Czy Można Uwolnić Się Od Bolesnych Wspomnień Drzazga

Jasne, oto artykuł odpowiadający na Twoje pytanie, napisany zgodnie z instrukcjami:

Pamiętasz ten moment, kiedy wbiła Ci się drzazga? Mała, ale jak potrafiła dokuczyć! Bolesne wspomnienia działają trochę jak takie drzazgi – niby małe, ukryte gdzieś w głowie, ale ciągle kłują i powodują dyskomfort. Czy da się ich pozbyć raz na zawsze? To trudne pytanie, ale postaram się na nie odpowiedzieć w prosty sposób.

Jak działają wspomnienia?

Wyobraź sobie, że Twój mózg to ogromna biblioteka. Każde przeżycie, każdy dzień, każda emocja to książka, która trafia na półkę. Niektóre książki są kolorowe, pełne radości i szczęścia – to te miłe wspomnienia. Inne, te bolesne, są ciemniejsze, bardziej poszarpane i chętniej do nich nie wracasz.

Problem polega na tym, że tych "książek" nie da się tak po prostu wyrzucić z biblioteki. One tam są, ułożone obok innych. Czasem ktoś (czyli Ty) przypadkowo na nie wpadnie, otworzy i znów poczuje ten ból.

Dlatego mówienie o "uwolnieniu się" od bolesnych wspomnień nie zawsze jest precyzyjne. Bardziej chodzi o to, żeby zmienić sposób, w jaki na nie reagujesz. Zamiast unikać tej książki, możesz nauczyć się ją zamykać i odkładać na półkę bez odczuwania takiego bólu. Albo nawet, dopisać do niej kilka nowych rozdziałów, które zmienią jej wydźwięk.

Co możesz zrobić?

Przede wszystkim, zaakceptuj, że te wspomnienia istnieją. Unikanie ich, udawanie że ich nie ma, to trochę jak ignorowanie drzazgi – ona tam jest i będzie dawać o sobie znać. Pozwól sobie poczuć te emocje, które się z nimi wiążą. Smutek, złość, żal – one są częścią Ciebie. Poczuj je, przeżyj, a potem puść.

To trochę jak oczyszczanie rany. Najpierw boli, kiedy ją dotykasz i oczyszczasz, ale potem czujesz ulgę, bo wiesz, że robisz coś, żeby się zagoiła.

• Porozmawiaj z kimś. Często sama rozmowa z bliską osobą, przyjacielem, rodziną, a nawet terapeutą, może zdziałać cuda. Wyrzucenie tego z siebie, opowiedzenie o tym, co Cię trapi, pomaga spojrzeć na problem z innej perspektywy. Ktoś inny może Ci pokazać, że nie jesteś sam/a, że inni też przez to przechodzili, że można to przetrwać.
• Zmień narrację. Spróbuj spojrzeć na to wspomnienie z dystansu. Czy możesz wyciągnąć z niego jakąś lekcję? Czy to doświadczenie Cię czegoś nauczyło? Może dzięki niemu stałeś/aś się silniejszy/a, bardziej odporny/a? Zamiast skupiać się tylko na bólu, poszukaj w tym wspomnieniu jakiegoś pozytywnego elementu, choćby najmniejszego.
• Skup się na teraźniejszości. Życie toczy się tu i teraz. Nie pozwól, żeby przeszłość Cię paraliżowała. Znajdź sobie zajęcie, które Cię pochłonie, które sprawi Ci przyjemność. Może to być hobby, sport, spotkanie z przyjaciółmi, cokolwiek, co odwróci Twoją uwagę od bolesnych wspomnień. Im bardziej będziesz zaangażowany/a w teraźniejszość, tym mniej czasu będziesz miał/a na rozpamiętywanie przeszłości.
• Praktykuj uważność (mindfulness). To technika, która uczy bycia tu i teraz, skupiania się na chwili obecnej, bez oceniania i analizowania. Kiedy czujesz, że wracają bolesne wspomnienia, spróbuj skupić się na swoim oddechu, na swoich zmysłach. Co widzisz, co słyszysz, co czujesz? To pomaga oderwać się od myśli i emocji, które Cię przytłaczają.
• Zadbaj o siebie. Brzmi banalnie, ale to podstawa. Wysypiaj się, zdrowo się odżywiaj, regularnie ćwicz, spędzaj czas na świeżym powietrzu. Kiedy dbasz o swoje ciało, dbasz też o swoją psychikę. A silna psychika to lepsza odporność na bolesne wspomnienia.

Kiedy szukać pomocy specjalisty?

Czasem bolesne wspomnienia są tak silne, że sam/a nie dajesz rady sobie z nimi poradzić. Wtedy warto szukać pomocy specjalisty – psychologa lub psychoterapeuty. Oni mają narzędzia i wiedzę, żeby pomóc Ci przepracować te trudne emocje i nauczyć Cię, jak sobie z nimi radzić w przyszłości.

Nie wstydź się prosić o pomoc. To oznaka siły, a nie słabości. Pamiętaj, że nie jesteś sam/a. Wiele osób zmaga się z bolesnymi wspomnieniami i wiele osób otrzymuje skuteczną pomoc.

Pamiętaj, że to proces. Nie oczekuj, że pozbędziesz się bolesnych wspomnień z dnia na dzień. To wymaga czasu, cierpliwości i pracy nad sobą. Ale z każdym krokiem, z każdą przepracowaną emocją, będziesz czuł/a się silniejszy/a i bardziej wolny/a.

To jak z tą drzazgą. Może nie uda się jej usunąć całkowicie, ale możesz nauczyć się żyć z nią tak, żeby nie przeszkadzała Ci w codziennym funkcjonowaniu. Możesz nauczyć się ją ignorować, przekierowywać swoją uwagę na inne rzeczy, które sprawiają Ci przyjemność. A z czasem, ta drzazga może nawet przestać Cię boleć.

Ważne jest, żeby nie tracić nadziei i wierzyć w siebie. Masz w sobie siłę, żeby poradzić sobie z każdym wyzwaniem, jakie stawia przed Tobą życie. Bolesne wspomnienia to tylko jedna z przeszkód na Twojej drodze. Nie pozwól, żeby Cię zatrzymały. Idź dalej, żyj pełnią życia i ciesz się każdą chwilą. Pamiętaj, że po każdej burzy wychodzi słońce. I to słońce w końcu zaświeci także dla Ciebie.