Mityczny Młodzieniec Który Zakochał Się We Własnym Odbiciu

Zapewne słyszeliście kiedyś o kimś, kto jest strasznie zakochany w sobie. Mówimy wtedy, że ta osoba jest "zakochana jak Narcyz". Ale kim był ten Narcyz i skąd wzięło się to powiedzenie? Opowiem wam o nim w bardzo prosty sposób, tak jakbym tłumaczyła wam to na przerwie w szkole.

Narcyz był, w mitologii greckiej, przepięknym młodzieńcem. Był tak piękny, że wszyscy się w nim zakochiwali – nimfy, kobiety, mężczyźni. Ale Narcyz był bardzo dumny i nikogo nie kochał, nikim się nie przejmował. Odrzucał wszystkich adoratorów, traktując ich obojętnie, czasem wręcz okrutnie. Myślał tylko o sobie i o swojej urodzie.

Jedną z odrzuconych przez Narcyza była nimfa Echo. Echo była zakochana w Narcyzie bez pamięci. Niestety, Echo miała pewien problem – bogini Hera ukarała ją za plotkowanie i od tego czasu Echo mogła tylko powtarzać ostatnie słowa, które usłyszała. Nie mogła mówić sama od siebie. Jak więc Echo miała wyznać Narcyzowi swoją miłość? Była skazana na potajemne podziwianie go i cierpienie. Kiedy Narcyz odrzucił ją z pogardą, Echo z rozpaczy schowała się w jaskiniach i z żalu uschła, aż pozostał po niej tylko głos – echo, które słyszymy w górach.

Bogini Nemezis, bogini zemsty, zobaczyła, jak Narcyz traktuje innych i postanowiła go ukarać za jego pychę i okrucieństwo. Wymyśliła dla niego bardzo specyficzną karę – zakochanie we własnym odbiciu.

Pewnego dnia, zmęczony polowaniem, Narcyz zatrzymał się nad źródłem, żeby się napić wody. Woda była krystalicznie czysta i nieruchoma, jak lustro. Kiedy Narcyz nachylił się, żeby się napić, zobaczył w wodzie swoje odbicie. I w tym momencie stało się coś strasznego – Narcyz zakochał się w tym odbiciu bez pamięci. Zakochał się w swoim własnym pięknie.

Myślał, że to ktoś inny, ktoś prawdziwy. Próbował dotknąć tego pięknego młodzieńca, objąć go, porozmawiać z nim. Ale im bardziej się starał, tym bardziej uświadamiał sobie, że to tylko odbicie, że nie może tego "kogoś" mieć. Nie mógł oderwać od niego wzroku. Siedział nad źródłem dzień i noc, patrząc na swoje odbicie. Nie jadł, nie pił, nie spał. Tęsknił za tym, czego nie mógł posiąść.

W końcu, z wycieńczenia i rozpaczy, Narcyz umarł nad brzegiem źródła. W miejscu, gdzie leżał, wyrósł piękny kwiat – narcyz, o białych płatkach i żółtym środku. Mówi się, że te płatki symbolizują smutek i żal Narcyza, a żółty środek to jego piękno, które tak bardzo kochał.

Lekcja z historii Narcyza

Historia Narcyza to taka przestroga. Pokazuje nam, że pycha, egoizm i zakochanie w sobie mogą prowadzić do zguby. Ważne jest, żeby kochać innych, żeby być dla nich dobrym, żeby nie myśleć tylko o sobie. Uroda jest ważna, ale to nie wszystko. Ważniejsze jest to, jakim jesteś człowiekiem w środku.

Historia Narcyza pokazuje nam również, jak niszcząca może być obsesja. Narcyz tak bardzo skupił się na swoim odbiciu, że zapomniał o całym świecie dookoła. Zamknął się w pułapce własnego ego i to go zniszczyło.

Pamiętajcie o tym, kiedy będziecie następnym razem przeglądać się w lustrze. Dbajcie o siebie, ale nie zapominajcie o innych. I nie dajcie się zwariować swojemu odbiciu!

Co tak naprawdę oznacza "narcyzm"?

Dzisiaj, kiedy mówimy o kimś, że jest "narcyzem", mamy na myśli osobę, która jest bardzo zakochana w sobie, egoistyczna, przekonana o swojej wyjątkowości i oczekująca od innych ciągłego podziwu. Takie osoby często manipulują innymi, żeby osiągnąć swoje cele, i brakuje im empatii, czyli umiejętności wczuwania się w emocje innych.

Narcyzm, w psychologii, to nie tylko cecha charakteru, ale też zaburzenie osobowości. Osoby z narcystycznym zaburzeniem osobowości mają bardzo wysokie mniemanie o sobie, potrzebują ciągłego podziwu i czują się uprawnione do specjalnego traktowania. Często są aroganckie, zazdrosne i wykorzystują innych.

Oczywiście, nie każdy, kto lubi o siebie dbać, jest od razu narcyzem. Ważne jest, żeby rozróżniać zdrową pewność siebie od przesadnego egoizmu i braku szacunku dla innych. Zdrowa pewność siebie to umiejętność doceniania swoich zalet i akceptowania swoich wad, a narcyzm to przekonanie o własnej nieomylności i wyższości nad innymi.

Podsumowując, historia Narcyza to nie tylko opowieść o pięknym młodzieńcu zakochanym we własnym odbiciu, ale też przestroga przed pychą, egoizmem i obsesją na punkcie własnej osoby. Pamiętajcie o tym, żeby dbać o siebie, ale nie zapominać o innych i żeby kochać siebie, ale nie bardziej niż innych. To klucz do szczęśliwego i spełnionego życia. A teraz, wracamy do lekcji!