Opowiem Jaki Był Plan Zanim Nie Zostałaś Suką

Zastanawiałeś się kiedyś, jak bardzo skomplikowane potrafią być relacje międzyludzkie, szczególnie te romantyczne? Często wchodzimy w związki z pewnymi oczekiwaniami, marzeniami i... planami. Spróbujmy rozłożyć na czynniki pierwsze, jak rodzi się ten "plan", zanim sytuacja wymknie się spod kontroli, i dlaczego tak często ulega on zmianie. Będziemy unikać osądzania i zamiast tego skupimy się na zrozumieniu mechanizmów psychologicznych i społecznych, które za tym stoją. Ten artykuł ma na celu przybliżenie tej dynamiki, tak, by pomóc zrozumieć, co się dzieje i jak potencjalnie można nawigować w tych burzliwych wodach.

Fundamenty "Planu": Oczekiwania i Marzenia

Każdy związek, nawet ten dopiero kiełkujący, zaczyna się od pewnych oczekiwań i marzeń. To jak fundament budynku. Mogą być one świadome, czyli jasno określone i wypowiedziane, albo nieświadome – tkwiące gdzieś głęboko w naszych pragnieniach i lękach. Wyobraź sobie, że chcesz zbudować dom. Masz w głowie wizję – rustykalny domek z kominkiem, nowoczesną willę z basenem, a może skromne mieszkanie w bloku. Twój "plan" to właśnie ta wizja – wyobrażenie, jak ma wyglądać twój idealny związek.

Przykład: Anna marzy o związku, w którym panuje równouprawnienie i partnerstwo. Chce dzielić obowiązki domowe, wspólnie podejmować decyzje i mieć czas na własne pasje. To jest jej plan – świadome oczekiwanie oparte na jej wartościach.

Z kolei Marek, który nie do końca zdaje sobie z tego sprawę, podświadomie szuka partnerki, która będzie go podziwiać i dbać o niego. To jego nieświadome oczekiwanie, oparte na wspomnieniach z dzieciństwa i relacji z matką. Obaj mają "plan", ale oparty na różnych podstawach.

Źródła oczekiwań:

• Doświadczenia z przeszłości: To, czego doświadczyliśmy w poprzednich związkach, w rodzinie, w relacjach z przyjaciółmi, kształtuje nasze przekonania o tym, jak powinien wyglądać związek.
• Wpływ kultury i mediów: Filmy, seriale, książki i piosenki bombardują nas idealizowanymi obrazami miłości i związku, które często są nierealne.
• Własne wartości i potrzeby: To, co jest dla nas ważne w życiu (np. niezależność, bezpieczeństwo, przygoda), przekłada się na nasze oczekiwania wobec partnera i związku.

Aby lepiej to zobrazować, pomyśl o wykresie kołowym. Koło to Twój "plan" na związek. Każdy wycinek reprezentuje inną wartość lub oczekiwanie. Rozmiar wycinka odzwierciedla, jak ważna jest dla Ciebie dana kwestia.

Realizacja "Planu": Komunikacja i Kompromisy

Kiedy już mamy "plan" w głowie, zaczynamy go wdrażać w życie. Kluczowe stają się komunikacja i umiejętność pójścia na kompromis. Porównaj to do budowy domu. Masz projekt (Twój "plan"), ale potrzebujesz także narzędzi (komunikacja) i materiałów (kompromisy). Musisz rozmawiać z architektem (partnerem), uwzględniać jego pomysły i dostosowywać projekt do rzeczywistych warunków (kompromisy).

Komunikacja: To podstawa. Mówienie o swoich potrzebach, oczekiwaniach i obawach pozwala uniknąć nieporozumień i konfliktów. Przykład: Anna mówi Markowi o swoich oczekiwaniach dotyczących podziału obowiązków domowych. Wyjaśnia, dlaczego jest to dla niej ważne i jak to wpłynie na jej samopoczucie w związku. To otwarta i szczera komunikacja.

Kompromisy: Rzadko zdarza się, że dwie osoby mają identyczne "plany" na związek. Konieczne jest znalezienie punktów wspólnych i gotowość do ustępstw. Przykład: Marek początkowo nie rozumie, dlaczego Anna przywiązuje tak dużą wagę do podziału obowiązków. Po rozmowie z nią zgadza się spróbować i widzi, że dzięki temu Anna ma więcej czasu dla siebie i jest bardziej szczęśliwa. To kompromis, który wzmacnia związek.

Problemy w realizacji "Planu":

• Brak komunikacji: Zakładanie, że partner domyśli się naszych potrzeb, prowadzi do frustracji i konfliktów.
• Brak gotowości do kompromisów: Sztywne trzymanie się własnych oczekiwań i niechęć do ustępstw niszczy związek.
• Nierealistyczne oczekiwania: Idealizowanie partnera i związku prowadzi do rozczarowań.

Wyobraź sobie dwa puzzle, które muszą do siebie pasować. Każdy puzzel to "plan" jednej osoby. Jeśli są zbyt różne, nie uda się ich połączyć. Potrzebne są drobne korekty, dostosowania, czyli kompromisy, aby stworzyć spójny obraz.

Zmiana "Planu": Adaptacja i Akceptacja

Życie jest dynamiczne i nieprzewidywalne. Nasze "plany" na związek również ulegają zmianie pod wpływem różnych czynników – zmieniających się potrzeb, doświadczeń, rozwoju osobistego. Ważne jest, aby być elastycznym i gotowym na adaptację. To jak podróż samochodem. Masz mapę (Twój "plan"), ale w trakcie jazdy możesz napotkać korki, objazdy, a nawet zmienić cel podróży. Musisz być gotowy na zmiany i dostosowywać się do sytuacji.

Przykład: Anna po kilku latach związku odkrywa, że bardziej niż równouprawnienie ceni sobie wsparcie i poczucie bezpieczeństwa. Jej "plan" na związek ewoluuje. To normalne i naturalne.

Adaptacja: Uczenie się, jak dostosowywać się do zmieniających się okoliczności i potrzeb partnera. Przykład: Marek, widząc, że Anna potrzebuje więcej wsparcia, stara się jej go zapewnić, oferując pomoc w trudnych sytuacjach i okazując troskę.

Akceptacja: Przyjęcie partnera takim, jakim jest, z jego wadami i zaletami. Uświadomienie sobie, że nikt nie jest idealny, i że "plan" idealnego związku to mit. Przykład: Anna akceptuje, że Marek nie jest typem romantyka, ale docenia jego praktyczność i niezawodność.

Kiedy "Plan" się rozpada:

• Brak adaptacji: Sztywne trzymanie się pierwotnych założeń, ignorowanie potrzeb partnera i zmian w związku.
• Brak akceptacji: Próba zmiany partnera na siłę, krytyka i brak szacunku.
• Zdrada i kłamstwa: Naruszenie podstawowych zasad zaufania i lojalności.

Pomyśl o linie, na której wiszą Twoje oczekiwania i "plan". Jeśli za mocno ją naciągniesz (nierealne oczekiwania, brak kompromisów), może się zerwać. Potrzebna jest elastyczność i umiejętność dostosowania napięcia, aby lina utrzymała wszystko w równowadze.

Podsumowując, "plan", jaki mamy na związek, jest tylko punktem wyjścia. Kluczem do sukcesu jest komunikacja, kompromisy, adaptacja i akceptacja. Pamiętaj, że związek to dynamiczny proces, który wymaga ciągłej pracy i zaangażowania. Unikaj osądzania, zarówno siebie, jak i partnera. Skup się na zrozumieniu, empatii i budowaniu trwałej relacji opartej na wzajemnym szacunku i miłości. To dużo bardziej wartościowe, niż trzymanie się sztywnego "planu", który przestał odpowiadać rzeczywistości.