Druga Szansa Serial Sezon 1 Odcinek 1

Dobra, przyznaję się bez bicia. Oglądałem Druga Szansa. I co z tego? Cała Polska oglądała! Ale czy ktokolwiek przyzna się, że odcinek 1 sezonu 1 był... no, powiedzmy sobie szczerze... trochę rozczarowujący?

Wiem, wiem, zaraz mnie zlinczujecie. Wszyscy kochamy Monikę Borecką. I Małgorzata Kożuchowska jest absolutnie fantastyczna. Ale ten pierwszy odcinek? To było trochę jak wchodzenie do zimnej wody – niby wiesz, że będzie dobrze, ale pierwsze wrażenie to jednak brrr!

Pamiętam te wszystkie oczekiwania. Reklamy krzyczały z każdego kąta. Zapowiadały nam dramaty, tajemnice, romanse i... no i dostaliśmy to wszystko. Tylko tak jakoś... na raz.

Za dużo na raz?

Serio, czułem się jakbym odpalił Netflixa i włączył randomowy odcinek piętnastego sezonu jakiegoś serialu. Zdrady, problemy w pracy, jakieś tajemnicze sms-y... Wszystko naraz. Głowa boli od samego patrzenia! Rozumiem, że trzeba szybko wciągnąć widza, ale spokojnie! Dajcie nam odetchnąć!

Czy tylko ja tak mam?

Mam wrażenie, że twórcy założyli, że widzowie już znają wszystkie postacie. W sensie, okej, może i czytaliśmy plotki w gazetach, ale na litość boską! To miał być pierwszy odcinek! Chciałem się zaprzyjaźnić z bohaterami, a nie od razu wiedzieć, kto z kim śpi i kto kogo okrada.

No i ten wątek kryminalny... Trochę naciągany, prawda? Nie oszukujmy się, Druga Szansa miała być o czymś innym. O życiu, o relacjach, o próbach zaczynania od nowa. A nie o detektywach i zagadkowych morderstwach. Sorry, Gregory House, ale tu nie Szpital na Perkins Place!

Oczywiście, nie wszystko było złe. Obsada, jak wspomniałem, absolutnie wymiatała. Kożuchowska jest po prostu stworzona do takich ról. I te kostiumy! Zawsze można było nacieszyć oko ładnymi ubraniami.

"Ale mimo wszystko... ten pierwszy odcinek... taki trochę zbyt chaotyczny."

Może to dlatego, że tak bardzo pokochałem kolejne sezony. Może dlatego, że porównuję go do późniejszych, o wiele lepszych odcinków. A może po prostu mam taką opinię i tyle.

W każdym razie, uważam, że pierwszy odcinek Drugiej Szansy to taki trochę guilty pleasure. Wiesz, że nie jest idealny, ale i tak go oglądasz. I po cichu liczysz, że kolejne będą lepsze. Na szczęście, były!

No dobra, przyznajcie się teraz. Kto się ze mną zgadza? Kto uważa, że pierwszy odcinek był trochę... hm... przereklamowany? No śmiało! Nie bójcie się! Jesteśmy tu sami (no, prawie sami).

P.S. I nie mówcie mi, że nie oglądaliście. Wszyscy oglądali! Nawet ci, co się nie przyznają!