Nauczyciel Języka Polskiego Syzyfowe Prace
Okej, dobra, słuchajcie. Powiem wam coś. Zawsze myślałam, że najgorsza robota na świecie to odśnieżanie parkingu Lidla w styczniu. A potem spotkałam… nauczyciela języka polskiego. Serio. To jest dopiero hardkor!
Syzyf w Spódnicy (albo z Brodą)
Pomyślcie o tym. Syzyfowe Prace, lektura, która już w tytule obiecuje frustrację. I on, biedak, ta nauczycielka, ten nauczyciel, musi to dzieciakom tłumaczyć. Wyjaśniać te wszystkie zawiłości, patriotyzmy, rusyfikacje… No dobra, może przesadzam, ale pamiętam, jak sama w liceum patrzyłam na ten tekst i jedyne, co widziałam, to mnóstwo słów i mało akcji. Jak Netflix nie kręcił jeszcze seriali o tej tematyce, to się nie liczyło!
A teraz ten nauczyciel musi sprawić, żeby te nastolatki, które wolą stalkować TikToka, nagle zapłonęły miłością do Marcina Borowicza. Żeby zrozumiały, dlaczego ten gość ma jakiekolwiek znaczenie. To jak próba wytłumaczenia psu sensu istnienia inflacji. On patrzy na ciebie tymi swoimi pięknymi oczkami, a ty wiesz, że jedyne, co rozumie, to słowo "spacer". I ewentualnie "kto to zrobił?".
Walka z Wiatrakami (A Konkretnie ze Smartfonami)
Wyobraźcie sobie tę scenę: nauczyciel z pasją opowiada o asymilacji kulturowej, a połowa klasy właśnie ogląda na telefonie tutorial, jak zrobić idealny makijaż na Snapchata. Druga połowa chatuje o najnowszych plotkach ze szkoły. A on, ten nieszczęsny Syzyf, próbuje wbić im do głowy, że to jest ważne! Że to o nas! Że to historia! To tak jakby próbować przekonać kota, że ogórki są smaczne. Po prostu przegrana sprawa od samego początku.
I potem przychodzą klasówki. I nagle okazuje się, że jedyne, co dzieciaki zapamiętały, to nazwisko reżysera filmu "Syzyfowe Prace" (jeśli w ogóle taki powstał!). Albo, co gorsza, pomylą Marcina Borowicza z jakimś influencerem. No, i wtedy to już kaplica.
Ale wiecie co? Mimo wszystko, ten nauczyciel, ta nauczycielka, idzie dalej. Dzień po dniu, lekcja po lekcji. Próbuje zaszczepić w tych młodych umysłach miłość do języka polskiego, do literatury, do historii. To jest prawdziwa praca syzyfowa. Ale wiecie co? Wierzę, że gdzieś tam, głęboko, pod warstwą TikToka i Instagrama, coś jednak zostaje. Może nie od razu, może nie w pełni. Ale jednak. I to jest piękne!
Pamiętajcie, następnym razem, jak spotkacie nauczyciela języka polskiego, uśmiechnijcie się do niego. Powiedzcie mu coś miłego. Oni naprawdę na to zasługują! A może nawet zaproście go na kawę. Oczywiście, po godzinach pracy.
Bo tak naprawdę, to oni są naszymi bohaterami. Bohaterami, którzy walczą o naszą tożsamość, o naszą kulturę, o nasze dziedzictwo. I robią to wszystko w świecie, który jest coraz bardziej chaotyczny i coraz bardziej rozproszony. A to jest coś, za co naprawdę warto ich podziwiać. Więc brawo Wy, nauczyciele języka polskiego! Jesteście Superbohaterami z kredą w ręku!
