Dlaczego Wielki Post Rozpoczyna Się W środę Popielcową

Dzień dobry wszystkim! Często zadajecie mi pytanie, dlaczego Wielki Post zaczynamy właśnie w Środę Popielcową. To świetne pytanie, więc postaram się to wytłumaczyć w prosty sposób.

W Środę Popielcową, zwaną też Popielcem, rozpoczynamy okres Wielkiego Postu, który trwa 40 dni (nie licząc niedziel). To czas przygotowania do najważniejszego chrześcijańskiego święta – Wielkanocy, upamiętniającej Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Ale dlaczego akurat Środa i dlaczego Popielcowa?

Liczba 40 ma w Biblii bardzo ważne znaczenie. Wielokrotnie pojawia się w kontekście oczekiwania, pokuty, próby i przygotowania do ważnych wydarzeń. Na przykład:

• Potop trwał 40 dni i nocy.
• Naród Izraelski wędrował przez pustynię przez 40 lat.
• Mojżesz przebywał na Górze Synaj 40 dni i nocy.
• Jezus pościł na pustyni przez 40 dni, przygotowując się do swojej publicznej działalności.

Chrześcijanie, inspirując się tymi wydarzeniami, postanowili naśladować Jezusa i poświęcić 40 dni na duchowe przygotowanie do świąt Wielkanocnych. To czas, w którym staramy się poprawić swoje życie, zbliżyć się do Boga i być lepszym człowiekiem.

Dlaczego Wielki Post zaczyna się w Środę, a nie w Poniedziałek czy Wtorek? To wynika z prostego obliczenia. Wielkanoc jest świętem ruchomym, co oznacza, że co roku przypada w innym terminie. Od Wielkanocy odejmujemy 6 tygodni (42 dni), a następnie dodajemy jeszcze kilka dni, żeby Wielki Post liczył się bez niedziel (niedziele nie są dniami postnymi). W ten sposób dochodzimy do Środy Popielcowej, która zawsze rozpoczyna Wielki Post. Niedziele, choć są częścią tego okresu, są dniami radości i wspomnieniem Zmartwychwstania, dlatego nie wlicza się ich do 40-dniowego postu.

Co to jest Popiół i skąd się bierze?

Nazwa „Środa Popielcowa” pochodzi od obrzędu posypywania głów popiołem. Ksiądz posypuje głowy wiernych popiołem, wypowiadając słowa: "Prochem jesteś i w proch się obrócisz" albo "Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię". To bardzo symboliczny gest, który przypomina nam o naszej śmiertelności i kruchości życia. Uświadamia nam, że wszystko, co materialne, przeminie, a najważniejsze jest to, co duchowe.

Popiół, którym posypywane są głowy, pochodzi ze spalonych palm, które wierni przynieśli do kościoła w Niedzielę Palmową poprzedniego roku. To kolejna warstwa symboliki. Palmy, które symbolizowały triumfalny wjazd Jezusa do Jerozolimy, zostały spalone, a popiół z nich przypomina nam o przemijaniu chwały ziemskiej i potrzebie pokory. Spalone palmy, które wcześniej były symbolem radości i powitania Jezusa, teraz stają się symbolem pokuty i nawrócenia. Z popiołu powstaje coś, co ma nam przypominać o tym, byśmy się zmienili i poprawili.

Posypywanie głów popiołem to gest publicznego wyznania grzechów i chęci zmiany. To znak, że chcemy rozpocząć duchową podróż, która doprowadzi nas do Wielkanocy – święta Zmartwychwstania i nowego życia.

Warto podkreślić, że posypywanie głów popiołem nie jest magicznym rytuałem, który automatycznie odpuszcza grzechy. Jest to zewnętrzny znak wewnętrznej przemiany, która powinna dokonać się w naszym sercu. To wyraz naszej skruchy, żalu za grzechy i pragnienia poprawy. Prawdziwe nawrócenie wymaga podjęcia konkretnych działań, takich jak modlitwa, post, jałmużna i pojednanie z bliźnimi.

Jak przeżywać Wielki Post?

Wielki Post to czas intensywnej pracy nad sobą. To okazja do refleksji nad swoim życiem, do zastanowienia się nad tym, co robimy dobrze, a co wymaga poprawy. Tradycyjnie Wielki Post kojarzy się z trzema praktykami: modlitwą, postem i jałmużną.

• Modlitwa: Wielki Post to czas intensywniejszej modlitwy. Możemy znaleźć więcej czasu na osobistą rozmowę z Bogiem, uczestniczyć w nabożeństwach, takich jak Droga Krzyżowa i Gorzkie Żale, czytać Pismo Święte i rozważać Słowo Boże. Modlitwa pomaga nam zbliżyć się do Boga, usłyszeć Jego głos i odkryć Jego wolę w naszym życiu.

• Post: Post to dobrowolne wyrzeczenie się czegoś, co lubimy, aby ofiarować to Bogu i ćwiczyć swoją wolę. Post nie musi ograniczać się tylko do jedzenia. Możemy zrezygnować z oglądania telewizji, korzystania z internetu, słuchania muzyki, jedzenia słodyczy czy picia alkoholu. Ważne, aby post był konkretny i stanowił dla nas pewne wyzwanie. Post pomaga nam ćwiczyć naszą wolę, uczy nas panowania nad sobą i przypomina nam, że nie wszystko, co przyjemne, jest dla nas dobre. Post to również okazja, aby ofiarować zaoszczędzone pieniądze potrzebującym.

• Jałmużna: Jałmużna to dzielenie się z innymi tym, co posiadamy. Może to być pomoc materialna, ale także poświęcenie czasu, ofiarowanie dobrego słowa, wsparcie emocjonalne czy pomoc w potrzebie. Jałmużna uczy nas wrażliwości na potrzeby innych i pomaga nam praktykować miłość bliźniego. Możemy wesprzeć organizacje charytatywne, pomóc osobom bezdomnym, odwiedzić chorych w szpitalu czy wesprzeć samotne osoby.

Oprócz tych trzech tradycyjnych praktyk, warto również podjąć konkretne postanowienia, które pomogą nam poprawić swoje życie. Możemy na przykład postarać się być bardziej cierpliwym, uprzejmym, wyrozumiałym, pracowitym, uczciwym czy odpowiedzialnym. Możemy również postarać się naprawić relacje z osobami, z którymi jesteśmy w konflikcie, przebaczyć urazy i pojednać się z bliźnimi.

Wielki Post to czas łaski, który daje nam szansę na duchowe odnowienie. To czas, w którym możemy zbliżyć się do Boga, poprawić swoje życie i przygotować się na świętowanie Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Wykorzystajmy ten czas jak najlepiej!

Mam nadzieję, że teraz rozumiecie, dlaczego Wielki Post zaczyna się w Środę Popielcową i co to oznacza dla nas, wierzących. To nie tylko tradycja, ale przede wszystkim ważny czas refleksji i nawrócenia. Powodzenia w przeżywaniu Wielkiego Postu! Pamiętajcie, że najważniejsze jest szczere pragnienie zmiany i zbliżenia się do Boga.