Jakie Sakramenty Ustanowił Jezus W Czasie Ostatniej Wieczerzy

Podczas Ostatniej Wieczerzy, Jezus ustanowił dwa sakramenty: Eucharystię i Kapłaństwo. Zrozumienie tego, co się wtedy wydarzyło, jest kluczowe dla naszej wiary.

Eucharystia, czyli Najświętszy Sakrament, to pamiątka, a jednocześnie uobecnienie ofiary Jezusa Chrystusa. Podczas Ostatniej Wieczerzy, Jezus wziął chleb, pobłogosławił go, połamał i dał swoim uczniom, mówiąc: "Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje." Następnie wziął kielich z winem, podziękował i dał im, mówiąc: "Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów." Te słowa i gesty powtarzane są przez księży podczas każdej Mszy Świętej.

Istotą Eucharystii jest przemiana chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. To nie jest symboliczne działanie, ale realna obecność Jezusa pod postaciami chleba i wina. Przez spożywanie Eucharystii jednoczymy się z Chrystusem i Kościołem. Eucharystia umacnia naszą wiarę, gładzi grzechy powszednie i daje zadatek życia wiecznego. To najważniejszy sakrament, stanowiący centrum życia chrześcijańskiego. Bez Eucharystii nie byłoby pełnego zjednoczenia z Bogiem. To dar, który pozwala nam uczestniczyć w ofierze Chrystusa i czerpać z niej zbawienne owoce.

Kapłaństwo to sakrament, dzięki któremu niektórzy mężczyźni otrzymują szczególną władzę i łaskę do sprawowania sakramentów, głoszenia Ewangelii i pasterskiej opieki nad wiernymi. Ustanowienie Kapłaństwa również miało miejsce podczas Ostatniej Wieczerzy. Jezus, mówiąc do Apostołów "Czyńcie to na moją pamiątkę", przekazał im władzę sprawowania Eucharystii, czyli przemiany chleba i wina w Jego Ciało i Krew. To oni, jako pierwsi kapłani, zostali upoważnieni do kontynuowania Jego zbawczej misji.

Znaczenie "Czyńcie to na moją pamiątkę"

Słowa "Czyńcie to na moją pamiątkę" są kluczowe dla zrozumienia sakramentu Kapłaństwa. Oznaczają one nie tylko wspominanie Ostatniej Wieczerzy, ale przede wszystkim powtarzanie jej w taki sposób, aby uobecniać ofiarę Chrystusa. Apostołowie, a po nich ich następcy – biskupi i prezbiterzy (księża) – otrzymali władzę i obowiązek sprawowania Eucharystii, głoszenia Słowa Bożego i sprawowania innych sakramentów w imieniu Chrystusa.

Kapłaństwo jest służbą. Kapłani są sługami Chrystusa i Kościoła. Mają za zadanie prowadzić wiernych do Boga, uczyć prawd wiary, udzielać sakramentów i troszczyć się o zbawienie dusz. Ich życie powinno być przykładem wiary, nadziei i miłości. Kapłani, przez swoje święcenia, stają się narzędziami w rękach Boga, przez które Bóg działa w świecie. To odpowiedzialna i wymagająca służba, która wymaga całkowitego oddania się Chrystusowi.

Bez kapłanów nie byłoby Eucharystii, spowiedzi, chrztu i innych sakramentów. To oni, mocą Chrystusa, odpuszczają grzechy, błogosławią małżeństwa i towarzyszą ludziom w najważniejszych momentach ich życia. Ich posługa jest niezbędna dla życia Kościoła i dla zbawienia wiernych. Modlitwa za kapłanów jest bardzo ważna, aby mogli wiernie i gorliwie wypełniać swoje powołanie.

Współcześnie sakrament Kapłaństwa jest udzielany przez biskupa podczas specjalnej ceremonii, w której kandydat otrzymuje święcenia diakonatu, prezbiteratu (księdza) lub biskupstwa. Każdy z tych stopni wiąże się z określonymi obowiązkami i uprawnieniami. Diakoni pomagają kapłanom w różnych posługach, księża sprawują sakramenty i głoszą Ewangelię w parafiach, a biskupi są pasterzami diecezji i mają władzę święceń.

Obydwa sakramenty, Eucharystia i Kapłaństwo, są ze sobą ściśle powiązane. Bez Kapłaństwa nie byłoby Eucharystii, ponieważ tylko kapłani mają władzę przemieniania chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. A Eucharystia jest źródłem i szczytem życia chrześcijańskiego, dlatego tak ważne jest, abyśmy z wiarą i czcią uczestniczyli w Mszy Świętej i przyjmowali Komunię Świętą. Te sakramenty umacniają naszą więź z Bogiem i Kościołem, prowadząc nas do życia wiecznego.