Opowieści Z Narnii Lew Czarownica I Stara Szafa Streszczenie Szczegółowe

Drodzy uczniowie,

Rozumiem Wasze zainteresowanie szczegółowym streszczeniem "Opowieści z Narnii: Lew, Czarownica i Stara Szafa". Oto ono, z uwzględnieniem każdego istotnego detalu, którego możecie potrzebować do Waszych prac i analiz.

Akcja rozpoczyna się w ponurej Anglii czasów II wojny światowej. Czworo rodzeństwa Pevensie – Piotr, Zuzanna, Edmund i Łucja – zostaje wysłane z bombardowanego Londynu na wieś, do starego, rozległego domu profesora Kirke. Pan profesor, ekscentryczny starszy pan, mieszka tam z surową gospodynią, panią Macready, i gromadą służących. Dzieci, przyzwyczajone do miejskiego zgiełku, początkowo czują się nieswojo w ogromnym, cichym domu.

Podczas jednego z deszczowych dni, gdy rodzeństwo bawi się w chowanego, najmłodsza Łucja odkrywa tajemnicze przejście. Chowając się w obszernej, starej szafie stojącej w jednym z pustych pokojów, Łucja zagłębia się w futra wiszące wewnątrz. Ku swojemu zaskoczeniu, zamiast dna szafy, trafia do ośnieżonego lasu. Zdezorientowana i nieco przestraszona, Łucja wkracza głębiej w głąb lasu, gdzie napotyka na fauna imieniem Tumnus. Tumnus, istota o wyglądzie pół człowieka, pół kozła, zaprasza Łucję do swojej przytulnej jaskini na herbatę. Tam opowiada jej o Narnii, magicznej krainie, w której zwierzęta mówią ludzkim głosem, a lasy zamieszkują nimfy, driady i inne fantastyczne stworzenia. Tumnus wyznaje również Łucji, że Narnia znajduje się pod panowaniem Białej Czarownicy, która rzuciła na krainę czar wiecznej zimy, ale nigdy Bożego Narodzenia. Mimo początkowej sympatii, Tumnus wyznaje, że Czarownica rozkazała mu schwytać każdego ludzkiego dziecko, które znajdzie się w Narnii. Ostatecznie, powodowany litością, wypuszcza Łucję, narażając się na gniew Czarownicy.

Łucja wraca przez szafę do świata realnego, przekonana o prawdziwości swoich przeżyć. Próbuje opowiedzieć o Narnii rodzeństwu, ale Piotr i Zuzanna nie wierzą jej, uważając, że wszystko jej się przyśniło. Edmund natomiast, złośliwy i zazdrosny o uwagę, jaką poświęca się Łucji, wyśmiewa ją. Mimo to, Łucja upiera się przy swoim, co prowadzi do narastającego napięcia między rodzeństwem.

Pewnego dnia, podczas kolejnej zabawy w chowanego, Edmund również wchodzi do szafy. Jednak jego doświadczenie jest zupełnie inne. W lesie spotyka Białą Czarownicę, która przedstawia się jako Królowa Narnii. Czarownica częstuje Edmunda zaczarowanym ptasim mleczkiem, które uzależnia go od jej osoby. Obiecuje Edmundowi, że uczyni go księciem i następcą tronu, jeśli przyprowadzi do niej pozostałe rodzeństwo Pevensie. Edmund, omamiony obietnicami władzy i zaczarowanym smakołykiem, zgadza się na współpracę z Czarownicą, nieświadomy konsekwencji swojego czynu.

Kiedy Edmund wraca do Anglii, udaje, że nic się nie stało. Dołącza do reszty rodzeństwa, a gdy Łucja ponownie wspomina o Narnii, popiera ją, choć w rzeczywistości kłamie. Piotr i Zuzanna, zdezorientowani sprzecznymi relacjami Łucji i Edmunda, postanawiają porozmawiać z profesorem Kirke o dziwnych opowieściach. Profesor, zamiast odrzucić opowieści Łucji jako wymysł, sugeruje, że być może mówi ona prawdę, co skłania Piotra i Zuzannę do zastanowienia się nad możliwością istnienia Narnii.

Wkrótce cała czwórka Pevensie wchodzi razem do szafy, uciekając przed panią Macready, która prowadzi grupę zwiedzających po domu. Przechodzą przez przejście i trafiają do skutej lodem Narnii. Tam odkrywają, że Tumnus został aresztowany przez Białą Czarownicę za zdradę. Zostawiają wiadomość w jego splądrowanej jaskini.

Podążając za drozdami, rodzeństwo spotyka mówiącego bobra i jego żonę – Państwa Bobrowych. Bobry zapraszają dzieci do swojej nory i opowiadają im o prawdziwej historii Narnii, o Aslanie, prawowitym władcy krainy, lwie, który ma powrócić, by zakończyć panowanie Białej Czarownicy. Bobry wyjaśniają, że przepowiednia głosi, iż czterech synów Adama i cztery córki Ewy zasiądą na czterech tronach w Ker-Paravelu, co zwiastuje upadek Czarownicy. Dzieci Pevensie są uważane za spełnienie tej przepowiedni.

Edmund, potajemnie, wymyka się z nory Bobrów i idzie do zamku Białej Czarownicy, licząc na nagrodę. Czarownica, wściekła, że Edmund nie przyprowadził ze sobą pozostałego rodzeństwa, wtrąca go do lochu. Tam Edmund spotyka inne ofiary Czarownicy, w tym faun i gnomy, które zostały zamienione w kamienne posągi za nieposłuszeństwo.

Pozostałe rodzeństwo, wraz z Bobrami, wyrusza w podróż do Kamiennego Stołu, gdzie mają spotkać się z Aslanem. W trakcie podróży zauważają, że zima zaczyna ustępować, co jest znakiem, że Aslan rzeczywiście powrócił. Spotykają także Świętego Mikołaja (Ojca Bożego Narodzenia), który obdarowuje ich magicznymi prezentami. Piotr otrzymuje miecz i tarczę, Zuzanna – łuk i strzały oraz magiczny róg, a Łucja – sztylet i magiczny sok, który leczy wszelkie rany. Pojawienie się Świętego Mikołaja jest jasnym znakiem, że władza Czarownicy słabnie.

Spotkanie z Aslanem i Ofiara Edmunda

Po dotarciu do Kamiennego Stołu, rodzeństwo spotyka Aslana i jego armię, składającą się z centaurów, jednorożców, faunów i innych magicznych stworzeń. Aslan wita dzieci z radością i zapowiada rozpoczęcie walki z Białą Czarownicą.

Czarownica, dowiadując się o powrocie Aslana, przybywa do Kamiennego Stołu i żąda Edmunda, powołując się na Prawo Głębokie, które mówi, że każdy zdrajca należy do niej. Aslan, po cichej rozmowie z Czarownicą, zgadza się na poświęcenie własnego życia w zamian za życie Edmunda.

W nocy, kiedy obóz śpi, Aslan udaje się samotnie do Kamiennego Stołu, gdzie zostaje związany i zabity przez Białą Czarownicę i jej sługi. Zuzanna i Łucja, które potajemnie podążyły za Aslanem, są świadkami jego męczeńskiej śmierci. Są zrozpaczone i nie rozumieją, dlaczego Aslan zgodził się na taką ofiarę.

Zmartwychwstanie Aslana i Zwycięstwo

Następnego ranka Zuzanna i Łucja, pogrążone w smutku, zostają przy Kamiennym Stole. Wtedy dzieje się cud. Kamienny Stół pęka, a Aslan zmartwychwstaje. Wyjaśnia dziewczynkom, że istnieje jeszcze głębsze prawo niż Prawo Głębokie – prawo, które mówi, że jeśli ktoś dobrowolnie odda życie za zdrajcę, niewinny umiera za winnego, śmierć traci swoją moc.

Aslan zabiera Zuzannę i Łucję do zamku Czarownicy, gdzie ożywia wszystkie posągi, w które Czarownica zamieniła swoich wrogów. Wraz z ożywioną armią, Aslan rusza na bitwę przeciwko armii Białej Czarownicy. W bitwie Piotr, który został pasowany na rycerza przez Aslana, walczy dzielnie z Czarownicą. Aslan wkracza do walki i zabija Białą Czarownicę, ostatecznie kończąc jej panowanie.

Po zwycięstwie Aslan koronuje Piotra, Zuzannę, Edmunda i Łucję na królów i królowe Narnii. Rodzeństwo rządzi Narnią przez wiele lat, wprowadzając pokój i sprawiedliwość. Piotr, Zuzanna, Edmund i Łucja stają się legendami w Narnii, znani jako Król Piotr Wspaniały, Królowa Zuzanna Łagodna, Król Edmund Sprawiedliwy i Królowa Łucja Mężna.

Pewnego dnia, polując na Białego Jelenia, rodzeństwo Pevensie przypadkowo trafia na latarnię, która stała na granicy lasu, blisko szafy. Przechodzą przez gęste krzewy i nagle znajdują się z powrotem w Anglii, w domu profesora Kirke. Okazuje się, że w Narnii minęło wiele lat, ale w naszym świecie upłynęło zaledwie kilka minut. Dzieci ponownie stają się dziećmi i zdają sobie sprawę, że ich przygoda w Narnii była prawdziwa. Profesor Kirke słyszy ich opowieść i radzi, że pewnego dnia wrócą do Narnii, ale na pewno nie przez tę samą drogę, którą tam dotarli po raz pierwszy.

Mam nadzieję, że to szczegółowe streszczenie będzie dla Was pomocne. Jeśli macie dodatkowe pytania, śmiało pytajcie.