Algorytm Resuscytacji Krążeniowo Oddechowej Nowa Era

Dzień dobry wszystkim! Dzisiaj porozmawiamy o czymś bardzo ważnym: algorytmie resuscytacji krążeniowo-oddechowej, czyli RKO. Wyobraźcie sobie sytuację, w której ktoś nagle traci przytomność i przestaje oddychać. To przerażające, ale dzięki RKO możemy tej osobie pomóc, dając jej szansę na przeżycie, zanim przyjedzie karetka. Musimy działać szybko i zgodnie z pewnym schematem, który właśnie nazwiemy algorytmem. To taki plan działania krok po kroku.

Zanim zaczniemy, pamiętajmy, że najważniejsze jest bezpieczeństwo – nasze i osoby poszkodowanej. Zwróć uwagę, czy w okolicy nie ma żadnych zagrożeń, np. ruchu ulicznego, kabli pod napięciem czy agresywnych zwierząt. Nie chcemy stać się kolejną ofiarą.

Kiedy upewnimy się, że jest bezpiecznie, przechodzimy do działania.

Po pierwsze: Sprawdź, czy osoba reaguje. Delikatnie potrząśnij ją za ramię i głośno zapytaj: "Halo! Wszystko w porządku? Słyszysz mnie?". Jeśli nie ma żadnej reakcji, to znak, że potrzebujemy pomocy.

Po drugie: Głośno wołaj o pomoc. Jeśli jest ktoś w pobliżu, poproś go, żeby zadzwonił na numer alarmowy 112 lub 999 i powiedział, że potrzebna jest karetka do osoby nieprzytomnej i nieoddychającej. Ważne, żeby podać dokładny adres, gdzie się znajdujecie. Jeśli jesteś sam, to sam musisz zadzwonić na numer alarmowy, ale zrób to dopiero po sprawdzeniu oddechu. Ustaw telefon na tryb głośnomówiący, żeby mieć wolne ręce.

Po trzecie: Sprawdź oddech. Przybliż się do twarzy poszkodowanego i przez 10 sekund obserwuj, czy unosi się klatka piersiowa. Słuchaj i wyczuwaj, czy wydobywa się powietrze. Pamiętaj, że czasami osoba w agonii może wykonywać pojedyncze, nieregularne westchnięcia (tzw. oddech agonalny). To nie jest normalny oddech. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości, czy poszkodowany oddycha prawidłowo, uznaj, że nie oddycha.

Po czwarte: Jeśli osoba nie reaguje i nie oddycha lub oddycha nieprawidłowo, natychmiast rozpocznij uciskanie klatki piersiowej.

Uklęknij obok poszkodowanego. Połóż nadgarstek jednej ręki na środku klatki piersiowej (mniej więcej na dolnej połowie mostka). Na tej ręce połóż nadgarstek drugiej ręki i spleć palce. Upewnij się, że nie uciskasz żeber. Wyprostuj ramiona w łokciach i uciskaj klatkę piersiową na głębokość 5-6 cm. Rób to z częstotliwością 100-120 uciśnięć na minutę. Staraj się, aby po każdym uciśnięciu klatka piersiowa w pełni powracała do swojej pierwotnej pozycji. To ważne, żeby krew mogła znowu wypełnić serce.

Po piąte: Po 30 uciśnięciach wykonaj 2 wdechy ratownicze. Otwórz drogi oddechowe poszkodowanego, odchylając głowę do tyłu i unosząc żuchwę. Zaciśnij nos poszkodowanego palcami. Weź normalny wdech, szczelnie obejmij ustami usta poszkodowanego i wdmuchnij powietrze. Obserwuj, czy klatka piersiowa unosi się. Każdy wdech powinien trwać około 1 sekundy. Po każdym wdechu pozwól, aby powietrze swobodnie wydostało się z płuc poszkodowanego.

Po szóste: Kontynuuj uciskanie klatki piersiowej i wdechy ratownicze w cyklach 30:2 (30 uciśnięć, 2 wdechy). Nie przerywaj RKO do czasu, aż:

• Przyjedzie pogotowie ratunkowe i przejmie działania.
• Poszkodowany zacznie reagować, poruszać się lub normalnie oddychać.
• Będziesz całkowicie wyczerpany i nie będziesz w stanie kontynuować.

Defibrylator AED - Twój sojusznik

Jeżeli w pobliżu znajduje się automatyczny defibrylator zewnętrzny (AED), poproś kogoś, żeby go przyniósł. AED to urządzenie, które może uratować życie osobie z nagłym zatrzymaniem krążenia. Jest bardzo prosty w obsłudze, a urządzenie samo wydaje komendy głosowe, więc nie musisz się bać, że coś zrobisz źle.

Po włączeniu AED, postępuj zgodnie z instrukcjami. Zazwyczaj należy przykleić elektrody do klatki piersiowej poszkodowanego (jedną pod prawym obojczykiem, a drugą pod lewą pachą). AED analizuje rytm serca i, jeśli to konieczne, zaleci wyładowanie elektryczne. Upewnij się, że nikt nie dotyka poszkodowanego podczas wyładowania. Po wyładowaniu, natychmiast kontynuuj RKO (uciskanie klatki piersiowej i wdechy ratownicze) przez 2 minuty, a następnie AED ponownie przeanalizuje rytm serca.

Kilka ważnych uwag

• Nie bój się działać! Nawet jeśli nie jesteś pewien, czy robisz wszystko idealnie, to i tak lepiej podjąć próbę ratowania życia, niż nic nie robić.
• Uciskanie klatki piersiowej może być męczące, dlatego jeśli jest więcej osób, zmieniajcie się co 2 minuty.
• Pamiętaj o bezpieczeństwie! Zawsze sprawdzaj, czy w okolicy nie ma żadnych zagrożeń.
• Udział w kursie pierwszej pomocy to najlepszy sposób na nauczenie się RKO. Będziesz miał okazję ćwiczyć pod okiem instruktora i poczuć się pewniej w sytuacji kryzysowej.
• Aktualne wytyczne podkreślają znaczenie wczesnego i nieprzerwanego uciskania klatki piersiowej. Wdechy ratownicze są ważne, ale priorytetem jest utrzymanie przepływu krwi do mózgu.

RKO u dzieci i niemowląt

RKO u dzieci i niemowląt różni się nieco od RKO u dorosłych.

• Sprawdzenie reakcji: U dziecka delikatnie potrząśnij je za ramię i zapytaj głośno. U niemowlęcia delikatnie klepnij je w stopę lub potrzyj po policzku.
• Wezwanie pomocy: Tak samo jak u dorosłych.
• Uciskanie klatki piersiowej: U dzieci uciskaj jedną ręką lub dwoma rękami, jeśli jest to konieczne, na głębokość około 1/3 głębokości klatki piersiowej. U niemowląt uciskaj dwoma palcami (wskazującym i środkowym) na środku klatki piersiowej, tuż poniżej linii sutków, na głębokość około 1/3 głębokości klatki piersiowej.
• Wdechy ratownicze: U dzieci i niemowląt obejmij ustami usta i nos poszkodowanego. Wdmuchuj powietrze delikatnie, aby nie uszkodzić płuc.
• Stosunek uciśnięć do wdechów: Jeżeli jesteś sam, to 30:2. Jeżeli jest dwóch ratowników, to 15:2.

Mam nadzieję, że te informacje pomogą Wam zrozumieć, jak działa algorytm resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Pamiętajcie, że wiedza i umiejętności z zakresu pierwszej pomocy mogą uratować życie! Nie wahajcie się ich zdobywać i dzielić się nimi z innymi. Powodzenia!