Autor Jednej Z Ksiąg Dydaktycznych Starego Testamentu

No dobrze, spróbujmy to wyjaśnić w prosty sposób:

Kiedy mówimy o "autorze jednej z ksiąg dydaktycznych Starego Testamentu," najczęściej chodzi nam o autorstwo Księgi Przysłów, Księgi Koheleta (Eklezjastesa) oraz Księgi Mądrości Syracha (choć ta ostatnia jest deuterokanoniczna, co oznacza, że nie wszystkie tradycje religijne uznają ją za część kanonu Starego Testamentu). Spróbujmy przyjrzeć się każdemu z nich po kolei:

Księga Przysłów

Autorstwo Księgi Przysłów jest nieco bardziej skomplikowane niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Nie jest tak, że całą księgę napisał jeden człowiek. Zamiast tego, Księga Przysłów jest zbiorem mądrych powiedzeń, obserwacji i nauk, które pochodzą z różnych źródeł i okresów w historii Izraela.

Jeśli jednak miałbym wskazać postać, która jest najczęściej kojarzona z autorstwem tej księgi, byłby to król Salomon. Dlaczego? Ponieważ sama Księga Przysłów kilkakrotnie wspomina o Salomonie jako o autorze wielu przysłów. Na przykład, w Księdze Przysłów 1:1 czytamy: "Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla izraelskiego." Podobnie, w Księdze Przysłów 10:1 znajdziemy nagłówek: "Przysłowia Salomona."

Salomon był znany ze swojej mądrości. Biblia mówi o nim, że Bóg obdarzył go niezwykłą mądrością i roztropnością, dzięki czemu potrafił sprawiedliwie rządzić i rozwiązywać trudne sprawy. Jego mądrość stała się legendarna i wiele mądrych powiedzeń zaczęto przypisywać właśnie jemu.

Warto jednak pamiętać, że Księga Przysłów zawiera także przysłowia, które nie są bezpośrednio przypisane Salomonowi. Na przykład, w Księdze Przysłów 22:17-24:22 znajdziemy "Słowa Mędrców." Z kolei w Księdze Przysłów 30 znajdziemy "Słowa Agura, syna Jake." A w Księdze Przysłów 31 pojawiają się "Słowa króla Lemuela."

Podsumowując, choć króla Salomona uważa się za głównego autora Księgi Przysłów, to w rzeczywistości jest to zbiór mądrości różnych autorów i tradycji, zebranych i ułożonych w jedną całość. Salomon jest postacią, która niejako firmowała tę księgę swoją reputacją mądrego władcy.

Księga Koheleta (Eklezjastesa)

Tutaj sprawa jest trochę inna, choć też nie do końca prosta. Tradycyjnie, autorstwo Księgi Koheleta przypisuje się również Salomonowi. Sam tekst księgi identyfikuje autora jako "Koheleta, syna Dawida, króla w Jeruzalem" (Koheleta 1:1).

Jednakże, w przeciwieństwie do Księgi Przysłów, gdzie autorstwo Salomona jest potwierdzone w wielu miejscach, w Księdze Koheleta sprawa jest bardziej subtelna. Autor używa pseudonimu "Kohelet" (co można tłumaczyć jako "zgromadzający" lub "nauczyciel") i pisze z perspektywy kogoś, kto doświadczył wiele w życiu, posiadał bogactwo i władzę, a mimo to doszedł do wniosku, że "wszystko jest marnością."

Niektórzy badacze Biblii kwestionują bezpośrednie autorstwo Salomona, argumentując, że język i styl Księgi Koheleta wskazują na późniejszy okres w historii Izraela, prawdopodobnie okres po niewoli babilońskiej. Sugerują, że autor mógł jedynie inspirować się postacią Salomona i przypisać mu autorstwo, aby nadać swojej księdze większy autorytet.

Mimo tych sporów, tradycja silnie łączy Księgę Koheleta z Salomonem, postrzegając ją jako refleksję mądrego króla nad przemijalnością życia i ulotnością ziemskich przyjemności. Bez względu na to, kto dokładnie napisał tę księgę, przekazuje ona ważne przesłanie o poszukiwaniu prawdziwego sensu życia, który nie polega na gromadzeniu bogactw i władzy, ale na bojaźni Bożej i przestrzeganiu Jego przykazań.

Księga Mądrości Syracha

Ta księga jest inna, ponieważ jej autor jest znany z imienia. Jest to Jezus, syn Syracha, żyjący w II wieku p.n.e. w Jerozolimie. Księga ta, w przeciwieństwie do Księgi Przysłów i Koheleta, nie przypisuje się autorstwa Salomonowi ani żadnej innej postaci ze Starego Testamentu.

Jezus, syn Syracha, był mędrcem i nauczycielem, który zebrał i spisał swoje nauki i obserwacje na temat życia, moralności i religii. Jego księga jest bogata w praktyczne rady dotyczące różnych aspektów życia, od relacji z rodziną i przyjaciółmi po postępowanie w biznesie i wobec władzy.

Księga Mądrości Syracha jest cenna, ponieważ pokazuje, jak mądrość i tradycja Izraela były rozumiane i praktykowane w okresie hellenistycznym, czyli po podbojach Aleksandra Wielkiego, kiedy kultura grecka wywierała silny wpływ na Bliski Wschód. Autor stara się zachować i przekazać tradycyjne wartości Izraela, jednocześnie odnosząc się do nowych wyzwań i wpływów kulturowych.

Podsumowując, chociaż autorstwo Księgi Mądrości Syracha jest jednoznacznie przypisane Jezusowi, synowi Syracha, warto pamiętać, że księga ta nie jest uznawana za kanoniczną przez wszystkie tradycje religijne. Należy ona do ksiąg deuterokanonicznych, które są uznawane przez katolików i prawosławnych, ale nie przez protestantów i żydów.

Mam nadzieję, że to wyjaśnienie jest dla Ciebie zrozumiałe. Jeśli masz jeszcze jakieś pytania, śmiało pytaj!