Ile Obrazów Z Motywem Słoneczników Namalował Vincent Van Gogh

Vincent van Gogh, malarz, który przez wielu uważany jest za jednego z najważniejszych i najbardziej wpływowych artystów w historii sztuki, pozostawił po sobie bogate i różnorodne dziedzictwo. Jego twórczość, charakteryzująca się intensywnymi kolorami, emocjonalnym podejściem i unikalnym stylem, wciąż zachwyca i inspiruje kolejne pokolenia. Wśród licznych motywów, które pojawiały się w jego obrazach, słoneczniki zajmują miejsce szczególne. Symbolizują one radość, wdzięczność i witalność, ale także mają w sobie pewien element melancholii i przemijania, tak bliski duchowi van Gogha.

Zanim jednak przejdziemy do konkretnej odpowiedzi na pytanie, ile obrazów z motywem słoneczników namalował Vincent van Gogh, warto przyjrzeć się bliżej okolicznościom powstania tych dzieł oraz ich znaczeniu w życiu i twórczości artysty.

Van Gogh namalował słoneczniki w dwóch odrębnych seriach. Pierwsza powstała w Paryżu w 1887 roku i przedstawiała kwiaty leżące, ścięte. Druga, bardziej znana, została stworzona w Arles, na południu Francji, w 1888 i 1889 roku, i ukazuje słoneczniki w wazonach.

Słoneczniki Paryskie (1887)

Podczas swojego pobytu w Paryżu, van Gogh zetknął się z nowymi trendami w sztuce, w tym z impresjonizmem i postimpresjonizmem. Eksperymentował z kolorem i światłem, poszukując własnego, unikalnego stylu. W tym okresie powstała pierwsza seria słoneczników, która jest mniej znana niż ta z Arles. Obrazy te przedstawiają kwiaty w różnych stadiach przekwitania, leżące na ziemi lub stole. Są one namalowane w ciemniejszych tonacjach, z wyraźnymi pociągnięciami pędzla.

Historycy sztuki zazwyczaj przypisują van Goghowi cztery obrazy z tej serii:

• Dwa obrazy przedstawiające dwa ścięte słoneczniki. Jeden z nich znajduje się w Muzeum Metropolitalnym w Nowym Jorku, a drugi w Kunstmuseum Bern w Bernie.
• Jeden obraz przedstawia cztery ścięte słoneczniki. Znajduje się on w kolekcji Kröller-Müller Museum w Otterlo.
• Ostatni z tej serii, często pomijany, znajduje się w prywatnej kolekcji. Przedstawia on kilka ściętych słoneczników, lecz w bardzo zbliżonej kompozycji do tego z Kröller-Müller Museum.

Te paryskie słoneczniki były swego rodzaju studium, przygotowaniem do bardziej ambitnego projektu, który miał powstać w Arles.

Słoneczniki z Arles (1888-1889)

Prawdziwa sława i rozpoznawalność przyszła jednak wraz z serią słoneczników namalowanych w Arles. Van Gogh przyjechał do Arles w lutym 1888 roku, marząc o stworzeniu tam kolonii artystów, miejsca, gdzie twórcy mogliby razem mieszkać, pracować i inspirować się nawzajem. Jego marzeniem było zaproszenie Paula Gauguina, z którym łączyła go skomplikowana i burzliwa relacja, do zamieszkania z nim w tzw. Żółtym Domu.

Słoneczniki, które malował van Gogh, miały ozdobić pokój Gauguina i stanowić wyraz jego radości i wdzięczności za to, że Gauguin zgodził się przyjechać. Miały być symbolem przyjaźni i nadziei na wspólną przyszłość.

W sierpniu 1888 roku van Gogh namalował cztery wersje słoneczników w wazonie:

1. Trzy słoneczniki w wazonie, aktualnie w prywatnej kolekcji.
2. Piętnaście słoneczników w wazonie, aktualnie w National Gallery w Londynie.
3. Piętnaście słoneczników w wazonie, aktualnie w Neue Pinakothek w Monachium.
4. Dwanaście słoneczników w wazonie, aktualnie w Philadelphia Museum of Art.

Po przyjeździe Gauguina, van Gogh, pod wpływem wspólnego malowania, stworzył kolejną wersję obrazu "Piętnaście słoneczników w wazonie". Ta wersja, bardzo podobna do tej z Londynu i Monachium, niestety zaginęła podczas II Wojny Światowej i znana jest jedynie ze zdjęć. Część badaczy kwestionuje autentyczność tego obrazu, sugerując, że mógł to być falsyfikat.

W styczniu 1889 roku, po burzliwym pobycie Gauguina i załamaniu nerwowym, van Gogh namalował jeszcze raz dwie wersje słoneczników w wazonie, kopiując kompozycje z poprzednich obrazów:

1. Piętnaście słoneczników w wazonie, aktualnie w Sompo Museum of Art w Tokio.
2. Dwanaście słoneczników w wazonie, aktualnie w Kunstmuseum Bern w Bernie.

Te dwie ostatnie wersje można traktować jako swego rodzaju pamiątkę po tamtym, utraconym marzeniu o artystycznej wspólnocie i przyjaźni.

Podsumowując, liczba obrazów z motywem słoneczników autorstwa Vincenta van Gogha, które można z pewnością przypisać jego autorstwu i które są powszechnie uznawane, wynosi jedenaście. Cztery z serii paryskiej i siedem z serii z Arles.

Trzeba jednak pamiętać, że historia sztuki to dziedzina, w której wciąż pojawiają się nowe odkrycia i interpretacje. Nie można wykluczyć, że w przyszłości zostaną odnalezione kolejne obrazy van Gogha z motywem słoneczników lub że zmieni się opinia na temat autentyczności niektórych dzieł.

Znaczenie Słoneczników dla Van Gogha

Słoneczniki to nie tylko piękne kwiaty, ale także potężny symbol. Dla van Gogha symbolizowały one wdzięczność, nadzieję i przyjaźń. Malował je z pasją i oddaniem, starając się uchwycić ich piękno i witalność.

Słoneczniki stały się swoistym autoportretem van Gogha. Podobnie jak one, artysta pragnął skierować się ku światłu, ku słońcu, ku życiu. Jednocześnie dostrzegał w nich przemijanie i kruchość istnienia, co odzwierciedlało jego własne zmagania z chorobą i samotnością.

Dzisiaj słoneczniki van Gogha są jednymi z najbardziej rozpoznawalnych i cenionych dzieł sztuki na świecie. Są one symbolem nadziei, optymizmu i piękna, które przetrwało próbę czasu. Przypominają nam o niezwykłym talencie i wrażliwości artysty, który potrafił dostrzec piękno nawet w najprostszych rzeczach.

Słoneczniki van Gogha to również przypomnienie o jego trudnym życiu i nieustannej walce z samym sobą. To obrazy, które poruszają, inspirują i skłaniają do refleksji nad sensem życia i rolą sztuki w naszym świecie. Ich popularność i wartość rynkowa są ogromne, a ich obecność w kulturze masowej nieustannie przypomina o genialnym artyście i jego wyjątkowym spojrzeniu na świat.

Ostatecznie, zrozumienie fenomenu słoneczników van Gogha wymaga uwzględnienia zarówno artystycznego, jak i biograficznego kontekstu. To połączenie wizjonerskiego talentu, emocjonalnej głębi i tragicznej historii życia sprawia, że te obrazy pozostają tak fascynujące i inspirujące dla kolejnych pokoleń miłośników sztuki.