Co Oznacza Ze Kosciol Jest Jeden Swiety Powszechny I Apostolski

Kościół, fundament wiary chrześcijańskiej, charakteryzuje się czterema przymiotami, które stanowią jego istotę i określają jego misję: jednością, świętością, powszechnością (katolickością) i apostolskością. Te cztery cechy, zapisane w Symbolu Nicejsko-Konstantynopolitańskim, stanowią drogowskaz dla wiernych i pomagają zrozumieć naturę Kościoła jako Ciała Chrystusa. Przyjrzyjmy się bliżej, co oznaczają te przymioty i jak manifestują się w życiu Kościoła.

Jeden Kościół, różnorodność wyrazów

Kiedy mówimy, że Kościół jest jeden, nie oznacza to, że jest monolityczny i pozbawiony różnorodności. Jedność Kościoła opiera się na jedności wiary, nadziei i miłości, którą wyznają wszyscy jego członkowie. To jedność w Chrystusie, który jest Głową Kościoła, a wierni – Jego Ciałem. Ta jedność nie wyklucza jednak różnorodności darów, charyzmatów i tradycji, które wzbogacają Kościół i pozwalają mu docierać do ludzi różnych kultur i środowisk.

Jedność Kościoła manifestuje się w wielu aspektach. Przede wszystkim w wyznawaniu jednej wiary, zawartej w Piśmie Świętym i Tradycji. Wierni na całym świecie, niezależnie od miejsca zamieszkania czy pochodzenia, wierzą w tego samego Boga, w Jezusa Chrystusa, Jego Syna, i w Ducha Świętego. Wyznają te same dogmaty i uczestniczą w tych samych sakramentach, przede wszystkim w Eucharystii, która jest centrum życia Kościoła i znakiem jego jedności.

Jedność Kościoła przejawia się również w posłuszeństwie jednemu zwierzchnikowi, następcy św. Piotra, czyli papieżowi. Papież, jako widzialna głowa Kościoła, jest gwarantem jedności i strażnikiem nauki. Jego autorytet, wynikający z ustanowienia przez Chrystusa, pomaga zachować Kościół w prawdzie i chroni przed podziałami. Posłuszeństwo papieżowi nie oznacza jednak bezkrytycznego przyjmowania wszystkiego, co mówi, ale raczej uznanie jego roli jako przewodnika i nauczyciela w sprawach wiary i moralności.

Jedność Kościoła jest nieustannym dążeniem i wyzwaniem. Historia Kościoła naznaczona jest podziałami i schizmami, które osłabiły jego świadectwo i utrudniły realizację jego misji. Dlatego też, Kościół nieustannie dąży do przywrócenia pełnej jedności wszystkich chrześcijan, prowadząc dialog ekumeniczny z innymi wyznaniami. Dialog ten opiera się na wzajemnym szacunku, poszukiwaniu prawdy i dążeniu do przezwyciężenia podziałów.

Świętość Kościoła, dar i zadanie

Mówimy, że Kościół jest święty, ponieważ jego Założyciel, Jezus Chrystus, jest święty. Świętość Kościoła nie oznacza jednak, że wszyscy jego członkowie są święci. Kościół składa się z ludzi, którzy są słabi, grzeszni i potrzebujący Bożego miłosierdzia. Świętość Kościoła jest darem od Boga, który otrzymujemy przez chrzest i sakramenty, ale jest także zadaniem, które musimy realizować w naszym życiu.

Świętość Kościoła manifestuje się w jego nauce, która prowadzi do zbawienia. Kościół, nauczając o Bożym miłosierdziu, przebaczeniu i życiu wiecznym, wskazuje drogę do świętości i pomaga wiernym żyć zgodnie z wolą Bożą. Świętość Kościoła przejawia się również w sakramentach, które są znakami łaski Bożej i narzędziami uświęcenia. Poprzez sakramenty, takie jak chrzest, bierzmowanie, Eucharystia, pokuta i namaszczenie chorych, Bóg udziela nam swojej łaski i umacnia nas w dążeniu do świętości.

Świętość Kościoła jaśnieje w życiu świętych, którzy są wzorem do naśladowania i świadectwem mocy Bożej łaski. Święci, poprzez swoją wiarę, nadzieję i miłość, pokazali, jak można żyć Ewangelią w codziennym życiu i osiągnąć doskonałość w miłości. Ich życie jest inspiracją dla wszystkich wiernych i przypomina nam, że świętość jest możliwa do osiągnięcia dla każdego, kto otworzy się na działanie Bożej łaski.

Kościół, choć święty, jest jednocześnie grzeszny, ponieważ składa się z grzeszników. Grzechy jego członków, zwłaszcza tych, którzy sprawują w nim władzę, ranią Kościół i osłabiają jego świadectwo. Dlatego też, Kościół nieustannie wzywa do nawrócenia, pokuty i przebaczenia. Uznawanie swojej grzeszności i dążenie do poprawy jest warunkiem odnowy Kościoła i jego uświęcenia.

Powszechność (katolickość) Kościoła, bez granic i podziałów

Kościół jest powszechny (katolicki), co oznacza, że jest przeznaczony dla wszystkich ludzi, wszystkich czasów i wszystkich miejsc. Powszechność Kościoła nie ogranicza się do jednej kultury, narodu czy języka. Kościół jest otwarty dla wszystkich, którzy chcą przyjąć Ewangelię i żyć zgodnie z nauką Chrystusa.

Powszechność Kościoła przejawia się w jego obecności na całym świecie. Kościół jest obecny w każdym kraju i kulturze, głosząc Ewangelię i sprawując sakramenty. Misjonarze, poprzez swoją pracę i poświęcenie, przyczyniają się do rozszerzania Kościoła na nowe tereny i dotarcia do ludzi, którzy jeszcze nie słyszeli o Chrystusie.

Powszechność Kościoła oznacza również, że jest on otwarty na wszystkie prawdy, które pochodzą od Boga. Kościół, wierny Tradycji i nauczaniu Magisterium, stara się rozeznawać znaki czasu i odpowiadać na potrzeby współczesnego świata. Kościół dialoguje z innymi religiami i kulturami, poszukując tego, co łączy, i dążąc do wzajemnego zrozumienia i szacunku.

Powszechność Kościoła jest wyzwaniem i zobowiązaniem. Kościół jest wezwany do przekraczania granic, zarówno geograficznych, jak i kulturowych, aby dotrzeć do wszystkich ludzi z Dobrą Nowiną o zbawieniu. Kościół jest również wezwany do budowania jedności w różnorodności, szanując odmienności i promując dialog i współpracę między ludźmi różnych kultur i wyznań.

Apostolskość Kościoła, korzenie w tradycji

Kościół jest apostolski, ponieważ został zbudowany na fundamencie apostołów, którzy byli świadkami życia, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Apostołowie, wybrani przez Chrystusa, otrzymali od Niego misję głoszenia Ewangelii na całym świecie i przekazywania Jego nauki następnym pokoleniom.

Apostolskość Kościoła przejawia się w nieprzerwanej sukcesji apostolskiej, czyli w przekazywaniu władzy i misji apostolskiej poprzez sakrament święceń. Biskupi, jako następcy apostołów, sprawują władzę pasterską w Kościele i są odpowiedzialni za nauczanie, uświęcanie i rządzenie powierzonymi im wspólnotami.

Apostolskość Kościoła oznacza również, że Kościół wiernie strzeże depozytu wiary, czyli nauki, którą przekazali apostołowie. Kościół, wierny Pismu Świętemu i Tradycji, naucza o Bożym Objawieniu i prowadzi wiernych do zbawienia. Kościół, poprzez Magisterium, czyli autorytet nauczycielski papieża i biskupów, interpretuje Pismo Święte i Tradycję oraz wyjaśnia nauczanie Kościoła w sposób zrozumiały dla współczesnych ludzi.

Apostolskość Kościoła jest gwarancją jego autentyczności i wierności Chrystusowi. Kościół, trwając w nauce apostołów, zachowuje tożsamość i misję, którą otrzymał od Chrystusa. Kościół, będąc wierny swoim korzeniom, może skutecznie głosić Ewangelię i prowadzić ludzi do zbawienia.

Podsumowując, przymioty Kościoła – jedność, świętość, powszechność i apostolskość – stanowią integralną całość i wzajemnie się uzupełniają. Te cztery cechy określają istotę Kościoła i jego misję w świecie. Kościół, będąc jeden, święty, powszechny i apostolski, jest znakiem i narzędziem zbawienia dla wszystkich ludzi. Zrozumienie i przyjęcie tych przymiotów jest kluczem do pełnego uczestnictwa w życiu Kościoła i do realizacji jego misji w naszym życiu.