Po Zdobyciu Władzy Makbet Jawi Się W Oczach Poddanych Jako

Po zdobyciu władzy Makbet w oczach poddanych jawi się zupełnie inaczej niż wcześniej. Z bohatera i wiernego sługi króla Dunkana, staje się tyranem, którego rządy budzą strach i niepokój. Spróbujmy przyjrzeć się temu, jak zmienia się percepcja Makbeta przez pryzmat jego działań i jak widzą go ci, nad którymi sprawuje władzę.

Początkowo, po zabójstwie Dunkana i objęciu tronu, poddani mogli odczuwać dezorientację i niepewność. Nagle ginie król, a na jego miejsce pojawia się Makbet, który choć wcześniej był szanowany za męstwo i lojalność, teraz budzi podejrzenia. Plotki i domysły o jego udziale w śmierci Dunkana zaczynają krążyć, siejąc ziarno nieufności. Ludzie boją się mówić otwarcie o swoich obawach, ponieważ atmosfera terroru stopniowo się zagęszcza.

Makbet, świadomy podejrzeń, stara się utrwalić swoją władzę poprzez brutalne represje. Morduje Banka, swojego dawnego przyjaciela i towarzysza broni, który stanowi potencjalne zagrożenie dla jego tronu. Zleca również zabójstwo rodziny Makdufa, co jest aktem okrucieństwa, który wstrząsa całym królestwem. Te działania sprawiają, że poddani postrzegają go jako bezwzględnego tyrana, który nie cofnie się przed niczym, aby utrzymać się u władzy.

Strach i Podejrzenia

Strach staje się wszechobecny. Ludzie boją się zdradzać swoje prawdziwe myśli i uczucia, ponieważ wiedzą, że Makbet ma wszędzie swoich szpiegów i donosicieli. Atmosfera niepewności paraliżuje społeczeństwo. Nikt nie czuje się bezpieczny, nawet najbliżsi współpracownicy Makbeta żyją w ciągłym lęku o swoje życie.

Podejrzenia skierowane są na każdego. Nie wiadomo, komu można zaufać. Przyjaciele stają się wrogami, a rodzina – potencjalnym zagrożeniem. Makbet, w swojej paranoi, widzi wszędzie spiski i zdrady, co prowadzi do dalszych represji i eskalacji przemocy. Społeczeństwo pogrąża się w chaosie i rozpaczy.

Zmienia się również język. Ludzie zaczynają mówić aluzjami i metaforami, unikając bezpośrednich krytycznych uwag pod adresem króla. Obawa przed karą zmusza ich do ostrożności i dyskrecji. Prawda staje się towarem deficytowym, a kłamstwo i obłuda – środkiem przetrwania.

Makbet, w swoim szaleństwie i dążeniu do władzy, traci kontakt z rzeczywistością. Otacza się pochlebcami i sługusami, którzy utwierdzają go w przekonaniu o jego własnej nieomylności i potędze. Odrzuca wszelkie rady i ostrzeżenia, pogrążając się coraz bardziej w tyranii i szaleństwie.

Jego postrzeganie samego siebie ulega wypaczeniu. Uważa się za niezwyciężonego i nietykalnego, ignorując rosnący opór i niezadowolenie społeczne. Jego pewność siebie opiera się na iluzji, którą podtrzymują wróżby wiedźm i ślepa wiara w własne możliwości.

W oczach poddanych Makbet staje się symbolem zła i okrucieństwa. Jego rządy kojarzą się z terrorem, niesprawiedliwością i śmiercią. Ludzie tęsknią za pokojem i sprawiedliwością, które panowały za czasów Dunkana. Zaczynają snuć plany obalenia tyrana i przywrócenia prawowitego władcy na tron.

Makduf, uciekając do Anglii, szuka wsparcia u Malkolma, syna Dunkana, aby ten z pomocą angielskiego wojska powrócił do Szkocji i odebrał Makbetowi koronę. Jego działania stanowią wyraz desperacji i pragnienia uwolnienia ojczyzny od tyranii.

Rosnące niezadowolenie społeczne i opór wobec Makbeta sprawiają, że jego władza staje się coraz bardziej krucha. Strach i okrucieństwo nie są w stanie stłumić pragnienia wolności i sprawiedliwości. W końcu, Makbet zostaje pokonany i zabity, a na tron wstępuje Malkolm, symbolizując nadzieję na lepszą przyszłość.

Po śmierci Makbeta poddani odczuwają ulgę i radość. Koniec tyranii przynosi nadzieję na pokój i sprawiedliwość. Ludzie mogą znowu oddychać swobodnie i wyrażać swoje opinie bez obawy o represje. Pamięć o Makbecie pozostaje przestrogą przed zgubnymi skutkami ambicji, żądzy władzy i okrucieństwa. Jego postać staje się synonimem tyrana i uzurpatora, którego rządy zapisały się w historii Szkocji czarnymi zgłoskami.

W podsumowaniu, po zdobyciu władzy, Makbet jawi się w oczach poddanych jako tyran, którego rządy budzą strach, niepokój i nienawiść. Jego okrucieństwo i bezwzględność prowadzą do utraty szacunku i zaufania, a jego szaleństwo i paranoja – do upadku i śmierci. Historia Makbeta jest przestrogą przed zgubnymi skutkami żądzy władzy i przypomnieniem o wartościach takich jak sprawiedliwość, uczciwość i współczucie.