Opowieści Z Narnii Lew Czarownica I Stara Szafa Rozdział 10

Rozdział dziesiąty "Opowieści z Narnii: Lew, Czarownica i Stara Szafa" to punkt zwrotny w historii, pełen napięcia, niebezpieczeństwa i rodzącej się nadziei. Dzieci Pevensie, po początkowym zachwycie Narnią, zmagają się teraz z konsekwencjami swoich wyborów i powoli zaczynają rozumieć, jak wielkie jest zło panujące w tej magicznej krainie.

Łucja, po swoim powrocie, z trudem próbuje przekonać rodzeństwo o istnieniu Narnii i o tym, co tam widziała. Jej opowieści, choć pełne wiary i entuzjazmu, spotykają się z niedowierzaniem ze strony Piotra i Zuzanny. Edmund, skrycie zazdrosny o uwagę, jaką Łucja przyciąga, zaprzecza wszystkiemu, co dziewczynka opowiada. Jego zachowanie, podszyte kłamstwem i ukrywanymi intencjami, wprowadza zamęt i podział między rodzeństwo.

Piotr i Zuzanna, choć z początku sceptyczni, zaczynają dostrzegać, że Łucja naprawdę wierzy w to, co mówi. Zaczynają się zastanawiać, czy nie popełniają błędu, odrzucając jej opowieści. Ta niepewność wzrasta, gdy Profesor Kirke, u którego mieszkają, zaskakuje ich swoją mądrością i subtelnymi pytaniami. Profesor, zamiast od razu odrzucić możliwość istnienia Narnii, zachęca dzieci do rozważenia, że Łucja mogła mówić prawdę. Jego słowa, choć enigmatyczne, otwierają im oczy na nową perspektywę.

Edmund, targany wewnętrznym konfliktem, skrycie planuje powrót do Narnii. Chce ponownie spotkać się z Białą Czarownicą, zwabiony jej obietnicami władzy i słodyczy. Nie zdaje sobie sprawy z prawdziwej natury Czarownicy i z tego, jak bardzo jest niebezpieczna. Jego samolubne pragnienia przesłaniają mu zdrowy rozsądek i prowadzą go na drogę zdrady.

W rozdziale dziesiątym rodzeństwo, pod wpływem ciekawości i chcąc ostatecznie wyjaśnić sprawę Łucji, postanawia razem wejść do szafy. Ich podróż do Narnii rozpoczyna się w deszczowy dzień, kiedy to, znudzeni grą w chowanego, ponownie wchodzą do tajemniczego mebla. Tym razem cała czwórka przekracza próg i znajduje się w zasypanym śniegiem lesie.

To doświadczenie całkowicie zmienia ich perspektywę. Przekonują się, że Łucja mówiła prawdę, a Narnia naprawdę istnieje. Ich początkowy entuzjazm miesza się jednak ze strachem, gdy zdają sobie sprawę z chłodu i pustki panującej w krainie. Wkrótce odkrywają, że Narnia jest pod panowaniem Białej Czarownicy, która sprowadziła na nią wieczną zimę, ale nigdy nie Boże Narodzenie.

Konfrontacja z Panem Bobrem

Dalsza część rozdziału to spotkanie z Panem Bobrem, który okazuje się sojusznikiem Aslana i przyjacielem Narnii. To on opowiada dzieciom o proroctwie, które mówi o powrocie Aslana i o tym, jak dzieci Pevensie odegrają kluczową rolę w pokonaniu Białej Czarownicy i przywróceniu Narnii do jej dawnej świetności.

Pan Bóbr wyjaśnia, że Aslan, prawowity władca Narnii, powrócił, a jego obecność zwiastuje nadzieję na lepsze czasy. Opowiada im o odwiecznym prawie, które mówi, że krew niewinnego musi zostać przelana, aby odkupić winy zdrajcy. To prawo, choć okrutne, jest jedyną szansą na uratowanie Narnii.

Piotr, Zuzanna i Łucja, słuchając słów Pana Bobra, zaczynają rozumieć, jak wielka jest ich odpowiedzialność i jak ważna jest ich rola w nadchodzącej walce. Zaczynają odczuwać strach, ale także rosnącą wiarę w Aslana i w możliwość pokonania zła.

Odkrycie Zdrady Edmunda

Podczas rozmowy z Panem Bobrem, wychodzi na jaw zdrada Edmunda. Dzieci dowiadują się, że Edmund potajemnie spotykał się z Białą Czarownicą i że prawdopodobnie zdradził rodzeństwo w zamian za obietnice władzy i słodyczy. To odkrycie wstrząsa rodzeństwem, szczególnie Piotrem, który czuje się odpowiedzialny za bezpieczeństwo swoich braci i sióstr.

Zdrada Edmunda stawia rodzeństwo w trudnej sytuacji. WiedzĄ, że Czarownica wie o ich obecności w Narnii i że będzie próbowała ich schwytać. Postanawiają zaufać Panu Bobrowi i podążać za jego wskazówkami, aby dotrzeć do Kamiennego Stołu, gdzie mają nadzieję spotkać Aslana.

Rozdział dziesiąty kończy się ucieczką rodzeństwa i Pana Bobra przed sługami Białej Czarownicy. Rozpoczyna się ich niebezpieczna podróż w głąb Narnii, w poszukiwaniu Aslana i nadziei na ocalenie krainy. Rozdział ten stanowi ważny moment w historii, ukazując zmagania z własnymi słabościami, konsekwencje wyborów i rodzącą się nadzieję w obliczu zła. To początek prawdziwej przygody dla dzieci Pevensie, które z każdym krokiem stają się silniejsze i bardziej zdeterminowane, aby wypełnić swoje przeznaczenie. Podróż przez zamarzniętą krainę, pełna niebezpieczeństw i nadziei, jest metaforą dorastania i uczenia się odpowiedzialności za swoje czyny oraz za los innych.