Inni Obcy Tacy Sami Sprawdzian Klasa 6

Pamiętacie sprawdzian z szóstej klasy? Ten jeden, który spędzał sen z powiek, a potem okazywał się wcale nie taki straszny? No właśnie! Ale wyobraźcie sobie, że ten sprawdzian, dajmy na to o Innych Obcych, stał się nagle… ciekawy! Nie nudny, pełen dat i definicji, tylko naprawdę wciągający.

Kosmici w Szóstoklasowej Skórze

Zamiast wkuwania na pamięć nazw planet, pani od polskiego (powiedzmy, że miała na imię pani Irena) wpadła na genialny pomysł. Podzieliła nas na grupy i kazała… udawać kosmitów. Ale nie tak byle jak! Każda grupa miała wymyślić własną planetę, język, zwyczaje, a nawet menu. Najlepsze było to menu! Jedna grupa upierała się, że ich kosmici żywią się wyłącznie tęczowymi chmurkami, inna zaś, że zajadają się kamieniami z kraterów (podobno mają smak czekolady!).

Sprawdzian zamienił się w istny kosmiczny festiwal. Każdy coś prezentował, opowiadał, gestykulował. Pani Irena nagle przemieniła się w… głównego obserwatora międzygalaktycznego kongresu. No ubaw po pachy! Najbardziej rozbrajający był moment, kiedy chłopak, który zawsze miał problemy z mówieniem na forum, zaczął recytować wiersz w wymyślonym języku. Brzmiało to jak bełkot, ale wszyscy bili brawo! Ważne było zaangażowanie.

A co z wiedzą?

No dobrze, powiecie. A gdzie tu cała wiedza o tych Innych Obcych? Ano właśnie! Cała ta zabawa miała sens. Bo żeby wymyślić własną planetę, język i zwyczaje, trzeba było najpierw zrozumieć, czym się te "inności" charakteryzują. Czyli musieliśmy przeczytać te nudne podręczniki i artykuły! Tylko, że tym razem robiliśmy to z ciekawości, a nie z przymusu.

Pamiętam, jak jedna z grup uparła się, że ich kosmici nie mają pojęcia o emocjach. To była kopalnia wiedzy o tym, jak różne kultury wyrażają uczucia! – wspomina Ania, jedna z uczestniczek tego kosmicznego sprawdzianu.

Okazało się, że nauka o *Innych Obcych* może być fascynująca, jeśli podejdzie się do niej z głową… i odrobiną fantazji. Zamiast wkuwania definicji, uczyliśmy się empatii, tolerancji i otwartości na to, co nieznane. I to wszystko dzięki sprawdzianowi w szóstej klasie!

Oczywiście, nie obyło się bez wpadek. Ktoś zapomniał stroju kosmity, ktoś inny pomylił imiona planet. Ale najważniejsze było to, że wszyscy się dobrze bawili i coś z tego zapamiętali. A sprawdzian przestał być synonimem stresu i stał się… wspomnieniem wartym opowiadania.

I wiecie co? Do dziś, kiedy słyszę słowo "kosmita", to nie myślę o potworze z wielką głową, tylko o tęczowych chmurkach i kamieniach o smaku czekolady. I o tej szalonej pani Irenie, która pokazała nam, że nauka może być przygodą.