Dzielenie Pisemne Klasa 4 Zadania Do Druku

Pamiętacie? Dzielenie pisemne. Tak, to ten moment w klasie 4, kiedy zaczynało się prawdziwe... "uczenie". Ja tam uważam, że to był moment, kiedy zaczynało się prawdziwe zamieszanie.

Szczególnie te zadania do druku. Kto wymyślił drukowanie? Serio, ja rozumiem, technologia. Ale dlaczego wszystko musiało być takie szare i nudne? Może to celowe? Żeby zmęczyć nas jeszcze przed rozpoczęciem obliczeń?

Misja Niemożliwa: Podzielić Słupkiem

Dzielenie pisemne wyglądało jak jakiś tajny kod. Słupek, kreski, liczby poustawiane w dziwnych miejscach. To była matematyczna wersja origami. Tylko zamiast pięknego łabędzia, wychodził mi zazwyczaj kosmiczny wynik. Albo, co gorsza, reszta. O reszcie to już w ogóle lepiej nie wspominać.

I te zadania! Zadania jak zadania. Ale chodziło o to, że miały być "do druku". Co sugerowało, że ktoś to wcześniej musiał wymyślić, napisać, a potem jeszcze zamienić w plik, który można wydrukować. Kto miał na to czas? No i najważniejsze pytanie: czy ten ktoś sam lubił dzielenie pisemne?

Moja (trochę niepopularna) opinia jest taka: dzielenie pisemne to trochę przereklamowana zabawa. Przecież mamy kalkulatory! Nie, nie używaliśmy ich w klasie 4. To byłoby zbyt proste. Musieliśmy się męczyć z tymi słupkami. To hartowało charakter. Tak przynajmniej mówili dorośli.

Walka z Wiatrakami?

Pamiętam te emocje. Siedziałem nad kartką papieru, a zadanie do druku patrzyło na mnie z wyrzutem. "Podziel mnie!" krzyczało (w mojej wyobraźni). Ja patrzyłem z rezygnacją. No dobra, zaczynamy. I tak przez pół godziny. A potem okazywało się, że gdzieś po drodze pomyliłem się o jedną cyfrę. I wszystko od nowa.

Czy tylko ja uważałem, że dzielenie pisemne to trochę jak walka z wiatrakami? Tyle wysiłku, a efekt... no cóż, powiedzmy, że różny. Czasami wychodziło dobrze. Czasami źle. A czasami wcale.

I jeszcze te klasy 4! Biedne dzieciaki! Jeszcze niedawno uczyły się tabliczki mnożenia, a tu nagle takie wyzwanie. Dzielenie pisemne to prawdziwy skok na głęboką wodę.

Drukowanie vs. Ręczne Pisanie

A wracając do tych zadań do druku... Czy ktoś zauważył, że pisanie długopisem na kartce jest jednak bardziej... naturalne? No nie wiem, może to kwestia sentymentu. Ale drukowane cyfry wydawały mi się jakieś takie... bezduszne. A te pisane ręcznie miały duszę. Szczególnie jak się je wymazało trzy razy pod rząd.

No i ta możliwość rysowania bazgrołów na marginesie. Tego drukowane kartki nie oferowały! Dzielenie pisemne było poważną sprawą, ale odrobina kreatywności nikomu nie zaszkodziła.

Dzielenie pisemne. Wspominam to z uśmiechem. Może nie był to mój ulubiony temat w klasie 4. Ale na pewno niezapomniany. A te zadania do druku? No cóż, spełniły swoją rolę. Dały nam popalić. I hartowały charakter. Albo przynajmniej tłumaczyły, dlaczego lubimy kalkulatory.