oczy, a ktoś wyciąga gitarę. Co grany jest jako pierwsze? No właśnie! Bardzo prawdopodobne, że usłyszycie pierwsze akordy „Rozszumiały Się Wierzby Płaczące”. To trochę jak z „Happy Birthday” – po prostu musi być! To hymn wszelkiego rodzaju imprez, gdzie ludzie czują się dobrze razem. I nie wiem jak wy, ale ja jak słyszę pierwsze dźwięki, od razu mam ochotę śpiewać (nawet fałszując).
To nie tylko melodia, to emocje!
Ta piosenka ma w sobie coś magicznego. Jest nostalgiczna, taka „staropolska”, ale jednocześnie niezwykle prosta i uniwersalna. Nawet jeśli nie rozumiecie słów (powiedzmy, że jesteście kosmitami, którzy wylądowali akurat na polskim ognisku), to i tak poczujecie to coś. Ten klimat!
„Rozszumiały się wierzby płaczące, rozszumiały się…”
Samo brzmienie tych słów jest niesamowite. „Rozszumiały się…” Brzmi to jak szelest liści, jak szum wiatru, jak… no sami powiedzcie! To czysta poezja. Kto by pomyślał, że tak proste słowa mogą wywołać tak silne emocje?
Kto ją napisał? Skąd się wzięła?
Dobra, przyznam się. Nie wiem dokładnie! To znaczy, są różne wersje, różne legendy. Krążą plotki o anonimowym twórcy, o ludowym pochodzeniu… I to właśnie jest w niej piękne! Ta piosenka nie ma jednego właściciela, ona należy do wszystkich. To takie nasze wspólne dziedzictwo, które przekazujemy sobie z pokolenia na pokolenie.
Idealna na każdą okazję… prawie!
Oczywiście, nie polecam śpiewać „Rozszumiały Się Wierzby Płaczące” na pogrzebie (to trochę nietaktowne). Ale na weselu? Na biwaku? Na urodzinach? Jak najbardziej! To taki uniwersalny soundtrack do życia, który pasuje do większości sytuacji. Serio, spróbujcie! Włączcie sobie tę piosenkę, zamknijcie oczy i… poczujcie magię! Tylko ostrzegam, istnieje duże prawdopodobieństwo, że zaczniecie tańczyć (nawet jeśli nie umiecie).
A jeśli nie lubicie śpiewać, to po prostu posłuchajcie. Zamknijcie oczy i wyobraźcie sobie te wierzby płaczące, ten wiatr szumiący w liściach… No dobra, może trochę przesadzam. Ale chodzi o to, żeby poczuć ten flow, tą pozytywną energię, którą ta piosenka w sobie ma.
Więc następnym razem, gdy usłyszycie pierwsze dźwięki „Rozszumiały Się Wierzby Płaczące”, uśmiechnijcie się. Przypomnijcie sobie dobre chwile, zapomnijcie o problemach i po prostu śpiewajcie! (nawet jeśli fałszujecie). Bo ta piosenka to nie tylko melodia i słowa, to coś więcej. To część nas. To Polska w pigułce! A teraz wybaczcie, muszę iść, bo właśnie usłyszałem, że ktoś gra ją na gitarze za oknem!
