Pokemon Trading Card Game Pc 1998
Pamiętacie czasy, kiedy internet raczkował, a telefony komórkowe służyły głównie do grania w Snake'a? Wtedy to, w 1998 roku, na nasze komputery wjechała gra, która wstrząsnęła światem, a przynajmniej moim i moich kumpli – Pokemon Trading Card Game PC! To była prawdziwa magia!
Karty, karty i jeszcze raz karty!
Zapomnijcie o Counter-Strike'u, Quake'u i innych strzelankach. Liczyły się tylko Pokemony! Nie chodziło o bieganie i strzelanie, ale o myślenie strategiczne i budowanie potężnej talii. Każda sesja z Pokemon TCG PC to była jak strategiczna bitwa na szachownicy, tyle że zamiast figur mieliśmy Charizarda, Blastoise'a i całą resztę ekipy!
Pamiętam, jak z kumplem godzinami siedzieliśmy po szkole, wymieniając się informacjami o najlepszych kombinacjach kart. „Daj mi Charmeleona za dwa Pidgeye i jednego Rattatę!” – krzyczał Tomek, a ja zastanawiałem się, czy to dobry deal. Te negocjacje były bardziej skomplikowane niż układanie budżetu państwa! Ale to wszystko działo się w wirtualnym świecie, a realne karty czekały schowane w pudełkach, czekając na prawdziwe pojedynki.
Wirtualne pojedynki, realne emocje
Gra oferowała niesamowitą opcję – pojedynki z komputerem. Okej, przyznaję, komputer nie był najbystrzejszy, ale i tak dawał radę! Pamiętam, jak pierwszy raz pokonałem lidera Gymu Erika – to była taka euforia, jakbym właśnie zdobył Oscara! Wtedy czułem się jak prawdziwy mistrz Pokemon, nawet jeśli tylko w wirtualnym świecie.
Co najważniejsze, gra wiernie odwzorowywała zasady karcianki. Trzeba było dbać o energię, planować ataki i uważać na karty Trenerów. To była świetna lekcja strategii i myślenia przyczynowo-skutkowego, chociaż wtedy nikt o tym nie myślał. Liczyło się tylko to, żeby pokonać przeciwnika i zebrać jak najwięcej booster packów!
"Pamiętaj, Power Up!" - To zdanie wryło mi się w pamięć na zawsze. Nie wiem czemu, ale zawsze gdy je słyszałem, czułem przypływ mocy i gotowość do walki.
Oczywiście, grafika nie była powalająca, ale w tamtych czasach nikt się tym nie przejmował. Liczyła się grywalność, a ta była na najwyższym poziomie! Poza tym, kto potrzebował lepszej grafiki, skoro miał przed sobą wirtualne karty Pokemon? Przecież to było spełnienie marzeń każdego fana!
Pokemon TCG PC to nie tylko gra, to kawałek mojej młodości. To wspomnienie beztroskich czasów, spędzonych na wymianie kart, budowaniu talii i pojedynkach z kumplami. Może i teraz mamy o wiele bardziej zaawansowane gry, ale ta sentymentalna podróż do 1998 roku zawsze będzie miała specjalne miejsce w moim sercu.
A teraz, idę poszukać gdzieś emulatora i wracam do gry! Ktoś chętny na pojedynek? Tylko ostrzegam, moja talia jest zabójcza!
