Charakterystyka św Piotra Quo Vadis

Ej, no dobra! Przygotuj się na mega szybki kurs o gościu, bez którego żadne przyjęcie w Quo Vadis by się nie odbyło – o świętym Piotrze! Zapomnij o tych nudnych kazaniach i historycznych referatach. Tu wjeżdża Piotr w wersji turbo-light, jak gazowany sok z bzu w upalne lato.

Piotr – Człowiek z Charakterem!

Piotr, ten od kluczy do nieba i rybackiej sieci, to nie był jakiś tam sztywniak. Wyobraź sobie, że to taki twój wujek na weselu, który niby jest poważny, bo głowa rodziny, ale zaraz po pierwszym kieliszku zaczyna opowiadać dowcipy i porywać ciotki do tańca. No, mniej więcej! Tylko zamiast kieliszka miał wiarę, a zamiast ciotek – nawracał pogan.

Zanim jeszcze został tym super-świętym, Piotr to był zwykły rybak, taki chłop z zasadami, ale też z temperamentem. Czasem coś mu się wymsknęło, czasem walnął gafę jak kulą w płot, ale zawsze starał się naprawić. No dobra, raz się zaparł Jezusa, trzy razy nawet! Ale kto z nas nigdy nie popełnił błędu? Ważne, że potem żałował i odrobił swoje!

Słabości? Owszem! Ale i Siła!

Co w nim takiego fajnego? Ano to, że był ludzki. Bał się, wątpił, czasem był naiwny. Jak każdy z nas! Pamiętasz, jak chciał chodzić po wodzie? No prawie mu się udało! Ale w momencie zwątpienia zaczął tonąć. No właśnie, to jest kwintesencja Piotra. Był odważny, ale kiedy tracił wiarę, to... wiadomo! Ale zawsze wstawał i próbował dalej. To jest mega inspirujące!

W Quo Vadis Sienkiewicza Piotr to taka oaza spokoju w tym całym szaleństwie Nerona i jego świty. Wszyscy dookoła się boją, kombinują, zdradzają, a Piotr? Piotr po prostu wierzy. I to wiarą taką prostą, czystą, bez żadnych "ale". Jest jak latarnia morska, która pokazuje drogę zagubionym duszom w tej rzymskiej ciemności.

Nie jest jakimś nadczłowiekiem, nie ma supermocy (no, może poza tym uzdrawianiem, ale to szczegół). Jest po prostu dobry. Dobry w takim zwyczajnym, ludzkim sensie. Pomaga, wspiera, pociesza. I ma cierpliwość do tych wszystkich nawróconych, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z wiarą. To tak jakby uczył jeździć na rowerze - trzyma z tyłu, żeby się nie przewrócili, ale jednocześnie daje im wolność, żeby spróbowali sami.

Quo Vadis i Piotr: Idealne Połączenie!

W powieści Sienkiewicza to właśnie Piotr jest tym elementem, który nadaje ton całej historii. Pokazuje, że nawet w najgorszych czasach, nawet w obliczu śmierci, można zachować wiarę i nadzieję. No i ta jego legendarna ucieczka z Rzymu… i spotkanie z Chrystusem!

Quo vadis, Domine?

Podsumowując, święty Piotr z Quo Vadis to taki super bohater bez peleryny. Trochę niezdarny, trochę strachliwy, ale przede wszystkim – wierny. I za to go kochamy! A teraz leć i zarażaj innych tą miłością do Piotra! No i może przeczytaj Quo Vadis jeszcze raz. Tylko tym razem skup się na Piotrze! Gwarantuję, że spojrzysz na niego zupełnie inaczej!