Dlaczego Nie Ma Polsatu W Telewizji Naziemnej

Często pojawia się pytanie: dlaczego nie można oglądać Polsatu w telewizji naziemnej, albo dlaczego jego dostępność jest ograniczona? Odpowiedź na to pytanie nie jest prosta i związana jest z kilkoma czynnikami, w tym z historią rozwoju telewizji w Polsce, prawami własności, dostępnością zasobów (takich jak częstotliwości) oraz strategią biznesową Grupy Polsat Plus.

Czym jest telewizja naziemna?

Zacznijmy od podstaw. Telewizja naziemna (oficjalnie DVB-T, a obecnie DVB-T2) to sposób nadawania sygnału telewizyjnego za pomocą fal radiowych emitowanych z nadajników naziemnych. Oznacza to, że do odbioru programów wystarczy antena (często umieszczana na dachu lub w oknie) oraz telewizor z wbudowanym tunerem DVB-T/DVB-T2 lub dekoder. To przeciwieństwo telewizji satelitarnej, kablowej czy internetowej, gdzie sygnał przesyłany jest przez satelity, kable lub internet.

Zaletą telewizji naziemnej jest jej powszechna dostępność (teoretycznie, pokrywa niemal cały kraj) i bezpłatny dostęp do podstawowego pakietu programów. Oczywiście, żeby odbierać telewizję naziemną w nowym standardzie DVB-T2 konieczne jest posiadanie telewizora lub dekodera obsługującego ten standard. Stare dekodery DVB-T (bez możliwości dekodowania DVB-T2) stały się bezużyteczne po przejściu na nowy standard.

Multipleksy (MUX) i ograniczenia częstotliwości

Kluczowym pojęciem w kontekście telewizji naziemnej są multipleksy (MUX). Multipleks to zbiór programów telewizyjnych oraz radiowych transmitowanych na jednej częstotliwości. Wyobraź sobie MUX jako autostradę, po której poruszają się różne samochody – w tym przypadku, różne kanały telewizyjne. Liczba dostępnych częstotliwości radiowych jest ograniczona, a tym samym liczba multipleksów, które mogą być nadawane, jest skończona.

W Polsce zarządzeniem częstotliwościami zajmuje się Urząd Komunikacji Elektronicznej (UKE). UKE przyznaje koncesje na nadawanie programów w multipleksach. Koncesja określa, które kanały mogą być nadawane w danym multipleksie i jakie warunki musi spełnić nadawca. Im więcej kanałów, tym wyższe koszty transmisji (wynajem miejsca w multipleksie, koszty nadawania).

Przykład: Obecnie w Polsce działają multipleksy ogólnopolskie (MUX-1, MUX-2, MUX-3, MUX-4, MUX-6) oraz multipleksy lokalne/eksperymentalne. W MUX-1 znajdziemy np. kanały Eska TV, Polo TV, TTV, Stopklatka TV, Fokus TV i Antena HD. W MUX-2 znajdują się kanały Polsat, Super Polsat, TV4, TV6, TVN, TVN7. Tu widzimy od razu odpowiedź na pytanie: Polsat już jest obecny w telewizji naziemnej, konkretnie w MUX-2. Ale to nie wyjaśnia całego problemu.

Dlaczego nie ma wszystkich kanałów Polsatu w telewizji naziemnej?

Odpowiedź, dlaczego nie wszystkie kanały Grupy Polsat Plus są dostępne w telewizji naziemnej, leży w ekonomii i strategii biznesowej. Grupa Polsat Plus, podobnie jak inne duże media, dąży do maksymalizacji zysków. Nadawanie w telewizji naziemnej wiąże się z kosztami: opłaty za miejsce w multipleksie, koszty transmisji, etc. Polsat zdecydował, że bardziej opłacalna jest obecność wybranych kanałów w multipleksach naziemnych (Polsat, Super Polsat, TV4, TV6), a pozostałych w ofertach płatnych platform (telewizja satelitarna, kablowa, internetowa).

Dzięki temu Grupa Polsat Plus może generować przychody z różnych źródeł: reklam emitowanych w kanałach naziemnych, abonamentów za dostęp do płatnych kanałów oraz z innych usług (np. internetu). Umieszczenie wszystkich kanałów w ofercie naziemnej mogłoby obniżyć atrakcyjność platform płatnych, a co za tym idzie, zmniejszyć zyski firmy. To klasyczny przykład dywersyfikacji źródeł przychodów.

Konkurencja: Ważnym czynnikiem jest również konkurencja z innymi stacjami telewizyjnymi. Dostęp do multipleksów jest ograniczony, więc stacje muszą konkurować o to, które z ich kanałów znajdą się w ofercie naziemnej. Polsat ocenił, że obecność Polsatu, Super Polsatu, TV4 i TV6 w telewizji naziemnej jest wystarczająca, aby utrzymać silną pozycję na rynku i dotrzeć do szerokiej widowni.

Przyszłość telewizji naziemnej

Przyszłość telewizji naziemnej jest niepewna, ale dynamiczna. Wraz z rozwojem technologii i rosnącą popularnością telewizji internetowej (streaming), telewizja naziemna musi się adaptować, aby utrzymać swoją pozycję. Przejście na standard DVB-T2 było krokiem w tym kierunku, umożliwiając transmisję większej liczby kanałów w lepszej jakości (HD, a nawet 4K).

Jednak, wciąż pozostaje kwestia ograniczonej liczby częstotliwości. W przyszłości możemy spodziewać się dalszych zmian w sposobie dystrybucji kanałów telewizyjnych, być może z większym naciskiem na telewizję internetową i hybrydową (połączenie telewizji naziemnej z internetem). Decyzje Grupy Polsat Plus co do przyszłej obecności w telewizji naziemnej będą zależały od wielu czynników, w tym od kosztów transmisji, konkurencji na rynku oraz preferencji widzów.

Podsumowując, brak wszystkich kanałów Polsatu w telewizji naziemnej wynika z kombinacji ograniczeń technicznych (ograniczona liczba multipleksów), ekonomicznych (koszty transmisji, strategia biznesowa) i konkurencyjnych (konkurencja z innymi stacjami telewizyjnymi). Polsat zdecydował się na obecność wybranych kanałów w telewizji naziemnej, aby zaspokoić potrzeby widzów i utrzymać silną pozycję na rynku, jednocześnie promując swoje płatne platformy.