Modlitwa Przepraszająca Pana Boga Za Swoje Nieposłuszeństwo

Przepraszam Cię, Panie, za każdy dzień, w którym zawiodłem. Za momenty słabości, kiedy ego zwyciężyło nad pokorą. Za chwile pychy, które oddaliły mnie od Twojego światła. Wybacz mi, Ojcze, moją niedoskonałość, moje grzechy, te jawne i te ukryte w głębi serca.

Uznaję, że często błądzę, podążając ścieżkami, które nie prowadzą do Ciebie. Gubi mnie hałas świata, obietnice łatwego szczęścia, które okazują się być tylko pustym echem. Zamykam się w sobie, zapominam o Twojej obecności, o Twojej miłości, która jest zawsze, niezależnie od moich upadków.

Przepraszam za każdą myśl, która była nieczysta, za każde słowo, które raniło, za każdy czyn, który był sprzeczny z Twoją wolą. Żałuję każdego spojrzenia pełnego zawiści, każdego osądu, który wydawałem z pogardą. Wybacz mi, Panie, moją krótkowzroczność, moją tendencję do skupiania się na sobie, zamiast na potrzebach innych.

Proszę Cię o przebaczenie za chwile, kiedy zapomniałem o wdzięczności. Za dary, które otrzymałem, a których nie doceniłem. Za zdrowie, rodzinę, przyjaciół, za wszystko, co sprawia, że moje życie jest bogate i pełne. Przyjmuję z pokorą Twoje karcenie i obiecuję poprawę.

Uznaję, że jestem tylko pyłem, kroplą w oceanie Twojej łaski. Jestem słaby i potrzebuję Twojego przewodnictwa, Twojej siły, Twojej miłości. Wiem, że tylko Ty możesz mnie oczyścić, uzdrowić i poprowadzić na właściwą drogę. Dlatego przychodzę do Ciebie z pokorą i skruchą, prosząc o Twoje miłosierdzie.

Przepraszam za te momenty, kiedy wstydziłem się mojej wiary, kiedy ukrywałem ją przed światem, bojąc się osądu innych. Za te chwile, kiedy milczałem, gdy powinienem mówić w Twoim imieniu, kiedy nie broniłem wartości, które wyznaję. Wybacz mi moją bojaźń, moją niepewność, moją brak odwagi.

Żałuję za każde zmarnowane słowo modlitwy, za każdy niedotrzymany post, za każdą opuszczoną Mszę Świętą. Za lenistwo duchowe, które oddala mnie od Ciebie, za brak chęci do pogłębiania mojej wiary, za obojętność na Twoje wołanie.

Proszę Cię, Panie, o siłę, by odmienić moje życie. By stać się lepszym człowiekiem, bardziej miłosiernym, bardziej sprawiedliwym, bardziej kochającym. By moje czyny były odzwierciedleniem Twojego nauczania, by moje słowa niosły pocieszenie i nadzieję, by moje myśli były czyste i pełne dobra.

Chcę żyć w zgodzie z Twoją wolą, podążać Twoją drogą, służyć Tobie i moim bliźnim. Chcę być narzędziem w Twoich rękach, sługą Twojej miłości, świadkiem Twojej obecności w świecie.

Przepraszam za te chwile, kiedy wątpiłem w Twoją obecność, kiedy czułem się opuszczony i samotny. Za te momenty, kiedy traciłem nadzieję, kiedy myślałem, że moje grzechy są zbyt wielkie, byś mógł mi je wybaczyć. Wiem, że Twoje miłosierdzie jest nieskończone, że Twoja miłość nie zna granic. Dlatego wierzę, że mi przebaczysz, że mnie przyjmiesz, że mnie poprowadzisz.

Żałuję każdego dnia, w którym nie byłem wdzięczny za Twoje dary, za życie, za zdrowie, za możliwość poznawania Ciebie. Za każdy uśmiech bliskiej osoby, za promień słońca w pochmurny dzień, za każdy oddech, który mogę wziąć.

Prośba o Przemianę

Proszę Cię, Panie, o przemianę mojego serca. O to, by stało się ono bardziej otwarte na Twoją miłość, bardziej wrażliwe na potrzeby innych, bardziej skłonne do przebaczania. By moje serce było podobne do Twojego, pełne miłosierdzia, cierpliwości i wyrozumiałości.

Chcę, by moje serce było źródłem dobra, z którego będą czerpać inni. By moje słowa leczyły rany, by moje czyny przynosiły ulgę, by moja obecność dawała nadzieję.

Proszę Cię o siłę, by pokonywać moje słabości, by walczyć z pokusami, by unikać grzechu. By moje ciało było świątynią Ducha Świętego, by moje myśli były czyste i pełne dobra, by moje słowa były prawdziwe i pełne miłości.

Chcę być wierny Twojemu nauczaniu, podążać drogą prawdy, kochać Ciebie całym sercem, całym umysłem i całą duszą. Chcę kochać moich bliźnich, jak siebie samego, okazywać im szacunek, wspierać ich w potrzebie, przebaczać im ich winy.

Przepraszam Cię, Panie, za moją pychę, za moją zarozumiałość, za moją tendencję do oceniania innych. Za to, że uważam się za lepszego od innych, za to, że gardzę tymi, którzy są słabsi, za to, że nie potrafię przyjąć krytyki.

Wiem, że pycha jest źródłem wszelkiego zła, że oddala mnie od Ciebie, że zamyka mnie w sobie, że uniemożliwia mi wzrost duchowy. Dlatego proszę Cię, Panie, o łaskę pokory. By nauczyć się pokory od Ciebie, który jesteś królem wszechświata, a który uniżyłeś się, by stać się człowiekiem.

Przebacz mi, Panie, moje lenistwo duchowe, moją obojętność, mój brak zaangażowania w sprawy Kościoła. Za to, że nie poświęcam czasu na modlitwę, na czytanie Pisma Świętego, na uczestniczenie w sakramentach.

Wiem, że lenistwo duchowe jest przeszkodą na drodze do świętości, że oddala mnie od Ciebie, że osłabia moją wiarę, że uniemożliwia mi wzrost duchowy. Dlatego proszę Cię, Panie, o łaskę gorliwości. By nauczyć się gorliwości od Twoich świętych, którzy poświęcili swoje życie dla Ciebie i dla swoich bliźnich.

Pragnienie Zbliżenia

Pragnę być bliżej Ciebie, Panie. Chcę odczuwać Twoją obecność w każdym momencie mojego życia. Chcę słyszeć Twój głos w swoim sercu. Chcę podążać Twoją drogą, nawet jeśli jest trudna i pełna wyzwań.

Wiem, że życie z Tobą jest pełne radości, pokoju i nadziei. Wiem, że tylko Ty możesz mnie uszczęśliwić. Dlatego oddaję Ci moje życie, moje serce, moją duszę. Ufam Tobie bezgranicznie.

Przepraszam Cię, Panie, za moje grzechy przeszłości, za moje grzechy teraźniejsze, za moje grzechy przyszłe. Wierzę w Twoje miłosierdzie, wierzę w Twoją miłość, wierzę w Twoje przebaczenie.

Amen.