Czasy Prehistoryczne Skończyły Się Gdy Ludzie Zaczęli

Czasy prehistoryczne to bardzo długi okres w dziejach ludzkości. Obejmuje on czas od pojawienia się pierwszych ludzi, aż do momentu, kiedy zaczęli oni zapisywać swoje doświadczenia. To, co działo się przed wynalezieniem pisma, znamy głównie dzięki pracy archeologów, którzy odkopują i badają różne przedmioty, kości i inne ślady pozostawione przez naszych przodków. Ale kiedy dokładnie skończyła się prehistoria? To dobre pytanie!

Najprostsza odpowiedź brzmi: czasy prehistoryczne skończyły się, gdy ludzie zaczęli używać pisma.

To właśnie pismo umożliwiło ludziom przekazywanie wiedzy i historii w sposób dokładny i trwały. Wcześniej wszystko opierało się na przekazach ustnych, legendach i mitach, które z czasem mogły się zmieniać i tracić dokładność. Pismo pozwoliło na tworzenie dokumentów, kronik, a nawet literatury, które są dla nas cennym źródłem wiedzy o przeszłości.

Jednak sprawa nie jest taka prosta, jak mogłoby się wydawać. Koniec prehistorii nie nastąpił nagle i jednocześnie na całym świecie. Różne kultury i cywilizacje zaczęły używać pisma w różnym czasie. Dlatego też, mówiąc o końcu prehistorii, musimy zawsze odnosić się do konkretnego regionu geograficznego.

Jak to wyglądało w praktyce?

Najwcześniejsze systemy pisma powstały na Bliskim Wschodzie, w Mezopotamii, około 3200 roku p.n.e. Sumerowie, lud zamieszkujący ten obszar, stworzyli pismo klinowe, które początkowo służyło do rejestrowania informacji ekonomicznych, takich jak ilość zebranych plonów czy sprzedanych towarów. Z czasem pismo klinowe zaczęło być używane do zapisywania bardziej złożonych tekstów, takich jak hymny, legendy i kodeksy prawne.

W starożytnym Egipcie pismo, w postaci hieroglifów, pojawiło się mniej więcej w tym samym czasie, co w Mezopotamii. Hieroglify były używane do ozdabiania ścian świątyń i grobowców, a także do zapisywania ważnych wydarzeń z życia faraonów i bogów.

Wynalezienie pisma w Mezopotamii i Egipcie oznaczało koniec prehistorii dla tych regionów. Rozpoczęła się starożytność, czyli okres, o którym możemy czerpać wiedzę nie tylko z wykopalisk, ale także z pisanych źródeł.

Jednak w innych częściach świata, na przykład w Europie, Afryce subsaharyjskiej czy Ameryce, ludzie żyli wciąż w czasach prehistorycznych. Na przykład, na terenach dzisiejszej Polski, pismo pojawiło się dopiero w średniowieczu, wraz z chrześcijaństwem. Oznacza to, że dla nas prehistoria skończyła się znacznie później niż dla Sumerów czy Egipcjan.

Co ciekawe, nawet po wynalezieniu pisma, nie wszyscy ludzie od razu zaczęli z niego korzystać. Pismo było często domeną wąskiej grupy osób, takich jak kapłani, urzędnicy czy skrybowie. Zwykli ludzie, tacy jak rolnicy czy rzemieślnicy, nadal żyli w świecie przekazów ustnych i tradycji.

Dlatego też, mówiąc o końcu prehistorii, musimy pamiętać, że jest to proces, a nie jednorazowe wydarzenie. Proces ten przebiegał różnie w różnych częściach świata i zależał od wielu czynników, takich jak rozwój gospodarczy, polityczny i kulturowy danego regionu.

Podsumowując, choć definicja końca prehistorii związana jest z pojawieniem się pisma, to w praktyce jest to bardziej złożone zagadnienie. Musimy brać pod uwagę, że różne kultury zaczęły używać pisma w różnym czasie, a nawet po wynalezieniu pisma, nie wszyscy ludzie od razu z niego korzystali. Pamiętajmy więc, że prehistoria skończyła się dla każdego regionu świata w innym momencie, w zależności od jego własnej historii i rozwoju. Zrozumienie tego faktu pozwala nam lepiej docenić różnorodność kultur i cywilizacji, które rozwijały się na naszej planecie. To fascynująca podróż w głąb przeszłości, gdzie archeologia łączy się z historią, by odsłonić przed nami sekrety dawnych wieków.