Conjugue Les Verbes Entre Parenthèses à L Imparfait

Okej, przygotuję dla Ciebie artykuł o odmianie czasowników w czasie imparfait w języku francuskim, napisany po polsku, w prosty i przystępny sposób, bez zbędnych teorii i tabel. Gotowy? Zaczynamy!

Wyobraź sobie, że oglądasz stary film. Wszystko wydaje się powolne, nostalgiczne, a wydarzenia toczą się jakby w zwolnionym tempie. Tak właśnie działa czas imparfait w języku francuskim. Używamy go, żeby opisywać przeszłe sytuacje, które trwały, powtarzały się lub były w trakcie. Nie chodzi nam o konkretny moment, tylko o ogólny obraz.

No dobrze, ale jak to się robi? Przejdźmy od razu do konkretów.

Najprościej będzie, jeśli weźmiemy czasownik w formie nous w czasie présent. Odrzucimy końcówkę -ons i dodamy odpowiednie końcówki imparfait. To jest nasza baza.

Na przykład, weźmy czasownik parler (mówić).

W présent forma nous to nous parlons.

Odrzucamy -ons i zostaje nam parl- – to jest nasz trzon, do którego będziemy dodawać końcówki.

A jakie to końcówki? Bardzo proste:

je – -ais
tu – -ais
il/elle/on – -ait
nous – -ions
vous – -iez
ils/elles – -aient

Czyli, odmiana parler w imparfait wygląda tak:

je parlais (mówiłem/mówiłam)
tu parlais (mówiłeś/mówiłaś)
il/elle/on parlait (on mówił/ona mówiła/się mówiło)
nous parlions (mówiliśmy/mówiłyśmy)
vous parliez (mówiliście/mówiłyście)
ils/elles parlaient (oni mówili/one mówiły)

Widzisz? Proste, prawda? Ten sposób działa dla większości czasowników, ale jak to zwykle bywa, są pewne wyjątki.

Kilka ważnych wyjątków

Na szczęście nie ma ich dużo i szybko je zapamiętasz. Najważniejszy to czasownik être (być). Tutaj nie odmieniamy go na podstawie formy nous w czasie présent. Po prostu zapamiętaj, że trzon to ét-.

Czyli:

j'étais (byłem/byłam)
tu étais (byłeś/byłaś)
il/elle/on était (on był/ona była/było się)
nous étions (byliśmy/byłyśmy)
vous étiez (byliście/byłyście)
ils/elles étaient (oni byli/one były)

Inne czasowniki, które mogą sprawić trochę kłopotu, to te, które mają nieregularną formę nous w présent. Na przykład, czasownik boire (pić). W présent mamy nous buvons. Odrzucamy ons i zostaje nam buv-. Czyli:

je buvais
tu buvais
il/elle/on buvait
nous buvions
vous buviez
ils/elles buvaient

Kolejna grupa to czasowniki, które mają –ger na końcu. Tutaj, żeby zachować miękkie g w wymowie (tak jak w słowie żaba w języku polskim), musimy dodać e po g przed końcówkami –ons i –iez.

Na przykład, manger (jeść):

je mangeais
tu mangeais
il/elle/on mangeait
nous mangions (zauważ to dodatkowe e!)
vous mangiez (zauważ to dodatkowe e!)
ils/elles mangeaient

Podobnie dzieje się z czasownikami zakończonymi na -cer. Tutaj zamieniamy c na ç przed końcówką -ais, aby zachować wymowę s. Na przykład commencer (zaczynać):

je commençais
tu commençais
il/elle/on commençait
nous commencions
vous commenciez
ils/elles commençaient

Pamiętaj o tym, że pisownia w języku francuskim często służy zachowaniu odpowiedniej wymowy.

Dobra, teraz trochę praktyki! Spróbujmy odmienić kilka czasowników.

Finir (kończyć): forma nous to nous finissons. Odrzucamy -ons, zostaje finiss-. Czyli:
- je finissais
- tu finissais
- il/elle/on finissait
- nous finissions
- vous finissiez
- ils/elles finissaient
Prendre (brać): forma nous to nous prenons. Odrzucamy -ons, zostaje *pren-. Czyli:
- je prenais
- tu prenais
- il/elle/on prenait
- nous prenions
- vous preniez
- ils/elles prenaient
Aller (iść): Forma nous to nous allons. Odrzucamy -ons, zostaje *all-. Czyli:
- j'allais
- tu allais
- il/elle/on allait
- nous allions
- vous alliez
- ils/elles allaient

Super! Już wiesz, jak odmieniać większość czasowników w czasie imparfait. Teraz, żeby to utrwalić, spróbuj wziąć kilka innych czasowników i poćwicz. Możesz szukać prostych przykładów w internecie albo w podręczniku do francuskiego.

Pamiętaj: ćwiczenie czyni mistrza! Im więcej będziesz odmieniać czasowników, tym łatwiej będzie Ci to przychodziło. Nie zrażaj się, jeśli na początku będziesz popełniać błędy. To zupełnie normalne. Najważniejsze to się nie poddawać i próbować dalej.

Teraz, kiedy już wiesz jak odmieniać czasowniki w imparfait, możesz zacząć tworzyć proste zdania, żeby zobaczyć, jak to działa w praktyce.

Na przykład:

Quand j'étais petit, je jouais beaucoup dehors. (Kiedy byłem mały, bawiłem się dużo na dworze.)
Avant, elle lisait toujours des romans. (Kiedyś ona zawsze czytała powieści.)
Nous allions souvent au cinéma ensemble. (Często chodziliśmy razem do kina.)

Zauważ, że w tych zdaniach opisujemy sytuacje, które trwały w przeszłości, powtarzały się lub były w trakcie. Nie skupiamy się na konkretnym momencie, tylko na ogólnym obrazie.

I to w zasadzie tyle! Opanowanie odmiany czasowników w imparfait to podstawa do swobodnego mówienia i pisania po francusku o przeszłości. Pamiętaj o tych kilku prostych zasadach i ćwicz regularnie, a na pewno szybko zauważysz postępy. Powodzenia!