Podręcznik Historia Nowa Era Klasa 6

Pamiętacie podręcznik Historia Nowa Era Klasa 6? No jasne, że pamiętacie! Pewnie gdzieś tam w piwnicy leży, obok zakurzonych kartonów z Pokemonami i starych kaset video.

Ten Podręcznik, To Ikona

Powiem Wam coś. Mam wrażenie, że ten podręcznik kształtował całe pokolenie. Uczył nas o Piastach, Jagiellonach i innych królach, których imiona do dziś pamiętam. Albo… no dobra, próbuję pamiętać.

I wiecie co? Mam taką... no, może nie popularną opinię. Uważam, że ten podręcznik, mimo swoich wad (każdy je ma!), był całkiem fajny. Serio!

Bitwa pod Grunwaldem na Czwórkę z Minusem?

Oczywiście, pewnie każdy z nas miał moment, gdy ziewał na lekcji historii. Albo gdy nauczycielka pytała o datę Bitwy pod Grunwaldem, a Ty jedyne, co wiedziałeś, to że była to bitwa. I to z krzyżakami. Brawo Ty!

Ale pomyślcie o tych wszystkich ilustracjach! Te stroje, zamki, rycerze! To było jak wejście do innego świata. Nawet jeśli pamiętasz z tego tylko to, że Mieszko I miał fajną brodę.

Ja tam lubiłem rysunki. Zawsze starałem się przerysowywać te zbroje. Może dlatego historia mnie tak wciągała? Nie wiem. Ale wiem, że dzięki temu podręcznikowi nauczyłem się rozpoznawać orła w koronie (przynajmniej mam nadzieję!).

"Nowa Era" i Stare Dobre Czasy

Pamiętam też te ćwiczenia na końcu każdego rozdziału. "Wymień przyczyny upadku Rzeczypospolitej..." O matko! Kto to pamiętał? Zawsze liczyłem na ściągę od kujona z ławki obok. No dobra, sam byłem kujonem. Czasami.

Ale serio, czy ktoś kiedykolwiek zapamiętał wszystkie daty? Chyba tylko nauczyciele historii. I może jacyś historycy. Ale reszta z nas? No way! Liczyło się to, żeby zdać na trójkę i mieć spokój. Prawda?

A te mapy! Kto wiedział, gdzie leży Krym w XVI wieku? Pewnie nikt. Ale udawaliśmy, że wiemy. Przecież chodziło o to, żeby dobrze wypaść na sprawdzianie!

Książka pełna wspomnień

Ale wiecie co? Teraz, z perspektywy czasu, patrzę na ten podręcznik Historia Nowa Era Klasa 6 z sentymentem. To był kawałek mojego dzieciństwa. Kawałek naszej wspólnej historii. Dosłownie i w przenośni.

Pamiętam, jak przekartkowywałem go z kumplem na przerwie. Jak żartowaliśmy z dziwnych nazwisk i jeszcze dziwniejszych wydarzeń. Jak próbowaliśmy zrozumieć, dlaczego ten Kazimierz Wielki był taki wielki.

Może i nie pamiętam wszystkich szczegółów z tego podręcznika. Ale pamiętam te emocje. Pamiętam to zaciekawienie. Pamiętam, że dzięki niemu poczułem, że historia to coś więcej niż tylko nudne daty i nazwiska. To opowieść o nas. O naszym kraju. O naszych przodkach.

Więc następnym razem, gdy zobaczycie ten podręcznik na strychu u babci, weźcie go do ręki. Przekartkujcie. Powspominajcie. Może i uśmiechniecie się pod nosem, wspominając te czasy, gdy bitwa pod Grunwaldem była największym problemem w Waszym życiu.

I pamiętajcie: historia lubi się powtarzać. Więc warto ją znać. Albo przynajmniej udawać, że się ją zna. Tak na wszelki wypadek!