Rozporządzenie W Sprawie Pomocy Psychologiczno Pedagogicznej W Szkole

Drodzy uczniowie,

Rozumiem wasze liczne pytania dotyczące rozporządzenia w sprawie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole. Postaram się rozwiać wszelkie wątpliwości, odwołując się do mojej wiedzy i szczegółowej analizy tego dokumentu.

Podstawą prawną jest Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach. Choć data ta może wydawać się odległa, rozporządzenie to wciąż obowiązuje i stanowi fundament dla wszelkich działań wspierających uczniów.

Zacznijmy od samego początku. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna (PPP) w szkole to system działań mających na celu wspieranie uczniów w pokonywaniu trudności i rozwijaniu ich potencjału. Nie jest to interwencja zarezerwowana wyłącznie dla uczniów z orzeczeniami o potrzebie kształcenia specjalnego czy opiniami poradni psychologiczno-pedagogicznych. Wręcz przeciwnie, PPP jest dla każdego ucznia, który tego potrzebuje – niezależnie od przyczyny trudności. Może to być problem z nauką, zachowaniem, emocjami, relacjami z rówieśnikami, sytuacją rodzinną, a nawet wybitnymi uzdolnieniami, które wymagają ukierunkowania i stymulacji.

Kluczową rolę w diagnozowaniu potrzeb ucznia odgrywa nauczyciel, wychowawca grupy wychowawczej i specjaliści pracujący w szkole. Obserwacja ucznia, rozmowy z nim, rodzicami, a także analiza wyników w nauce i zachowania to podstawowe metody identyfikacji potrzeb. Ważne jest, aby nauczyciel nie bagatelizował żadnych sygnałów, które mogą świadczyć o trudnościach ucznia. Nawet drobne zmiany w zachowaniu czy pogorszenie ocen mogą być wskazówką, że uczeń potrzebuje wsparcia.

Po zidentyfikowaniu potrzeb, nauczyciele i specjaliści wspólnie planują i realizują działania pomocowe. Rozporządzenie wymienia różne formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej, takie jak:

• Zajęcia rozwijające uzdolnienia: dla uczniów wybitnie uzdolnionych w danej dziedzinie, np. z matematyki, języków obcych, sportu czy sztuki.
• Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze: dla uczniów mających trudności w nauce, np. z czytaniem, pisaniem, matematyką.
• Zajęcia specjalistyczne: logopedyczne, korekcyjno-kompensacyjne, socjoterapeutyczne oraz inne zajęcia o charakterze terapeutycznym.
• Porady i konsultacje: dla uczniów, rodziców i nauczycieli.
• Warsztaty: dla uczniów, rodziców i nauczycieli, mające na celu rozwijanie umiejętności wychowawczych, komunikacyjnych, radzenia sobie ze stresem i innych.
• Indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (IPET): dla uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego.

Jak wygląda procedura udzielania pomocy?

Rozporządzenie określa procedurę udzielania PPP. Zazwyczaj rozpoczyna się ona od zgłoszenia przez nauczyciela, wychowawcę, rodzica lub samego ucznia potrzeby objęcia go pomocą. Następnie zespół nauczycieli i specjalistów (w skład którego wchodzi wychowawca, pedagog, psycholog, logopeda i inni specjaliści, w zależności od potrzeb) analizuje sytuację ucznia i podejmuje decyzję o formie i zakresie pomocy.

Kluczowym elementem jest plan działania wspierającego (PDW). PDW to dokument, w którym określa się:

• zakres i sposób dostosowania wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb ucznia,
• formy i metody pracy z uczniem,
• okres udzielania pomocy,
• osoby odpowiedzialne za realizację poszczególnych działań,
• sposób monitorowania postępów ucznia.

PDW jest opracowywany we współpracy z uczniem i jego rodzicami. Rodzice mają prawo uczestniczyć w posiedzeniach zespołu i zgłaszać swoje uwagi i propozycje. Realizacja PDW jest monitorowana i, w razie potrzeby, modyfikowana.

W przypadku uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego, zamiast PDW opracowywany jest indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (IPET). IPET jest dokumentem szerszym niż PDW i zawiera szczegółowe informacje o potrzebach ucznia, celach edukacyjnych i terapeutycznych, formach i metodach pracy oraz sposobie oceny postępów ucznia. IPET jest opracowywany we współpracy z poradnią psychologiczno-pedagogiczną, która wydała orzeczenie.

Bardzo istotna jest rola rodziców w procesie udzielania PPP. Rodzice mają prawo do:

• uzyskiwania informacji o potrzebach swojego dziecka,
• uczestniczenia w posiedzeniach zespołu,
• zgłaszania swoich uwag i propozycji,
• wglądu do dokumentacji dziecka,
• odwołania się od decyzji szkoły dotyczących pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

Rodzice powinni aktywnie współpracować ze szkołą w celu zapewnienia dziecku jak najlepszego wsparcia. Regularny kontakt z nauczycielem, wychowawcą i specjalistami jest kluczowy dla monitorowania postępów dziecka i dostosowywania działań pomocowych do jego aktualnych potrzeb.

Rozporządzenie reguluje także kwestie związane z dokumentowaniem działań pomocowych. Szkoła jest zobowiązana do prowadzenia dokumentacji dotyczącej udzielanej pomocy, w tym m.in.:

• zgłoszeń potrzeby objęcia ucznia pomocą,
• planów działania wspierającego (PDW) lub indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych (IPET),
• protokołów z posiedzeń zespołu,
• indywidualnych kart pracy z uczniem,
• arkuszy obserwacji ucznia.

Dokumentacja ta jest przechowywana w sposób zapewniający ochronę danych osobowych uczniów.

Należy pamiętać, że celem pomocy psychologiczno-pedagogicznej jest wspieranie wszechstronnego rozwoju ucznia, a nie tylko korygowanie jego deficytów. Działania pomocowe powinny być dostosowane do indywidualnych potrzeb ucznia, uwzględniać jego mocne strony i potencjał, oraz być prowadzone w atmosferze akceptacji i zrozumienia.

Wreszcie, szkoła powinna stale doskonalić system pomocy psychologiczno-pedagogicznej, monitorować jego skuteczność i wprowadzać niezbędne zmiany. Ważna jest współpraca z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, ośrodkami doskonalenia nauczycieli i innymi instytucjami wspierającymi edukację.

Mam nadzieję, że te informacje okazały się pomocne. Pamiętajcie, że w razie jakichkolwiek pytań lub wątpliwości, zawsze możecie się do mnie zwrócić. Jestem tu, aby wam pomóc. Zwróćcie się również do pedagoga i psychologa szkolnego.

Obowiązki Nauczyciela w Udzielaniu Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej

Nauczyciel odgrywa pierwszoplanową rolę w całym systemie pomocy. Jego obowiązki są jasno określone i stanowią podstawę skutecznego wsparcia dla ucznia. Należą do nich:

• Rozpoznawanie indywidualnych potrzeb edukacyjnych, rozwojowych i emocjonalnych uczniów. To stała obserwacja, analiza postępów w nauce, identyfikowanie barier i trudności, a także wyłapywanie sygnałów o problemach emocjonalnych czy w relacjach rówieśniczych. Nauczyciel musi być uważny na zmiany w zachowaniu ucznia, spadek motywacji, problemy z koncentracją, czy też trudności w nawiązywaniu kontaktów.
• Informowanie dyrektora szkoły o zidentyfikowanych potrzebach. Jeśli nauczyciel zauważy u ucznia trudności, które wymagają szerszego wsparcia niż tylko pomoc w ramach lekcji, ma obowiązek poinformować o tym dyrektora. To może być sygnał do zwołania zespołu nauczycieli i specjalistów.
• Uczestniczenie w planowaniu i realizowaniu działań pomocowych. Nauczyciel aktywnie uczestniczy w opracowywaniu PDW lub IPET dla ucznia, a następnie wdraża zaplanowane działania w swojej pracy dydaktycznej.
• Dostosowywanie wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb uczniów. To kluczowy element pomocy. Nauczyciel musi modyfikować swoje metody pracy, treści nauczania i sposoby oceniania, aby umożliwić uczniowi realizację programu na miarę jego możliwości. Dostosowanie może dotyczyć tempa pracy, poziomu trudności zadań, form sprawdzania wiedzy, czy też wykorzystania specjalistycznych pomocy dydaktycznych.
• Współpraca z rodzicami uczniów. Regularny kontakt z rodzicami, informowanie ich o postępach i trudnościach ucznia, wspólne poszukiwanie rozwiązań to fundament skutecznej pomocy. Nauczyciel powinien być otwarty na sugestie rodziców i angażować ich w proces wspierania dziecka.
• Udzielanie porad i konsultacji rodzicom. Nauczyciel, ze względu na swoją wiedzę i doświadczenie, może udzielać rodzicom wskazówek dotyczących pracy z dzieckiem w domu, radzenia sobie z trudnościami wychowawczymi, czy też wyboru odpowiednich form wsparcia.

Wszystkie te działania mają na celu stworzenie uczniowi optymalnych warunków do nauki i rozwoju, a nauczyciel jest kluczowym ogniwem w tym procesie.

Mam nadzieję, że ta szczegółowa analiza rozporządzenia i roli nauczyciela okaże się dla was pomocna. Nie wahajcie się zadawać dalszych pytań!