Libreoffice Zmiana Orientacji Jednej Strony

OK, przyznaję. Mam pewną…obsesję. Taką cichą, wstydliwą, ale jednak obsesję. Dotyczy ona LibreOffice. A konkretnie: Zmiany Orientacji Jednej Strony.

Wiem, wiem. Pewnie myślicie: "Co w tym takiego? To proste!". Może i proste. Ale czy eleganckie? No właśnie. I tu zaczyna się cała zabawa.

Bo ja, w swojej… powiedzmy…dziwaczności, uważam, że zmiana orientacji jednej strony w LibreOffice to taki mały akt buntu. Taki subtelny, biurowy protest przeciwko nudzie i powtarzalności.

Dlaczego tak myślę?

Wyobraźcie sobie. Tworzycie sobie spokojnie dokument. Tekst leci, akapity następują po sobie. Wszystko poukładane, grzeczne, A4. I nagle… BAM! Jedna strona w poziomie! Dlaczego? Bo tak! Bo chciałem! Bo akurat mam tabelę, która w pionie wyglądałaby jak spaghetti!

I to jest właśnie to! LibreOffice daje nam tę moc. Moc zmiany reguł gry. Moc wprowadzenia odrobiny chaosu (kontrolowanego, oczywiście) w tę papierową rzeczywistość.

A co na to drukarka?

No dobra, drukarka pewnie ma swoje zdanie. Zazwyczaj jest to coś w stylu "żółty tusz się skończył" albo "papier zacięty". Ale to już inna historia. To już walka z innym rodzajem zła.

Mówią, że jak coś działa, to nie należy tego ruszać. Ja mówię: jak coś działa, to spróbujmy to obrócić o 90 stopni! Zobaczmy, co się stanie! Może powstanie coś pięknego? Albo… przynajmniej coś zabawnego.

I żeby nie było, nie twierdzę, że to zawsze ma sens. Czasami zmiana orientacji jest po prostu… niepotrzebna. Ale nawet wtedy, sama świadomość, że mogę to zrobić… Daje mi pewną satysfakcję.

To trochę jak z tymi nieużywanymi funkcjami w telefonie. Niby wiem, że ich nie użyję. Ale fajnie, że są. Tak na wszelki wypadek, jakby nagle… POTRZEBA!

Unpopular Opinion?

Podejrzewam, że moja miłość do zmiany orientacji jednej strony w LibreOffice jest dość… nietypowa. Większość ludzi po prostu chce, żeby dokument był ładny i czytelny. Ja chcę, żeby był… interesujący.

Może to kwestia mojego ADHD. Może po prostu lubię, jak coś się dzieje. A może… po prostu mam za dużo wolnego czasu.

W każdym razie, jeżeli kiedykolwiek otworzycie dokument i zobaczycie nagle stronę w poziomie, to pomyślcie o mnie. Pomyślcie o tym szaleńcu, który uważa to za akt artystycznej ekspresji.

I wiecie co? Spróbujcie sami! Może Wam się spodoba?

LibreOffice to przecież nie tylko narzędzie. To plac zabaw! A ja właśnie buduję tam domek z kart. A raczej… z stron w różnych orientacjach.

P.S. Tak, wiem, że istnieją style stron. Ale gdzie tu zabawa? Gdzie tu element zaskoczenia? To trochę jak z jedzeniem zupki z torebki zamiast gotować rosół od podstaw. Niby szybciej. Ale brakuje tej… duszy. Rozumiecie, prawda?