Jak Nazywa Się Pismo Które Opowiada O życiu Rodziców Maryi

Według tradycji chrześcijańskiej, szczegóły dotyczące życia rodziców Maryi, czyli Anny i Joachima, nie są bezpośrednio zawarte w kanonicznych Ewangeliach. Informacje o ich życiu czerpiemy głównie z pism apokryficznych.

Najważniejszym tekstem, który opowiada o życiu Joachima i Anny, a co za tym idzie, o dzieciństwie Maryi, jest Protoewangelia Jakuba.

Protoewangelia Jakuba, znana również jako Księga Jakuba, to apokryficzna ewangelia z II wieku n.e. Autorstwo przypisywane jest Jakubowi, rzekomemu bratu Jezusa, jednak współcześni uczeni są zgodni, że autorem jest anonimowy chrześcijanin. Celem tego tekstu jest uzupełnienie braków informacyjnych dotyczących dzieciństwa Maryi, jej rodziców, a także okoliczności narodzin Jezusa.

Protoewangelia Jakuba przedstawia Joachima jako bogatego i pobożnego człowieka, który regularnie ofiarowuje dary w świątyni. Jednakże, jego życie naznaczone jest smutkiem, ponieważ wraz z żoną Anną są bezdzietni. Bezdzietność w tamtych czasach była postrzegana jako znak Bożego odrzucenia i przynosiła parze wstyd. Podczas jednego z ofiarowań, Joachim zostaje publicznie upokorzony przez kapłana, który odrzuca jego dary, twierdząc, że bezdzietność jest karą za grzechy.

Upokorzony Joachim udaje się na pustynię, gdzie spędza czterdzieści dni i nocy w modlitwie i pokucie. W tym samym czasie Anna, zrozpaczona z powodu nieobecności męża i własnej bezpłodności, również modli się gorąco do Boga, prosząc o potomstwo. Bóg wysłuchuje ich modlitw i obojgu objawia się anioł, który zwiastuje im narodziny dziecka, które przyniesie radość całemu światu.

Spotkanie Joachima i Anny po powrocie Joachima z pustyni jest momentem pełnym radości i wdzięczności. Anna zachodzi w ciążę i rodzi córkę, której nadają imię Maryja.

Protoewangelia Jakuba opisuje również dzieciństwo Maryi. Zgodnie z tekstem, Maryja od najmłodszych lat wyróżniała się pobożnością i czystością. Kiedy Maryja skończyła trzy lata, Joachim i Anna postanowili ofiarować ją Bogu i oddali ją na służbę w świątyni jerozolimskiej. Maryja spędza w świątyni kolejne lata, oddając się modlitwie i pracy. Tekst opisuje, że Maryja była karmiona przez aniołów i cieszyła się szczególną łaską Bożą.

Historia Maryi w świątyni kończy się w momencie, gdy osiąga ona wiek zamążpójścia. Kapłani, nie wiedząc, kogo wybrać na męża dla Maryi, proszą Boga o wskazówkę. Zgodnie z Protoewangelią Jakuba, ogłaszają, że każdy niezamężny mężczyzna z rodu Dawida ma przynieść do świątyni swoją laskę. Laska, która zakwitnie, wskaże wybranego przez Boga męża dla Maryi. Wśród mężczyzn, którzy przynoszą swoje laski, znajduje się Józef. Jego laska zakwita i wylatuje z niej gołąb, co zostaje uznane za znak Bożego wyboru.

Protoewangelia Jakuba ma ogromne znaczenie dla teologii maryjnej. To właśnie w tym tekście znajdujemy najwcześniejsze szczegóły dotyczące życia Maryi, jej rodziców, a także jej niezwykłego dzieciństwa. Tekst ten wpłynął na rozwój kultu Maryi i na późniejsze doktryny maryjne, takie jak dogmat o Niepokalanym Poczęciu Maryi.

Warto jednak pamiętać, że Protoewangelia Jakuba jest tekstem apokryficznym i nie jest uznawana za natchnioną przez Kościół. Informacje zawarte w Protoewangelii Jakuba należy traktować z ostrożnością i w kontekście tradycji, z której się wywodzi. Niemniej jednak, tekst ten pozostaje ważnym źródłem wiedzy o tradycjach i wierzeniach dotyczących Maryi i jej rodziny w pierwszych wiekach chrześcijaństwa.

Inne Apokryfy Opowiadające o Rodzicach Maryi

Oprócz Protoewangelii Jakuba, istnieją inne apokryfy, które również zawierają informacje o życiu Joachima i Anny. Należą do nich między innymi:

• Ewangelia Pseudo-Mateusza: Ten tekst, datowany na VII-IX wiek, bazuje w dużej mierze na Protoewangelii Jakuba, ale zawiera również dodatkowe szczegóły i legendy dotyczące dzieciństwa Maryi.
• Ewangelia Narodzenia Maryi: Ten tekst, również pochodzący z VII-IX wieku, skupia się na narodzinach Maryi i podkreśla jej wyjątkowość i świętość.
• Księga o Narodzeniu Świętej Maryi: Kolejny apokryf, który powtarza i rozwija motywy znane z Protoewangelii Jakuba i innych pism apokryficznych.

Wszystkie te teksty, choć niekanoniczne, przyczyniły się do ukształtowania tradycji i wierzeń związanych z Maryją i jej rodziną.

Wpływ na Sztukę i Kulturę

Historia Joachima i Anny, opowiedziana w Protoewangelii Jakuba i innych apokryfach, wywarła ogromny wpływ na sztukę i kulturę chrześcijańską. Sceny z życia Joachima i Anny, takie jak ich modlitwy o potomstwo, zwiastowanie narodzin Maryi, spotkanie pod Złotą Bramą, ofiarowanie Maryi w świątyni, czy zaślubiny Maryi z Józefem, stały się popularnymi motywami w malarstwie, rzeźbie i literaturze.

Wiele kościołów i kaplic poświęconych jest św. Annie, a jej kult jest szczególnie silny w wielu krajach, w tym w Polsce. Święta Anna jest patronką matek, kobiet w ciąży, wdów, gospodyń domowych, górników i stolarzy.

Ikonografia chrześcijańska przedstawia św. Annę najczęściej jako starszą kobietę, często w towarzystwie Maryi. Popularny jest motyw św. Anny Samotrzeciej, przedstawiający św. Annę z Maryją i Dzieciątkiem Jezus.

Podsumowanie

Protoewangelia Jakuba to kluczowy tekst, który dostarcza nam informacji o życiu Joachima i Anny, rodziców Maryi. Choć jest to pismo apokryficzne, odegrało fundamentalną rolę w kształtowaniu tradycji maryjnej i wpłynęło na sztukę i kulturę chrześcijańską. Inne apokryfy również zawierają szczegóły dotyczące życia rodziny Maryi, uzupełniając obraz znany z Protoewangelii Jakuba. Pamiętając o apokryficznym charakterze tych pism, warto docenić ich wkład w rozwój kultu Maryi i w pogłębianie naszej wiedzy o tradycjach związanych z postacią Matki Bożej.