Podaj Główne Cechy Monarchii Parlamentarnej W Anglii

Monarchia parlamentarna w Anglii (a właściwie w Zjednoczonym Królestwie, choć Anglia stanowi jej historyczne i kulturowe serce) to system polityczny o bogatej i długiej historii. Jej unikalne cechy wykształciły się na przestrzeni wieków, poprzez ewolucję władzy monarszej, wzrost znaczenia parlamentu i rozwój doktryny suwerenności parlamentu. Zrozumienie tego systemu wymaga przyjrzenia się kluczowym aspektom, które go definiują.

Jedną z najważniejszych cech monarchii parlamentarnej w Anglii jest ograniczona władza monarchy. Król lub królowa, formalnie głowa państwa, pełni przede wszystkim funkcje reprezentacyjne i ceremonialne. Monarcha symbolizuje jedność narodu, podpisuje ustawy uchwalone przez parlament, akredytuje ambasadorów i nadaje tytuły szlacheckie. Niemniej jednak, zgodnie z zasadą konstytucyjną, monarcha "króluje, ale nie rządzi". Oznacza to, że wszelkie działania monarsze podejmowane są na wniosek i za zgodą rządu. Monarcha nie posiada realnej władzy politycznej i nie może samodzielnie podejmować decyzji dotyczących polityki państwa.

Historycznie, proces ograniczenia władzy monarszej był długotrwały i burzliwy. Magna Carta z 1215 roku stanowiła jeden z pierwszych kroków w kierunku ograniczenia arbitralnej władzy króla. Następnie, konflikty między monarchą a parlamentem, szczególnie w XVII wieku (angielska wojna domowa i chwalebna rewolucja), doprowadziły do ostatecznego ugruntowania zasady suwerenności parlamentu. Bill of Rights z 1689 roku, który ustanowił wolność słowa w parlamencie i zakazał monarsze zawieszania ustaw, stanowił kluczowy moment w tym procesie.

Suwerenność Parlamentu

Kolejną fundamentalną cechą jest suwerenność parlamentu. Oznacza to, że parlament jest najwyższym organem ustawodawczym w państwie i posiada nieograniczone prawo do stanowienia prawa. Żaden inny organ państwa, w tym monarcha, sądy, czy rząd, nie może podważać ważności ustaw uchwalonych przez parlament. Suwerenność parlamentu jest podstawą brytyjskiego systemu politycznego i odróżnia go od systemów, w których władza jest rozdzielona między różne organy państwa na zasadzie podziału władzy.

Brytyjski parlament składa się z dwóch izb: Izby Gmin (House of Commons) i Izby Lordów (House of Lords). Izba Gmin jest wybierana w wyborach powszechnych i jest głównym organem ustawodawczym. To w Izbie Gmin toczy się debata nad ustawami, które są następnie poddawane głosowaniu. Izba Lordów pełni rolę kontrolną i opiniotwórczą, a także może wprowadzać poprawki do ustaw uchwalonych przez Izbę Gmin. Jednakże, uprawnienia Izby Lordów są ograniczone i nie może ona trwale zablokować ustawy uchwalonej przez Izbę Gmin.

Zasada suwerenności parlamentu ma daleko idące konsekwencje dla brytyjskiego systemu prawnego i politycznego. Parlament może uchwalać ustawy dotyczące dowolnej materii, a sądy muszą stosować się do tych ustaw, nawet jeśli uważają je za niesprawiedliwe lub niekorzystne. Ponadto, parlament może zmieniać lub uchylać wcześniejsze ustawy, co oznacza, że prawo brytyjskie jest elastyczne i może być dostosowywane do zmieniających się potrzeb społeczeństwa.

Rola Premiera i Rządu

W monarchii parlamentarnej w Anglii, premier jest szefem rządu. Premier jest zazwyczaj liderem partii, która zdobyła większość miejsc w Izbie Gmin w wyborach powszechnych. Premier powołuje ministrów, którzy razem tworzą rząd (cabinet). Rząd odpowiada przed parlamentem i musi posiadać jego zaufanie. Oznacza to, że rząd musi regularnie odpowiadać na pytania posłów i uzasadniać swoje działania. Jeśli rząd straci zaufanie parlamentu, musi ustąpić, co może prowadzić do rozpisania przedterminowych wyborów.

System odpowiedzialności rządu przed parlamentem jest kluczowym elementem monarchii parlamentarnej. Zapewnia on, że rząd jest kontrolowany przez przedstawicieli narodu i że jego działania są zgodne z wolą większości parlamentarnej. Premier i ministrowie muszą brać pod uwagę opinie posłów i muszą być gotowi do kompromisów, aby utrzymać poparcie parlamentu.

Rola premiera jest bardzo ważna, ponieważ to on kieruje polityką rządu i odpowiada za jej realizację. Premier reprezentuje kraj na arenie międzynarodowej i podejmuje decyzje w imieniu rządu. Niemniej jednak, premier nie jest wszechmocny i musi liczyć się z opiniami ministrów, posłów i społeczeństwa.

Konstytucja Niespisana

Anglia, w przeciwieństwie do wielu innych państw, nie posiada spisanej konstytucji. Brytyjska konstytucja składa się z różnych źródeł, w tym ustaw parlamentarnych, orzeczeń sądowych, konwenansów konstytucyjnych i dzieł prawniczych. Konwenanse konstytucyjne to niepisane zasady, które regulują funkcjonowanie systemu politycznego i są akceptowane przez większość uczestników życia politycznego. Przykładem konwenansu konstytucyjnego jest zasada, że monarcha zawsze podpisuje ustawy uchwalone przez parlament.

Brak spisanej konstytucji ma swoje zalety i wady. Zaletą jest elastyczność systemu, który może łatwo dostosowywać się do zmieniających się okoliczności. Wadą jest brak jasnych i jednoznacznych reguł, co może prowadzić do sporów i niepewności. Jednakże, bogata tradycja konstytucyjna i silne poczucie przestrzegania prawa w Anglii rekompensują w dużej mierze brak spisanej konstytucji.

Podsumowując, monarchia parlamentarna w Anglii to system polityczny charakteryzujący się ograniczoną władzą monarchy, suwerennością parlamentu, odpowiedzialnością rządu przed parlamentem i brakiem spisanej konstytucji. Jest to system, który wykształcił się na przestrzeni wieków i ewoluował w odpowiedzi na zmieniające się warunki polityczne i społeczne. System ten, pomimo swojej złożoności i unikalności, okazał się być trwałym i efektywnym sposobem sprawowania władzy w Anglii.