Karta Obserwacji 5 Latka Wg Nowej Podstawy Programowej

Dobrze, postaram się odpowiedzieć na pytania dotyczące Karty Obserwacji 5-latka zgodnie z Nową Podstawą Programową w sposób zrozumiały i przystępny.

Karta obserwacji 5-latka, o której mówimy, to narzędzie, które pomaga nauczycielom w przedszkolu lepiej zrozumieć rozwój każdego dziecka. To trochę jak notatnik, w którym zapisujemy, co dziecko potrafi, co lubi robić i w czym ewentualnie potrzebuje trochę wsparcia. Wszystko po to, żebyśmy mogli jak najlepiej dopasować zabawy i zajęcia do jego indywidualnych potrzeb.

Nowa Podstawa Programowa Wychowania Przedszkolnego to zbiór zasad i celów, które określają, co dzieci w przedszkolu powinny umieć i rozumieć. Karta obserwacji jest więc narzędziem, które pomaga sprawdzić, jak dziecko radzi sobie z realizacją tych celów. Nie chodzi o to, żeby dziecko zdało jakiś egzamin, ale żebyśmy wiedzieli, jak mu pomóc w dalszym rozwoju.

Karta obserwacji nie jest jednolita dla wszystkich przedszkoli. Każde przedszkole może ją trochę dostosować do swoich potrzeb, ale najważniejsze jest to, żeby obejmowała obszary rozwoju dziecka, które są kluczowe według Nowej Podstawy Programowej.

Te obszary to:

Rozwój fizyczny i motoryczny: Sprawdzamy, jak dziecko biega, skacze, rzuca piłką, jak radzi sobie z rysowaniem i pisaniem. Czy sprawnie posługuje się nożyczkami, lepi z plasteliny, buduje z klocków. Obserwujemy zarówno motorykę dużą (duże ruchy ciała), jak i motorykę małą (precyzyjne ruchy rąk).
Rozwój emocjonalny: Obserwujemy, jak dziecko radzi sobie z emocjami, czy potrafi je rozpoznawać u siebie i u innych, czy potrafi wyrażać swoje uczucia w odpowiedni sposób. Zwracamy uwagę, czy potrafi kontrolować swoje emocje, na przykład złość czy smutek, i czy potrafi pocieszyć kolegę.
Rozwój społeczny: Patrzymy, jak dziecko funkcjonuje w grupie, czy potrafi współpracować z innymi, czy potrafi dzielić się zabawkami, czy potrafi rozwiązywać konflikty. Zwracamy uwagę, czy jest samodzielne w zabawie i czy potrafi nawiązywać kontakty z rówieśnikami. Sprawdzamy, czy przestrzega ustalonych zasad i norm społecznych, np. czy czeka na swoją kolej w zabawie.
Rozwój poznawczy: Sprawdzamy, jak dziecko myśli, jak rozwiązuje problemy, jak zapamiętuje informacje. Obserwujemy, czy potrafi liczyć, rozpoznawać litery, rozumieć proste polecenia, opowiadać historyjki. Zwracamy uwagę na jego ciekawość świata i chęć poznawania nowych rzeczy. Sprawdzamy, czy rozumie pojęcia czasu i przestrzeni, np. "wczoraj", "jutro", "nad", "pod".
Mowa i komunikacja: Obserwujemy, jak dziecko mówi, czy potrafi budować zdania, czy potrafi opowiadać o swoich przeżyciach, czy rozumie, co do niego mówimy. Zwracamy uwagę na jego słownictwo i poprawność gramatyczną. Sprawdzamy, czy potrafi słuchać innych i zadawać pytania.

W karcie obserwacji nauczyciel zapisuje swoje spostrzeżenia dotyczące każdego z tych obszarów. Zapisuje konkretne przykłady zachowań dziecka, np. "podczas zabawy w sklep Ania potrafiła policzyć pieniądze i wydać resztę" albo "Kuba miał trudności z dzieleniem się zabawkami, zabrał koledze auto i zaczął płakać".

Jak korzystamy z karty obserwacji?

Nauczyciel obserwuje dziecko podczas codziennych zajęć i zabaw, przez cały rok. Nie wypełnia karty obserwacji od razu, tylko stopniowo, zbierając informacje o dziecku. Ważne jest, żeby obserwacje były obiektywne i oparte na konkretnych faktach.

Karta obserwacji służy do tego, żeby:

Lepiej poznać dziecko i jego potrzeby.
Dostosować metody pracy do indywidualnych możliwości dziecka.
Planować zajęcia, które będą dla dziecka interesujące i rozwijające.
Współpracować z rodzicami i informować ich o postępach dziecka.

Rodzice mają prawo wglądu do karty obserwacji swojego dziecka. Nauczyciel powinien omówić z rodzicami swoje spostrzeżenia i wspólnie ustalić, jak wspierać rozwój dziecka w przedszkolu i w domu. Ważne jest, żeby rodzice czuli się partnerami w procesie wychowania i edukacji dziecka.

Podczas wypełniania karty obserwacji nauczyciel stara się unikać oceniania dziecka. Zamiast pisać "Ania jest niegrzeczna", lepiej napisać "Podczas zabawy w grupie Ania często zabiera zabawki innym dzieciom i nie chce się nimi dzielić". Chodzi o to, żeby opisywać konkretne zachowania, a nie wydawać osądy na temat charakteru dziecka.

Ważne jest też, żeby pamiętać, że każde dziecko rozwija się w swoim własnym tempie. Niektóre dzieci szybciej uczą się liczyć, inne szybciej zaczynają mówić. Nie ma sensu porównywać dzieci ze sobą. Karta obserwacji ma służyć temu, żeby monitorować indywidualny postęp każdego dziecka i wspierać go w rozwoju, a nie żeby oceniać jego "wartość".

Karta obserwacji pomaga nauczycielom w planowaniu pracy indywidualnej z dzieckiem. Jeśli nauczyciel zauważy, że dziecko ma trudności z rysowaniem, może zaplanować dodatkowe zajęcia, podczas których będzie ćwiczyć rysowanie różnych kształtów. Jeśli dziecko ma trudności z dzieleniem się zabawkami, nauczyciel może zorganizować zabawy, które będą uczyły współpracy i dzielenia się.

Karta obserwacji to również ważny dokument w przypadku, gdy dziecko potrzebuje dodatkowej pomocy, np. logopedycznej lub psychologicznej. Informacje zawarte w karcie obserwacji mogą pomóc specjalistom w postawieniu diagnozy i zaplanowaniu odpowiedniej terapii.

Należy pamiętać, że karta obserwacji to nie jedyny sposób na poznanie dziecka. Równie ważne są codzienne rozmowy z dzieckiem, obserwowanie go podczas swobodnej zabawy, rozmowy z rodzicami. Nauczyciel powinien tworzyć atmosferę zaufania i bezpieczeństwa, żeby dziecko czuło się swobodnie i mogło rozwijać się w pełni.

Podsumowując, Karta Obserwacji 5-latka wg Nowej Podstawy Programowej to bardzo przydatne narzędzie, które pomaga nauczycielowi lepiej zrozumieć dziecko i dostosować do niego metody pracy. Chodzi o to, żeby wspierać rozwój dziecka we wszystkich obszarach: fizycznym, emocjonalnym, społecznym, poznawczym i językowym. Karta obserwacji to nie ocena, tylko informacja, która pomaga w dalszej pracy z dzieckiem. To narzędzie, które pozwala na lepsze zrozumienie potrzeb dziecka i dostosowanie do nich procesu edukacyjnego, aby każde dziecko mogło rozwijać się w swoim własnym tempie i osiągnąć swój pełny potencjał. Jest to dokument żywy, który ewoluuje wraz z postępami dziecka i stanowi podstawę do dalszego planowania pracy z nim.