Mitologia Część 1 Grecja Streszczenie
No dobra, kto lubi historię? No dobra, kto lubi historię... z bogami i potworami? No właśnie! Mitologia grecka to takie plotki z Olimpu. Tyle tylko, że te plotki rządziły światem. Przyznaję, w szkole to była męka, ale teraz, jak się do tego podchodzi jak do reality show z dawnych czasów, robi się całkiem zabawnie. Unpopular opinion: grecka mitologia jest lepsza niż “Królowe życia”.
Początki, czyli zanim jeszcze było nudno
Na początku był chaos. I co? I fajnie. Potem pojawiła się Gaja (Matka Ziemia) i Uranos (Niebo). No i zaczęły się problemy. Mówię Wam, od pokoju dziecięcego to się zaczyna! Uranos okazał się takim trochę średnim ojcem. Zamknął swoje dzieci (tytanów) w brzuchu Gai. Serio. I co zrobiła Gaja? Zbuntowała się. Dała Kronosowi (jednemu z tytanów) sierp. No i Kronos... pozbył się Uranosa. Tyle o szczęśliwych rodzinach.
Kronos został królem tytanów. Myślicie, że poszło mu lepiej? No co wy! Dowiedział się od wyroczni, że jedno z jego dzieci go obali. To co zrobił? Zjadał je zaraz po urodzeniu! I wiecie co? To jest właśnie ten moment, kiedy zaczynam podejrzewać, że bogowie w ogóle nie myśleli o PR-ze. Takie zachowanie nie przejdzie nawet w show-biznesie!
Zeus wkracza do akcji (i to z hukiem!)
Na szczęście dla świata, Reja, żona Kronosa, postanowiła jednego syna uratować. Ukryła Zeusa na Krecie. Dała Kronosowi kamień zawinięty w pieluszki do zjedzenia. No i Kronos się nabrał. Genialne! Zeus dorósł, pokonał Kronosa i uwolnił rodzeństwo z jego brzucha. Fuj! Mamy więc: Zeusa, Posejdona, Hadesa, Herę, Demeter i Hestię. Ekipa marzenie! Albo raczej… ekipa do awantur.
No i wtedy zaczęła się Tytanomachia. Wojna tytanów z bogami olimpijskimi. Starcie gigantyczne! Bogowie mieli jednak asa w rękawie: Cyklopów, których wcześniej uwolnił Zeus. Cyklopi w rewanżu dali Zeusowi piorun, Posejdonowi trójząb, a Hadesowi hełm niewidzialności. I tak, z taką armią, bogowie wygrali. Tytani zostali wrzuceni do Tartaru. Koniec kropka. A przynajmniej tak im się wydawało…
Olimp: Plotki, intrygi i romanse
Po zwycięstwie bogowie zamieszkali na Olimpie. No i się zaczęło. Serio, "Moda na sukces" to przy tym nic. Zeus, król bogów, miał romans z każdą nimfą, boginią i śmiertelniczką. Hera, jego żona, była wiecznie wściekła i mściwa. I miała powody! To jest taki trójkąt bermudzki dramy. Wciąga bez reszty!
Posejdon rządził morzami. Z jego temperamentem... lepiej nie pływać, kiedy jest zły. Hades rządził podziemiami. W sumie, wolał samotność niż te olimpijskie dramy. Ares był bogiem wojny. Agresywny, porywczy, ale przynajmniej szczery. Atena – bogini mądrości i wojny sprawiedliwej. Rozsądna i strategiczna. Jak ktoś potrzebował planu, to do niej. Afrodyta – bogini miłości. Jak ktoś potrzebował dramy… też do niej. I tak dalej, i tak dalej. Każdy z bogów miał swoje moce, słabości i… swoje skandale.
To jest właśnie to, co lubię w mitologii greckiej. Bogowie są po prostu… ludzcy. Popełniają błędy, kłócą się, zdradzają, zazdroszczą. Mają problemy, jak my wszyscy. Tylko, że z mocami. I to robi różnicę!
Następnym razem opowiem Wam o herosach. O Herkulesie, o Perseuszu, o Tezeuszu. Oni też mieli swoje problemy. I potwory do pokonania. I bogów do wkurzania. No i nie zapominajmy o trojańskiej wojnie. To dopiero była drama!
