Psalm Responsoryjny Pan Wśród Radości Wstępuje Do Nieba

Alleluja! Oto nadszedł czas radości, czas uniesienia ducha ku górze, ku niebiosom, gdzie Pan wstępuje w chwale swojej. Myśl ta przewija się przez całą liturgię Wniebowstąpienia, a szczególnie wybrzmiewa w psalmie responsoryjnym, który tego dnia śpiewamy. Przyjrzyjmy się bliżej temu pięknemu fragmentowi Pisma Świętego, zagłębiając się w jego treść i znaczenie.

Psalm responsoryjny w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego to prawdziwy hymn radości, triumfu i nadziei. Jego słowa unoszą nas wraz z Chrystusem ku górze, do Królestwa Ojca. Zazwyczaj, choć nie zawsze, wybiera się fragment Psalmu 47 (46), ale dopuszczalne są również inne aklamacje, które oddają ducha święta. Niezależnie od konkretnego wyboru, intencją jest zawsze uwielbienie Chrystusa Wniebowstępującego i wyrażenie naszej wiary w Jego obietnicę powrotu.

Zanim jednak przejdziemy do konkretnych przykładów psalmów, warto poświęcić chwilę na zrozumienie roli psalmu responsoryjnego w liturgii. Stanowi on dialog pomiędzy lektorem a zgromadzeniem wiernych. Lektor odczytuje wersety psalmu, a zgromadzenie odpowiada antyfoną, czyli krótkim refrenem, który nawiązuje do treści czytania i podkreśla jego najważniejsze przesłanie. W ten sposób, psalm staje się nie tylko słuchanym słowem Bożym, ale także aktywnym wyznaniem wiary całej wspólnoty.

A teraz spójrzmy na najczęściej używany psalm w uroczystość Wniebowstąpienia, Psalm 47 (46). Często antyfona brzmi: "Pan wśród radości wstępuje do nieba, alleluja!". Ta krótka aklamacja, pełna radości i uwielbienia, natychmiast wprowadza nas w atmosferę święta. Następnie lektor odczytuje wersety psalmu, które rozwijają tę myśl i ukazują wielkość Chrystusa Wniebowstępującego.

Weźmy na przykład pierwsze wersety: "Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, radosnym głosem wołajcie Bogu, bo Pan Najwyższy, straszliwy, jest Królem wielkim nad całą ziemią." Już te słowa ukazują uniwersalny charakter zbawienia. Chrystus nie wstępuje do nieba tylko dla wybranych, ale dla wszystkich narodów. Jego królowanie obejmuje całą ziemię, a Jego moc jest nieograniczona. Wezwanie do klaskania w dłonie i radosnego wołania podkreśla spontaniczność i szczerość naszej radości. Nie ma tu miejsca na smutek czy zwątpienie, tylko czyste uwielbienie Boga.

Dalej psalm mówi: "On ujarzmił narody pod nasze stopy i ludy poddał pod nasze panowanie. Wybrał nam dziedzictwo wspaniałe, chlubę Jakuba, którego umiłował." Te wersety nawiązują do zwycięstwa Chrystusa nad grzechem i śmiercią. To On pokonał ciemności i otworzył nam drogę do zbawienia. Dziedzictwo, o którym mowa, to obietnica życia wiecznego w Królestwie Bożym. Bóg umiłował Jakuba, czyli naród wybrany, ale poprzez Chrystusa Jego miłość rozciąga się na wszystkich ludzi dobrej woli.

Kulminacją psalmu jest wers: "Wstępuje Bóg wśród radosnych okrzyków, Pan wśród dźwięku trąb. Śpiewajcie Bogu, śpiewajcie, śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie!" To centralny punkt całego psalmu, który opisuje moment Wniebowstąpienia. Bóg wstępuje do nieba w otoczeniu radosnych okrzyków i dźwięku trąb. Ten obraz sugeruje triumfalny pochód, powrót zwycięskiego Króla do swojej stolicy. Wezwanie do śpiewania podkreśla, że nasza radość powinna wyrażać się w modlitwie i uwielbieniu. Powinniśmy śpiewać Bogu, naszemu Królowi, bo On jest godzien wszelkiej chwały.

Psalm kończy się słowami: "Bóg króluje nad narodami, Bóg zasiada na swoim świętym tronie. Połączyli się książęta narodów z ludem Boga Abrahama. Bo tarcze ziemi należą do Boga: On jest wywyższony ponad wszystko." Te wersety ponownie podkreślają uniwersalny charakter królowania Chrystusa. Bóg króluje nad wszystkimi narodami, a Jego tron jest na niebiosach. Książęta narodów, czyli władcy i przywódcy, powinni zjednoczyć się z ludem Boga Abrahama, czyli z Kościołem, aby wspólnie oddawać cześć Bogu. Tarcze ziemi, symbol władzy i ochrony, należą do Boga. On jest wywyższony ponad wszystko i tylko On jest godzien naszej czci.

Refleksja nad Psalmem

Psalm responsoryjny w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego to nie tylko piękny tekst literacki, ale przede wszystkim głębokie przesłanie teologiczne. Przypomina nam o zwycięstwie Chrystusa nad grzechem i śmiercią, o Jego obietnicy powrotu i o nadziei życia wiecznego. Zachęca nas do radości, uwielbienia i modlitwy.

Jak Przeżywać Psalm?

Aby w pełni przeżyć psalm responsoryjny, warto zwrócić uwagę na kilka aspektów. Po pierwsze, należy słuchać uważnie słów psalmu i starać się zrozumieć ich znaczenie. Po drugie, warto włączyć się aktywnie w śpiew antyfony, która wyraża najważniejsze przesłanie psalmu. Po trzecie, warto po skończonej liturgii poświęcić chwilę na refleksję nad treścią psalmu i zastanowić się, jak możemy wcielić jego przesłanie w nasze codzienne życie.

Pamiętajmy, że psalm responsoryjny to nie tylko element liturgii, ale przede wszystkim słowo Boże, które ma moc przemieniać nasze serca i prowadzić nas do zbawienia. Niech więc jego słowa towarzyszą nam przez cały dzień i przypominają nam o radości Wniebowstąpienia Pańskiego. Alleluja!