Które Stacje Drogi Krzyżowej Są Opisane W Ewangeliach

Często słyszymy o Drodze Krzyżowej, odmawiamy ją w Wielkim Poście, widzimy przedstawienia pasyjne. Ale czy zastanawialiśmy się, które stacje tej drogi rzeczywiście opisane są w Ewangeliach? To bardzo dobre pytanie! Postaram się to wyjaśnić w prosty sposób.

Droga Krzyżowa, którą znamy, składa się z czternastu stacji. Nie wszystkie z nich znajdziemy dosłownie opisane w Ewangeliach. Niektóre z nich bazują na tradycji i legendach, które przekazywane były z pokolenia na pokolenie. Skupmy się na tym, co na pewno znajdziemy w Biblii.

Ewangelie Mateusza, Marka, Łukasza i Jana, choć opowiadają o tym samym wydarzeniu, jakim jest męka i śmierć Jezusa, różnią się w detalach. Oznacza to, że pewne elementy znajdują się w jednych Ewangeliach, a w innych ich brak. Dlatego warto przyjrzeć się uważnie każdej z nich.

Zacznijmy od tych stacji, które z pewnością możemy znaleźć w Ewangeliach:

Stacja I: Jezus skazany na śmierć. Opis tego wydarzenia znajdziemy we wszystkich czterech Ewangeliach. Piłat, prefekt rzymski Judei, po przesłuchaniu Jezusa i pod naciskiem tłumu, wydaje wyrok skazujący Go na śmierć krzyżową. Mateusz (27:26) pisze: "Wtedy wypuścił im Barabasza, a Jezusa ubiczowawszy, wydał na ukrzyżowanie." Marek (15:15) dodaje: "Piłat, chcąc zadowolić tłum, uwolnił im Barabasza, a Jezusa ubiczowawszy, wydał na ukrzyżowanie." Łukasz (23:24-25) zaznacza, że Piłat "przychylił się do ich żądania". Jan (19:16) stwierdza: "Wtedy więc wydał Go im, aby Go ukrzyżowano."
Stacja II: Jezus bierze krzyż na ramiona. Również to wydarzenie opisane jest w Ewangeliach, choć nie we wszystkich z jednakową szczegółowością. Jan (19:17) pisze: "Wziął więc krzyż i wyszedł na miejsce zwane Miejscem Czaszki, po hebrajsku Golgota." Mateusz, Marek i Łukasz nie wspominają wprost, że to Jezus wziął krzyż, ale z kontekstu wynika, że to On musiał dźwigać belkę poprzeczną (patibulum).
Stacja V: Szymon z Cyreny pomaga dźwigać krzyż Jezusowi. Mateusz (27:32), Marek (15:21) i Łukasz (23:26) zgodnie opisują, że żołnierze przymusili Szymona z Cyreny, który wracał z pola, aby pomógł Jezusowi nieść krzyż. Jan nie wspomina o tym wydarzeniu.
Stacja XI: Jezus przybity do krzyża. To kluczowe wydarzenie jest opisane we wszystkich czterech Ewangeliach. Mateusz (27:35) pisze: "Gdy Go ukrzyżowali, podzielili między siebie Jego szaty, rzucając o nie losy." Marek (15:24) dodaje: "Ukrzyżowali Go i podzielili między siebie Jego szaty, rzucając o nie losy, co który miał wziąć." Łukasz (23:33) stwierdza: "A gdy przyszli na miejsce zwane Czaszką, tam Go ukrzyżowali i złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej stronie." Jan (19:18) relacjonuje: "Tam Go ukrzyżowali i z Nim dwóch innych, jednego po tej, a drugiego po tamtej stronie, a Jezusa pośrodku."
Stacja XII: Jezus umiera na krzyżu. To najważniejsze wydarzenie męki Pańskiej jest opisane we wszystkich czterech Ewangeliach, choć z różnymi szczegółami dotyczącymi ostatnich słów Jezusa. Mateusz (27:50) pisze: "A Jezus raz jeszcze zawołał donośnym głosem i wyzionął ducha." Marek (15:37) dodaje: "A Jezus zawołał donośnym głosem i wyzionął ducha." Łukasz (23:46) relacjonuje: "Jezus zawołał donośnym głosem: Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego. Po tych słowach wyzionął ducha." Jan (19:30) pisze: "A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: Wykonało się! I skłoniwszy głowę, oddał ducha."
Stacja XIII: Zdjęcie Jezusa z krzyża. Opis tego wydarzenia znajdziemy we wszystkich Ewangeliach, choć nie wszystkie szczegółowo. Mateusz (27:57-60) opisuje, jak Józef z Arymatei, bogaty człowiek i uczeń Jezusa, poprosił Piłata o ciało Jezusa, zdjął je z krzyża, owinął w czyste płótno i złożył w swoim nowym grobie, który wykuty był w skale. Marek (15:42-46) opisuje podobnie, dodając, że Piłat upewnił się, że Jezus rzeczywiście umarł, zanim wydał zgodę na zdjęcie ciała. Łukasz (23:50-53) również opisuje, jak Józef z Arymatei zdjął ciało Jezusa, owinął w płótno i złożył w grobie wykutym w skale. Jan (19:38-42) dodaje, że Nikodem pomógł Józefowi z Arymatei w przygotowaniu ciała Jezusa do pogrzebu, przynosząc mieszaninę mirry i aloesu.
Stacja XIV: Złożenie Jezusa do grobu. Jak wspomniano powyżej, złożenie Jezusa do grobu jest opisane w Ewangeliach w kontekście zdjęcia z krzyża.

Stacje Drogi Krzyżowej, które bazują na Tradycji

A co z pozostałymi stacjami? Te, które nie są dosłownie opisane w Ewangeliach, takie jak Stacja III (Pierwszy upadek Jezusa pod krzyżem), Stacja IV (Jezus spotyka swoją Matkę), Stacja VI (Weronika ociera twarz Jezusowi), Stacja VII (Drugi upadek Jezusa pod krzyżem), Stacja VIII (Jezus pociesza płaczące niewiasty), Stacja IX (Trzeci upadek Jezusa pod krzyżem) i Stacja X (Jezus obnażony z szat), bazują na Tradycji, apokryfach i pobożności ludowej. Nie znaczy to, że są one nieprawdziwe lub nieistotne. Reprezentują one ból, cierpienie i współczucie, które towarzyszyły męce Jezusa. Często wyrażają głębokie prawdy duchowe i pomagają nam w głębszym przeżywaniu męki Chrystusa.

Na przykład, choć nie ma w Ewangeliach bezpośredniej wzmianki o spotkaniu Jezusa z Matką na Drodze Krzyżowej, jest bardzo prawdopodobne, że Maryja, która towarzyszyła swojemu Synowi od początku Jego działalności, była obecna również podczas Jego męki. Podobnie, historia o Weronice ocierającej twarz Jezusowi jest tradycją, która symbolizuje współczucie i miłość bliźniego. Upadki Jezusa pod krzyżem, choć nie opisane szczegółowo, symbolizują Jego ogromne cierpienie i wycieńczenie fizyczne. Pocieszenie płaczących niewiast to ważny moment, w którym Jezus, pomimo własnego cierpienia, okazuje troskę innym.

Podsumowując, z czternastu stacji Drogi Krzyżowej, te, które na pewno znajdziemy w Ewangeliach to: skazanie na śmierć, wzięcie krzyża, pomoc Szymona z Cyreny, ukrzyżowanie, śmierć na krzyżu, zdjęcie z krzyża i złożenie do grobu. Pozostałe stacje, choć nie opisane dosłownie, bazują na tradycji, apokryfach i pobożności ludowej i pomagają nam w głębszym przeżywaniu męki Chrystusa. Pamiętajmy, że Droga Krzyżowa to nie tylko odtworzenie wydarzeń z przeszłości, ale przede wszystkim duchowa podróż, która prowadzi nas do głębszego zrozumienia miłości Boga i ofiary Jezusa Chrystusa. Ważne jest, aby pamiętać o tym, przeżywając to nabożeństwo.