Odpowiedz Na Pytania Kogo Zapowiada Pan Jezus

Wiele osób, czytając Ewangelię, zastanawia się, kogo właściwie Jezus Chrystus zapowiadał. Odpowiedź na to pytanie jest kluczowa dla zrozumienia Jego misji, nauki oraz eschatologicznej wizji. Jezus, będąc prorokiem i nauczycielem, wskazywał na kilka różnych perspektyw i postaci, które miały nadejść po Nim lub współistnieć z Jego działalnością. Rozważmy zatem, kogo konkretnie zapowiadał Pan Jezus i jakie to ma znaczenie dla naszej wiary.

Jezus zapowiada samego siebie – Mesjasza

Jednym z najważniejszych aspektów nauczania Jezusa jest Jego samozapowiedź jako Mesjasza. Stary Testament, a zwłaszcza proroctwa Izajasza, Micheasza i Daniela, zapowiadają nadejście Wybawiciela, który przyniesie pokój, sprawiedliwość i zbawienie. Jezus otwarcie deklarował, że te proroctwa wypełniają się w Jego osobie.

Ewangelie synoptyczne pełne są odniesień do mesjańskiej misji Jezusa. Na przykład, scena w synagodze w Nazarecie, gdzie Jezus czyta fragment Izajasza i stwierdza "Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli" (Łk 4, 21), jest jasnym potwierdzeniem Jego mesjańskiego posłannictwa. Inne fragmenty, takie jak wyznanie Piotra: "Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego" (Mt 16, 16), stanowią fundament wiary chrześcijańskiej.

Co istotne, Jezus często używał różnych tytułów, które pośrednio wskazywały na Jego mesjańską rolę, takich jak "Syn Człowieczy" (co w tradycji żydowskiej nawiązywało do postaci mesjańskiej z Księgi Daniela) czy "Syn Boży". Ważne jest podkreślenie, że Jezus unikał bezpośredniego i jednoznacznego ogłaszania się Mesjaszem, zwłaszcza wobec tłumów, by uniknąć politycznych interpretacji Jego misji.

Przykłady biblijne samozapowiedzi mesjańskiej:

• Mt 11, 2-6: Jezus odpowiada uczniom Jana Chrzciciela, cytując proroctwa Izajasza, by udowodnić, że jest Mesjaszem.
• Łk 7, 18-23: Podobnie jak wyżej.
• J 10, 25: Jezus mówi: "Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Czyny, których Ja dokonuję w imię Ojca mojego, świadczą o Mnie."

Jezus zapowiada Ducha Świętego (Parakleta)

Jezus nie tylko mówił o swojej roli Mesjasza, ale także zapowiadał przyjście Ducha Świętego, nazywanego w Ewangelii Jana Parakletem. Paraklet, tłumaczony jako Pocieszyciel, Obrońca, Pomocnik, miał przyjść po wniebowstąpieniu Jezusa i kontynuować Jego dzieło.

Jezus obiecuje Ducha Świętego uczniom podczas Ostatniej Wieczerzy: "Ja będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze - Ducha Prawdy" (J 14, 16-17). Duch Święty miał przypominać uczniom wszystko, co Jezus im powiedział, uczyć ich prawdy i prowadzić do pełniejszego zrozumienia Jego nauki. Co więcej, Duch Święty miał świadczyć o Jezusie i dawać uczniom moc do świadczenia o Nim.

Zesłanie Ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy (Dz 2) jest spełnieniem obietnicy Jezusa. Uczniowie, napełnieni Duchem Świętym, zaczynają głosić Ewangelię w różnych językach, co zapoczątkowuje dynamiczny rozwój Kościoła. Działanie Ducha Świętego jest kluczowe dla życia Kościoła, ponieważ to On prowadzi, inspiruje, jednoczy i daje moc do ewangelizacji.

Fragmenty biblijne mówiące o Duchu Świętym:

• J 14, 16-17: Obietnica Pocieszyciela.
• J 14, 26: Rola Ducha Świętego jako nauczyciela i przypominającego.
• J 15, 26: Duch Święty świadczy o Jezusie.
• J 16, 13: Duch Święty prowadzi do prawdy.
• Dz 1, 8: Moc Ducha Świętego dla świadectwa.

Jezus zapowiada cierpienie i prześladowanie uczniów

Jezus nie obiecywał swoim uczniom łatwego życia. Wręcz przeciwnie, zapowiadał, że będą doświadczać cierpienia i prześladowań z powodu Jego imienia. "Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować" (J 15, 20) – to jasne ostrzeżenie dla tych, którzy decydują się Go naśladować.

Jezus wyjaśnia, że świat nienawidzi Jego uczniów, ponieważ oni nie są ze świata (J 15, 19). Uczniowie są powołani do odrzucenia wartości światowych i do życia zgodnie z nauką Jezusa, co często spotyka się z oporem i wrogością. Jezus pociesza jednak swoich uczniów, mówiąc: "Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Ja zwyciężyłem świat" (J 16, 33).

Historia Kościoła potwierdza prawdziwość tych słów. Od pierwszych wieków chrześcijanie byli prześladowani za swoją wiarę. Wielu z nich oddało życie za Jezusa. Prześladowania trwają do dziś w wielu częściach świata. Mimo to, chrześcijanie, ufając obietnicy Jezusa, świadczą o Nim z odwagą i radością. Przykładem jest starożytny Rzym, gdzie chrześcijanie poddawani byli okrutnym torturom, a mimo to ich wiara rosła w siłę. Współczesnym przykładem są kraje, gdzie wyznawanie chrześcijaństwa jest zakazane lub surowo karane.

Jezus zapowiada swoje powtórne przyjście (Paruzję)

Kolejnym ważnym elementem nauczania Jezusa jest zapowiedź Jego powtórnego przyjścia, zwanego Paruzją. Jezus obiecuje, że powróci w chwale, aby sądzić żywych i umarłych, i ustanowić ostateczne Królestwo Boże.

W Ewangeliach synoptycznych znajdujemy wiele fragmentów mówiących o znakach poprzedzających Paruzję, takich jak wojny, trzęsienia ziemi, głód, prześladowania chrześcijan i pojawienie się fałszywych proroków (Mt 24, Mk 13, Łk 21). Jezus wzywa swoich uczniów do czujności i gotowości, ponieważ nikt nie zna dnia ani godziny Jego powrotu. "Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie" (Mt 24, 42).

Teologia eschatologiczna, czyli nauka o rzeczach ostatecznych, zajmuje się interpretacją tych zapowiedzi. Różne denominacje chrześcijańskie mają różne poglądy na temat interpretacji znaków czasu i sposobu, w jaki Paruzja się urzeczywistni. Niemniej jednak, wiara w powtórne przyjście Jezusa jest fundamentalną częścią chrześcijańskiej nadziei.

Jezus zapowiada Królestwo Boże

Centralnym tematem nauczania Jezusa jest Królestwo Boże. Nie jest to królestwo ziemskie, ale duchowe, które realizuje się w sercach ludzi, którzy przyjmują Jezusa jako Pana i Zbawiciela. Jezus w wielu przypowieściach tłumaczy, jak Królestwo Boże rośnie i wpływa na świat.

Królestwo Boże jest zapowiadane jako rzeczywistość przyszła, ale także jako rzeczywistość już obecna. Jezus mówi: "Królestwo Boże jest pośród was" (Łk 17, 21). Oznacza to, że Królestwo Boże zaczyna się urzeczywistniać w życiu tych, którzy naśladują Jezusa i żyją zgodnie z Jego nauką. Poprzez swoje czyny i słowa Jezus buduje fundamenty tego Królestwa, zapraszając wszystkich do uczestnictwa w nim.

Królestwo Boże to nie tylko obietnica zbawienia w przyszłości, ale także wezwanie do transformacji naszego życia i świata już teraz. Chrześcijanie są powołani do szerzenia wartości Królestwa Bożego, takich jak miłość, sprawiedliwość, pokój i przebaczenie, w każdym aspekcie życia. Działania charytatywne, walka o sprawiedliwość społeczną i głoszenie Ewangelii są konkretnymi sposobami budowania Królestwa Bożego na ziemi.

Podsumowanie

Podsumowując, Jezus Chrystus zapowiadał wiele ważnych rzeczy. Przede wszystkim zapowiedział samego siebie jako Mesjasza, spełniającego proroctwa Starego Testamentu. Zapowiedział także przyjście Ducha Świętego, który miał kontynuować Jego dzieło i prowadzić Kościół. Jezus ostrzegał swoich uczniów przed cierpieniem i prześladowaniami, ale obiecywał im zwycięstwo nad światem. Zapowiedział swoje powtórne przyjście (Paruzję) i ustanowienie ostatecznego Królestwa Bożego. Wreszcie, głosił nadejście Królestwa Bożego, które już jest obecne w życiu tych, którzy Go naśladują. Zrozumienie tych zapowiedzi jest kluczowe dla głębokiego przeżywania wiary chrześcijańskiej.

Rozważając to, warto zadać sobie pytanie: jak zapowiedzi Jezusa wpływają na moje życie? Czy wierzę w Jego mesjańską rolę? Czy poddaję się prowadzeniu Ducha Świętego? Czy jestem gotów na cierpienie dla Jezusa? Czy oczekuję Jego powtórnego przyjścia? Czy buduję Królestwo Boże w moim codziennym życiu? Odpowiedzi na te pytania pomogą nam lepiej zrozumieć naukę Jezusa i bardziej świadomie żyć naszą wiarą. Zachęcam do dalszego zgłębiania Pisma Świętego i refleksji nad słowami Jezusa, aby coraz pełniej poznawać Jego plan zbawienia dla nas.