Gimnazjum Niemiecki Sprawdzian 3 Gim Kapitel 4
Witajcie, drodzy uczniowie! Przygotowujemy się do Sprawdzianu 3 z rozdziału 4 w Gimnazjum Niemieckim. Rozłóżmy ten materiał na czynniki pierwsze. Wyobraźcie sobie, że to przepis na pyszne ciasto. Każdy składnik i krok jest ważny!
Deklinacja przymiotnika po rodzajniku określonym
To może brzmieć strasznie, ale jest proste. Porównajmy to do ubierania lalki. Mamy lalkę (rzeczownik) i ubranka (przymiotniki). Rodzaj ubranka (końcówka przymiotnika) zależy od tego, jaką lalkę ubieramy (rodzajnik określony). Jeśli lalka jest dziewczynką (die), ubranko będzie miało inną końcówkę niż dla chłopca (der).
Pamiętajcie o tabelce! Der, die, das, die (liczba mnoga) to jak cztery różne szafy z ubraniami. Zaglądając do każdej szafy, znajdziemy ubrania (przymiotniki) z odpowiednimi końcówkami. Na przykład: der schöne Tag, die schöne Blume, das schöne Haus, die schönen Blumen. Widzicie te końcówki? "-e", "-e", "-e", "-en". To nasze ubranka dla lalki!
Deklinacja przymiotnika po rodzajniku nieokreślonym
Tutaj sprawa jest nieco inna. Wyobraźmy sobie, że idziemy na zakupy. Kupujemy "jakiś" przedmiot, niekoniecznie konkretny. Mamy "jakiś" samochód (ein Auto), "jakąś" książkę (ein Buch) i "jakiegoś" psa (ein Hund). Końcówka przymiotnika zależy od tego, czy rodzajnik nieokreślony "uzupełnia" lukę po rodzajniku określonym.
Spójrzcie na przykłady: ein alter Mann (jak "der alte Mann"), eine alte Frau (jak "die alte Frau"), ein altes Kind (jak "das alte Kind"). Zwróćcie uwagę, że przymiotnik "przejmuje" końcówkę, której brakuje rodzajnikowi nieokreślonemu. Pomyślcie o tym jak o brakującym puzzlu, który przymiotnik musi uzupełnić!
Tryb rozkazujący (Imperativ)
To tak, jakbyśmy wydawali polecenia! "Idź!", "Zjedz!", "Posprzątaj!". To bardzo proste. Dla "du" (ty) pomijamy zaimek i często końcówkę "-st". Np. Mach die Hausaufgaben! (Zrób zadanie domowe!). Dla "wir" (my) i "Sie" (Pan/Pani/Państwo) używamy normalnej formy czasownika. Np. Machen wir die Hausaufgaben! (Zróbmy zadanie domowe!) i Machen Sie die Hausaufgaben! (Niech Pan/Pani/Państwo zrobią zadanie domowe!).
Wyobraźcie sobie trenera, który wydaje komendy. "Biegnij!", "Skacz!", "Ćwicz!". Trener używa Imperativu. Pamiętajcie o tym, ćwicząc! Powodzenia na sprawdzianie!
