Complete Using The Correct Form Of The Verb In Brackets

Okej, spoko. Postaram się wytłumaczyć używanie odpowiedniej formy czasownika w zadaniach z lukami, tak żebyście to zrozumieli bez problemu. Bez zbędnej teorii, po prostu praktyczne wskazówki.

No to zaczynamy!

Wyobraźcie sobie, że macie zdanie z dziurą i w nawiasie podany czasownik. Wasze zadanie to wstawić go w odpowiedniej formie, żeby zdanie brzmiało poprawnie. Najważniejsze to dobrze przyjrzeć się całemu zdaniu i znaleźć wskazówki, które pomogą wam zdecydować, jaka forma czasownika będzie pasować.

Zacznijmy od podstaw. Mamy różne czasy (teraźniejszy, przeszły, przyszły), strony (czynna, bierna), tryby (oznajmujący, rozkazujący, przypuszczający) i aspekty (dokonany, niedokonany). Brzmi strasznie? Nie martwcie się, krok po kroku to ogarniemy.

Czas Teraźniejszy

Jeśli zdanie opisuje coś, co dzieje się teraz, regularnie lub jest ogólną prawdą, użyjemy czasu teraźniejszego. Na przykład:

The sun (rise) in the east. -> The sun rises in the east. (Słońce wschodzi na wschodzie. – ogólna prawda)
I (eat) breakfast every morning. -> I eat breakfast every morning. (Jem śniadanie każdego ranka. – regularna czynność)
She (study) English at university. -> She studies English at university. (Ona studiuje angielski na uniwersytecie. – czynność dziejąca się teraz, w sensie dłuższej perspektywy)

Pamiętajcie o końcówkach! W trzeciej osobie liczby pojedynczej (he, she, it) dodajemy "-s" lub "-es" do czasownika.

Czas Przeszły

Jeśli zdanie opisuje coś, co wydarzyło się w przeszłości, użyjemy czasu przeszłego. Najczęściej spotykamy czas Past Simple, ale mamy też Past Continuous, Past Perfect i Past Perfect Continuous.

Past Simple:

I (visit) my grandma yesterday. -> I visited my grandma yesterday. (Odwiedziłem babcię wczoraj. – czynność zakończona w przeszłości)
They (play) football last weekend. -> They played football last weekend. (Oni grali w piłkę nożną w zeszły weekend. – czynność zakończona w przeszłości)

Większość czasowników w czasie Past Simple tworzy się regularnie, dodając końcówkę "-ed". Ale są też czasowniki nieregularne, których trzeba się nauczyć (np. go -> went, see -> saw, eat -> ate). Sprawdzajcie w tabelkach z czasownikami nieregularnymi!

Past Continuous:

Opisuje czynność, która trwała w określonym momencie w przeszłości.

I (watch) TV at 8 pm yesterday. -> I was watching TV at 8 pm yesterday. (Oglądałem telewizję wczoraj o 8 wieczorem. – czynność trwała w konkretnym momencie)
They (play) football when it started to rain. -> They were playing football when it started to rain. (Oni grali w piłkę nożną, kiedy zaczęło padać. – czynność trwała i została przerwana)

Past Perfect:

Używamy, żeby powiedzieć o czynności, która zakończyła się przed inną czynnością w przeszłości.

I (finish) my homework before I went to bed. -> I had finished my homework before I went to bed. (Skończyłem pracę domową, zanim poszedłem spać. – najpierw skończyłem, potem poszedłem spać)
She (eat) all the cake before we arrived. -> She had eaten all the cake before we arrived. (Ona zjadła całe ciasto, zanim przyjechaliśmy. – najpierw zjadła, potem my przyjechaliśmy)

Past Perfect Continuous:

Opisuje czynność, która trwała przez jakiś czas przed innym wydarzeniem w przeszłości.

I (wait) for an hour before the bus arrived. -> I had been waiting for an hour before the bus arrived. (Czekałem godzinę, zanim przyjechał autobus. – czynność czekania trwała przez godzinę przed przyjazdem autobusu)
She (study) English for five years before she moved to London. -> She had been studying English for five years before she moved to London. (Ona uczyła się angielskiego przez pięć lat, zanim przeprowadziła się do Londynu. – czynność uczenia się trwała przez pięć lat przed przeprowadzką)

Czas Przyszły

Jeśli zdanie opisuje coś, co wydarzy się w przyszłości, użyjemy czasu przyszłego. Najczęściej używamy "will" albo "going to".

Will:

Używamy do przewidywań, obietnic i spontanicznych decyzji.

It (rain) tomorrow. -> It will rain tomorrow. (Jutro będzie padać. – przewidywanie)
I (help) you with your homework. -> I will help you with your homework. (Pomogę ci z twoją pracą domową. – obietnica)
I think I (have) a pizza for dinner. -> I think I will have a pizza for dinner. (Myślę, że zjem pizzę na kolację. – spontaniczna decyzja)

Going to:

Używamy, gdy mamy plany lub zamierzenia na przyszłość, albo gdy coś wskazuje na to, że coś się wydarzy.

I (go) to the cinema next week. -> I am going to go to the cinema next week. (Idę do kina w przyszłym tygodniu. – plan)
Look at those clouds! It (rain). -> Look at those clouds! It is going to rain. (Spójrz na te chmury! Będzie padać. – coś wskazuje na to)

Strona Bierna

Strony biernej używamy, gdy chcemy podkreślić czynność, a nie wykonawcę. Konstrukcja to "be" + past participle (trzecia forma czasownika).

The house (build) last year. -> The house was built last year. (Dom został zbudowany w zeszłym roku. – ważny jest dom i fakt, że został zbudowany, a nie kto go zbudował)
The letter (write) by my friend. -> The letter was written by my friend. (List został napisany przez mojego przyjaciela. – wciąż ważny jest list, ale dodajemy, kto go napisał)

Pamiętajcie, żeby dopasować formę czasownika "be" do czasu i liczby! (is, are, was, were, will be, has been, had been, etc.)

Tryby

Tryb Rozkazujący:

Używamy, żeby dać komuś rozkaz lub instrukcję. Czasownik jest w formie podstawowej.

(Close) the door! -> Close the door! (Zamknij drzwi!)
(Be) quiet! -> Be quiet! (Bądź cicho!)

Tryb Przypuszczający (Conditional):

Używamy do mówienia o sytuacjach hipotetycznych. Często występuje z "if".

If I (have) money, I (travel) around the world. -> If I had money, I would travel around the world. (Gdybym miał pieniądze, podróżowałbym dookoła świata. – sytuacja hipotetyczna)
If it (rain), we (stay) at home. -> If it rains, we will stay at home. (Jeśli będzie padać, zostaniemy w domu. – realna możliwość)

Aspekty

Aspekt Dokonany:

Opisuje czynność zakończoną.

I (read) the book. -> I have read the book. (Przeczytałem książkę. – czynność zakończona)

Aspekt Niedokonany:

Opisuje czynność trwającą lub powtarzającą się.

I (read) the book every day. -> I read the book every day. (Czytam książkę każdego dnia. – czynność powtarzająca się)

Jak to wszystko zastosować w praktyce?

Przeczytaj całe zdanie dokładnie. Zwróć uwagę na słowa kluczowe, takie jak: yesterday, last week, tomorrow, next year, now, always, often, if, before, after. One podpowiadają, jaki czas lub tryb użyć.
Zidentyfikuj podmiot. Kto lub co wykonuje czynność? To pomoże ci dopasować formę czasownika do osoby i liczby.
Zastanów się nad sensem zdania. Czy czynność jest zakończona, trwa, powtarza się, dzieje się teraz, czy wydarzyła się w przeszłości? Czy chcesz podkreślić czynność, czy wykonawcę?
Sprawdź, czy zdanie jest w stronie czynnej, czy biernej. Jeśli w biernej, użyj formy "be" + past participle.
Jeśli jest "if", zastanów się, czy mówisz o sytuacji hipotetycznej, czy realnej możliwości. To zadecyduje o użyciu odpowiedniego trybu warunkowego.
Po wstawieniu czasownika, przeczytaj zdanie jeszcze raz. Czy brzmi naturalnie i poprawnie gramatycznie? Jeśli coś nie gra, spróbuj innej formy.

Przykłady

They (go) to Italy next summer. -> They are going to go to Italy next summer. (Planują wyjazd, więc "going to")
She (study) hard, so she passed the exam. -> She had studied hard, so she passed the exam. (Najpierw się uczyła, potem zdała egzamin, więc Past Perfect)
If I (be) you, I (take) the job. -> If I were you, I would take the job. (Sytuacja hipotetyczna, więc tryb warunkowy)
The car (repair) by the mechanic. -> The car was repaired by the mechanic. (Strona bierna, więc "be" + past participle)
We (watch) a movie when the phone rang. -> We were watching a movie when the phone rang. (Czynność trwała w przeszłości, więc Past Continuous)

Dodatkowe Wskazówki

Uważaj na czasowniki modalne (can, could, may, might, must, should, will, would). Po nich zawsze występuje czasownik w formie podstawowej (bez "to"). Na przykład: I can speak English.
Po przyimkach (to, for, at, on, in, with, by, about, etc.) często używamy gerund (czasownika z końcówką "-ing"). Na przykład: I'm good at playing the guitar.
Ćwicz regularnie! Im więcej ćwiczysz, tym łatwiej będzie ci identyfikować odpowiednie formy czasowników.
Korzystaj ze słowników i gramatyk. Jeśli masz wątpliwości, sprawdź, jak dany czasownik odmienia się w różnych czasach i trybach.
Nie bój się pytać! Jeśli coś jest niejasne, zapytaj nauczyciela lub kolegów.

Mam nadzieję, że to wam pomoże! Pamiętajcie, że najważniejsza jest praktyka. Im więcej ćwiczeń zrobicie, tym lepiej to zrozumiecie. Powodzenia!