Aktualne Rozporządzenie O Pomocy Psychologiczno Pedagogicznej

Hej uczniowie! Często pytacie mnie o to, jakie przepisy regulują pomoc psychologiczno-pedagogiczną w szkole. Spróbuję Wam to wytłumaczyć najprościej jak się da.

Aktualnie najważniejszym dokumentem, który określa zasady udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej jest Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach. (Dziennik Ustaw z 2017 r. poz. 1591). Trochę długa nazwa, prawda? Skupmy się na tym, co to dla Was oznacza.

To rozporządzenie mówi o tym, kto, komu, kiedy i jak ma udzielać pomocy w szkole, jeśli macie trudności w nauce, problemy emocjonalne lub po prostu potrzebujecie wsparcia.

Kto może potrzebować pomocy?

Praktycznie każdy uczeń! Nie musicie mieć żadnej "łatki" czy diagnozy. Jeśli macie problemy z nauką, koncentracją, relacjami z rówieśnikami, radzeniem sobie ze stresem, albo po prostu czujecie się źle i potrzebujecie porozmawiać, to macie prawo do tej pomocy. Pomoc jest też przewidziana dla uczniów szczególnie uzdolnionych, którzy potrzebują dodatkowych wyzwań i wsparcia w rozwijaniu swoich talentów.

Kto udziela pomocy?

W szkole jest wiele osób, które mogą Wam pomóc. Przede wszystkim są to:

• Nauczyciele: Wasz wychowawca, nauczyciele poszczególnych przedmiotów. To oni pierwsi zauważają, że coś się dzieje i mogą zaproponować Wam różne formy wsparcia.
• Pedagog: To osoba, która zajmuje się ogólnie sprawami uczniów. Może z Wami porozmawiać, doradzić, pomóc rozwiązać konflikty.
• Psycholog: Jeśli potrzebujecie bardziej specjalistycznej pomocy, to psycholog szkolny przeprowadzi z Wami rozmowy, pomoże zrozumieć Wasze emocje i znaleźć sposoby radzenia sobie z trudnościami.
• Pedagog Specjalny: Wspiera uczniów z orzeczeniami o potrzebie kształcenia specjalnego, ale może również pomagać innym uczniom, którzy mają trudności w nauce.
• Terapeuta Pedagogiczny: Pomaga uczniom z trudnościami w czytaniu, pisaniu i liczeniu.
• Inni specjaliści: W niektórych szkołach mogą być zatrudnieni logopedzi, doradcy zawodowi i inni specjaliści, którzy mogą Wam pomóc w konkretnych problemach.

Kiedy można otrzymać pomoc?

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana na bieżąco, czyli wtedy, kiedy jest potrzebna. Nie musicie czekać na jakieś specjalne terminy czy zgodę kuratora. Jeśli czujecie, że potrzebujecie wsparcia, po prostu zgłoście się do nauczyciela, pedagoga lub psychologa. Możecie to zrobić sami, albo poprosić o to rodziców, kolegę, koleżankę.

Jak to wygląda w praktyce?

Proces udzielania pomocy wygląda zazwyczaj tak:

1. Zauważenie potrzeby: Ktoś zauważa, że uczeń potrzebuje pomocy (np. nauczyciel widzi, że uczeń ma trudności z nauką, uczeń sam zgłasza problem).
2. Rozpoznanie: Nauczyciele i specjaliści (pedagog, psycholog) analizują sytuację ucznia, rozmawiają z nim, obserwują go na lekcjach. Czasami proszą o informacje rodziców.
3. Planowanie pomocy: Na podstawie rozpoznania, nauczyciele i specjaliści opracowują plan pomocy. To może być np. dodatkowa praca z nauczycielem, udział w zajęciach wyrównawczych, terapia indywidualna, zajęcia rozwijające zainteresowania, pomoc w rozwiązywaniu konfliktów z rówieśnikami.
4. Realizacja: Wszyscy zaangażowani (nauczyciele, specjaliści, uczeń, rodzice) realizują plan pomocy.
5. Ewaluacja: Sprawdza się, czy pomoc przynosi efekty. Jeśli nie, plan jest modyfikowany.

Formy pomocy

Rozporządzenie wymienia różne formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Niektóre z nich to:

• Zajęcia rozwijające uzdolnienia: Dla uczniów, którzy chcą rozwijać swoje pasje i talenty.
• Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze: Dla uczniów, którzy mają trudności w nauce.
• Zajęcia specjalistyczne: Prowadzone przez pedagoga, psychologa, logopedę, terapeutę pedagogicznego. Mogą to być zajęcia indywidualne lub grupowe.
• Porady i konsultacje: Dla uczniów, rodziców i nauczycieli.
• Warsztaty: Na różne tematy, np. radzenie sobie ze stresem, komunikacja, rozwiązywanie konfliktów.
• Indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (IPET): Dla uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego.

Co zrobić, jeśli potrzebujesz pomocy?

Najważniejsze to się nie bać i poprosić o nią! Porozmawiaj z kimś, komu ufasz: z nauczycielem, pedagogiem, psychologiem, rodzicami, przyjacielem. Powiedz, co Cię martwi, z czym masz trudności. Pamiętaj, że w szkole są osoby, które chcą Ci pomóc i zrobią wszystko, co w ich mocy, żebyś czuł się dobrze i mógł się rozwijać.

Główne założenia rozporządzenia

Rozporządzenie kładzie duży nacisk na kilka ważnych rzeczy:

• Indywidualizacja: Pomoc ma być dostosowana do indywidualnych potrzeb każdego ucznia. To znaczy, że każdy uczeń otrzyma taką pomoc, jakiej naprawdę potrzebuje.
• Współpraca: Ważna jest współpraca między nauczycielem, specjalistami, uczniem i rodzicami. Wszyscy powinni działać razem, żeby pomóc uczniowi.
• Aktywność ucznia: Uczeń powinien być aktywny w procesie planowania i realizacji pomocy. To on najlepiej wie, co mu pomaga.
• Dostępność: Pomoc powinna być dostępna dla każdego ucznia, który jej potrzebuje, bez względu na jego sytuację materialną czy pochodzenie.

Pamiętajcie, że pomoc psychologiczno-pedagogiczna to nie wstyd! To normalna rzecz i każdy z nas czasami jej potrzebuje. Szkoła jest po to, żeby Wam pomagać i wspierać Was w rozwoju.

To tak w dużym skrócie o tym, jak działa pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole w świetle obowiązujących przepisów. Mam nadzieję, że teraz jest to dla Was bardziej zrozumiałe. Jeśli macie jeszcze jakieś pytania, śmiało pytajcie!