David Wilcock The Source Field Investigations

Słyszeliście o Davidzie Wilcocku? Gość od wszystkiego i niczego. Serio. Jak dla mnie, to taki Indiana Jones ezoteryki, tylko zamiast bata ma mikrofon i YouTube.

Źródło Wszystkiego, czyli co?

"The Source Field Investigations". Tytuł brzmi jak jakiś supertajny raport NASA, ale spokojnie. To książka. A co w tej książce? No właśnie. Wilcock obiecuje nam podróż po najgłębszych tajemnicach wszechświata. Mówi o świadomości, energii, i... no, wszystkim. Brzmi ambitnie, nie?

Ale zaraz, zaraz... Czy to nie brzmi trochę jak science fiction? Trochę tak. Czy to znaczy, że mam to ignorować? Absolutnie nie! Bo hej, kto powiedział, że rzeczywistość nie może być bardziej dziwna niż fikcja?

Uniwersalna świadomość?

Wilcock twierdzi, że wszystko jest ze sobą połączone. Że istnieje jakaś świadomość, która przenika cały wszechświat. Coś jak kosmiczna sieć WiFi. Szczerze? Podoba mi się ta wizja. Bo wiecie, czasem czuję się tak, jakby moje myśli naprawdę miały jakiś wpływ na to, co się dzieje dookoła. Może to tylko efekt placebo, ale co tam.

No dobra, ale skąd on to wszystko wie? Ano, Wilcock lubi powoływać się na "naukowe" badania. Ale te badania są... specyficzne. Czasem mam wrażenie, że interpretuje je tak, jak mu wygodnie. Ale z drugiej strony, może po prostu widzi to, czego inni nie dostrzegają?

Czy mu wierzyć? To zależy

Tu dochodzimy do sedna. Czy David Wilcock mówi prawdę? No właśnie... Ja tam lubię podchodzić do tego z przymrużeniem oka. Bo wiecie, życie jest za krótkie, żeby wszystko brać na serio. Ale z drugiej strony, kto wie? Może za 100 lat okaże się, że Wilcock miał rację, a my wszyscy się z niego śmialiśmy.

Pamiętam, jak kiedyś oglądałem jego wywiad, w którym opowiadał o... nie, dobra, to za bardzo odjechane. Ale chodzi o to, że gość ma wyobraźnię. I umie o tym opowiadać.

"Wyobraźnia jest ważniejsza od wiedzy." - jak to powiedział pewien fizyk z wąsami.

Więc co robić? Czytać "The Source Field Investigations"? Posłuchać Wilcocka? Dlaczego nie! Ale pamiętajcie, żeby zachować zdrowy rozsądek. Bo jak to mówią, wszystko z umiarem, nawet teorie spiskowe. A ja, cichutko, w kącie, po cichu kibicuję temu odważnemu poszukiwaczowi kosmicznych prawd. Bo lubię myśleć, że wszechświat jest bardziej niesamowity, niż nam się wydaje. I może, po cichu, w tym szaleństwie, jest metoda.