Jak Polska Odzyskała Niepodległość Po 2 Wojnie światowej

Dzień dobry, uczniowie! Widzę, że interesuje Was, jak Polska odzyskała niepodległość po II wojnie światowej. To skomplikowana historia, ale postaram się Wam to wyjaśnić w prosty sposób.

Po pierwsze, ważne jest, żeby zrozumieć, że Polska, choć walczyła po stronie aliantów (czyli z Wielką Brytanią, USA, Związkiem Radzieckim i innymi krajami) przeciwko Niemcom, po wojnie nie odzyskała pełnej wolności tak od razu. To był proces.

Przede wszystkim, Polska została oswobodzona od okupacji niemieckiej przez Armię Czerwoną (czyli wojska Związku Radzieckiego) i Wojsko Polskie, które walczyło u boku Sowietów. To prawda, że udział w wyzwalaniu Polski brali też żołnierze Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, walczący u boku aliantów zachodnich (np. w bitwie o Anglię, we Włoszech, w Normandii), ale to Armia Czerwona odegrała decydującą rolę w wyparciu Niemców z terytorium Polski.

Po drugie, ustalenia powojenne dotyczące granic i przyszłości Polski zostały podjęte na konferencjach w Teheranie (1943), Jałcie (1945) i Poczdamie (1945). W tych spotkaniach uczestniczyli przywódcy aliantów: Józef Stalin (Związek Radziecki), Franklin Delano Roosevelt (USA) i Winston Churchill (Wielka Brytania), a później Harry Truman (USA) i Clement Attlee (Wielka Brytania). Niestety, Polska nie miała bezpośredniego wpływu na te decyzje.

Na tych konferencjach zdecydowano, że granice Polski zostaną przesunięte na zachód. Oznaczało to, że Polska straciła tereny na wschodzie (tzw. Kresy Wschodnie), które zostały włączone do Związku Radzieckiego, ale w zamian otrzymała tereny na zachodzie, kosztem Niemiec (m.in. Śląsk, Pomorze Zachodnie, część Prus Wschodnich). Ludność niemiecka z tych terenów została wysiedlona. Granica wschodnia Polski została ustalona wzdłuż tzw. linii Curzona, a zachodnia na Odrze i Nysie Łużyckiej.

Po trzecie, w Polsce po wojnie władzę przejęli komuniści, którzy byli popierani przez Związek Radziecki. Powstał rząd, który był zależny od Moskwy. Oznaczało to, że choć Polska formalnie była niepodległa, to w rzeczywistości jej polityka wewnętrzna i zagraniczna była kontrolowana przez Związek Radziecki.

Komuniści wprowadzili w Polsce ustrój socjalistyczny, wzorowany na Związku Radzieckim. Zostały znacjonalizowane fabryki, banki i inne przedsiębiorstwa. Chłopi byli zmuszani do wstępowania do rolniczych spółdzielni produkcyjnych (tzw. kołchozów), choć ten proces nie zakończył się pełnym sukcesem. Wprowadzono cenzurę i ograniczono wolność słowa i zgromadzeń. Opozycja polityczna była prześladowana.

Oczywiście, nie wszyscy Polacy zgadzali się z takim stanem rzeczy. Istniał ruch oporu, który walczył z komunistami. Żołnierze Armii Krajowej (AK) i innych organizacji nie złożyli broni i kontynuowali walkę o wolną Polskę. Byli nazywani "żołnierzami wyklętymi". Jednak ich walka była bardzo trudna, ponieważ komuniści mieli poparcie Związku Radzieckiego i dysponowali ogromną przewagą militarną.

Kolejne lata to okres stalinizmu w Polsce, czyli bardzo ostrej polityki represji i terroru. Wiele osób zostało aresztowanych, torturowanych i zabitych. Procesy polityczne były sfingowane, a wyroki – bardzo surowe.

Po śmierci Stalina w 1953 roku sytuacja w Polsce zaczęła się powoli zmieniać. Nastąpiła tzw. odwilż gomułkowska w 1956 roku, kiedy to Władysław Gomułka, nowy przywódca partii komunistycznej, obiecał pewne reformy i złagodzenie reżimu. Z więzień wypuszczono część więźniów politycznych, a cenzura została nieco złagodzona. Jednak zmiany te były ograniczone i nie doprowadziły do prawdziwej wolności.

W kolejnych latach w Polsce dochodziło do różnych protestów i strajków, które wyrażały niezadowolenie społeczne z sytuacji politycznej i gospodarczej. W 1970 roku doszło do krwawych wydarzeń na Wybrzeżu, kiedy to wojsko otworzyło ogień do strajkujących robotników.

Punktem zwrotnym w walce o wolność Polski był rok 1980, kiedy to powstał Niezależny Samorządny Związek Zawodowy "Solidarność", na czele którego stanął Lech Wałęsa. "Solidarność" szybko zyskała ogromne poparcie społeczne i stała się symbolem walki o wolność i demokrację.

W 1981 roku władze komunistyczne wprowadziły stan wojenny, aby stłumić "Solidarność". Wielu działaczy związkowych zostało aresztowanych, a "Solidarność" została zdelegalizowana. Jednak ruch oporu nie został zlikwidowany i działał w podziemiu.

W latach 80. sytuacja gospodarcza w Polsce była bardzo trudna. Brakowało towarów, a kolejki przed sklepami były długie. Rosło niezadowolenie społeczne.

W końcu, w 1989 roku, władze komunistyczne zgodziły się na rozmowy z "Solidarnością" przy Okrągłym Stole. W wyniku tych rozmów uzgodniono, że w Polsce odbędą się częściowo wolne wybory.

Wybory te, które odbyły się w czerwcu 1989 roku, zakończyły się ogromnym zwycięstwem "Solidarności". Komuniści ponieśli klęskę. Otworzyło to drogę do przemian demokratycznych w Polsce.

Po wyborach powstał rząd Tadeusza Mazowieckiego, który był pierwszym niekomunistycznym premierem w powojennej Polsce. Rząd ten rozpoczął reformy gospodarcze i polityczne, które doprowadziły do transformacji ustrojowej Polski.

Proces Przemian Demokratycznych

Transformacja ustrojowa w Polsce obejmowała wiele zmian. Po pierwsze, zmieniono konstytucję i wprowadzono system demokratyczny. Po drugie, zlikwidowano cenzurę i zagwarantowano wolność słowa i zgromadzeń. Po trzecie, przeprowadzono reformy gospodarcze, które doprowadziły do powstania gospodarki rynkowej. Po czwarte, Polska rozpoczęła starania o członkostwo w Unii Europejskiej i NATO.

Znaczenie "Solidarności"

"Solidarność" odegrała kluczową rolę w odzyskaniu przez Polskę niepodległości. To właśnie dzięki "Solidarności" Polacy mogli wyrazić swoje niezadowolenie z systemu komunistycznego i domagać się wolności i demokracji. "Solidarność" stała się inspiracją dla innych krajów Europy Środkowo-Wschodniej, które również walczyły o wolność.

Ostatecznie, Polska odzyskała pełną niepodległość po upadku Związku Radzieckiego w 1991 roku. Upadek ZSRR zakończył okres dominacji komunistycznej w Europie Środkowo-Wschodniej i umożliwił Polsce samodzielne decydowanie o swojej przyszłości.

Pamiętajcie, że to tylko uproszczony obraz historii. Odzyskanie niepodległości przez Polskę to bardzo skomplikowany proces, w którym brało udział wiele osób i organizacji. Warto o tym pamiętać i szanować tych, którzy walczyli o wolną Polskę. Mam nadzieję, że to wyjaśnienie było dla Was zrozumiałe. Jeśli macie jakieś pytania, to śmiało pytajcie!